«Ο Μάριος σαν νέος άνθρωπος είχε καταφέρει να εκμηδενίσει το εγώ του. Το είχε σβήσει από το λεξιλόγιό του. Υπήρχε μόνο το εμείς». είπε ο πατέρας του πιλότου Μάριου Τουρούτσικας στον συγκλονιστικό επικήδειό του. Ετσι μεγαλώνουν αυτά τα παιδιά. Ετσι εκπαιδεύονται. Να εκμηδενίζουν το εγώ τους και να γίνονται ομάδα για να υπηρετήσουν την πατρίδα τους, για να υπερασπιστούν τα σύνορά της χώρας μας. Είναι διαφορετικό αυτό το «επάγγελμα». Είναι κάτι άλλο και δεν συγκρίνεται με τα υπόλοιπα. Κι αυτό δεν ήταν ατύχημα σε ώρα εργασίας, γιατί αυτοί δεν εργάζονται απλά. Πολεμάνε. Είτε μέσω εξαιρετικά επικίνδυνων ασκήσεων προσομοίωσης, είτε πάνω από τα ακριτικά μας νησιά, που δίνονται σχεδόν καθημερινά σκληρότατες αερομαχίες . Ας καταλάβουμε ότι οι πιλότοι μας βρίσκονται σε έναν διαρκή ακήρυχτο πόλεμο παίζοντας με τη ζωή τους. Είναι ήρωές ούτως η άλλως. Είτε ζήσουν είτε πεθάνουν. Και τους πρέπει λίγο παραπάνω σεβασμός. Τους αξίζει μεγαλύτερη τιμή. Να σκύψουμε το κεφάλι μας, να τους τιμήσουμε. Μακριά από πατριδοκαπηλίες, μακριά από μικροκομματικές αντιπαραθέσεις. «Η ισχύς της πόλης είναι οι άντρες και όχι τα τείχη ούτε τα άδεια πλοία.»(Θουκιδίδης)
Άνδρες πόλις και ού τείχη, ουδέ νήες ανδρών κεναί
