Η είδηση για το «φευγιό» του Νεκτάριου μούδιασε το μυαλό και την ψυχή μου. Θλίψη ανείπωτη. Συνοδοιπόρος, συνάδελφος, σύντροφος, συνεργάτης, φίλος ….
Οι αναμνήσεις πολλές. Πάντα χαμογελαστός, με συγκροτημένο λόγο και σκέψη, κάθε συνεργασία μαζί του, ευχάριστο ταξίδι.
– Εισηγήσεις για το ΤΕΕ που αφορούσαν αναπτυξιακά ζητήματα του τόπου, όταν ήταν στο γραφείο προγραμματισμού του Δήμου Ρόδου μαζί με τον Αντώνη Γονιδάκη. Ήταν ένα «δίδυμο» καταπληκτικό που η έννοια του ωραρίου δεν υπήρχε, ειδικά όταν είχαν καταληκτικές ημερομηνίες για υποβολή προτάσεων του δήμου. Πολύτιμοι συνεργάτες του τότε δημάρχου Γιώργου Γιαννόπουλου.
– Εκλογές στο Τεχνικό Επιμελητήριο, είτε μετείχε στο ψηφοδέλτιο της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ είτε όχι, πάντα αρωγός στην παράταξη και στον εκλογικό αγώνα. Η χαρά, ειδικά για την εκλογική επιτυχία του 2010, μεγάλη.
– Περιφερειακές εκλογές με την παράταξη «Πολίτες κόντρα στον καιρό», τότε που τα ποσοστά του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ήταν ακόμη μονοψήφια, «ρε Ιάκωβε εσύ που ξέρεις τι γίνεται με τα νησιά, έλα να δούμε το ψηφοδέλτιο».
Άφησε ανεξίτηλο το προσωπικό πολιτικό του στίγμα σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις και έργα πνοής για τα Δωδεκάνησα και τις νησιωτικές περιοχές της χώρας μας. Ειδικά για τα μικρά νησιά, η ευαισθησία του μεγάλη
– Μεταφορικό ισοδύναμο, μετουσίωσε το όραμα για ισότιμη αντιμετώπιση των νησιών σε πράξη
– Αναπτυξιακό πρόγραμμα νησιών Αιγαίου
– Ίδρυση της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού στην Κάλυμνο, έδωσε μία πολύτιμη ανάσα στην τότε δοκιμαζόμενη οικονομία του νησιού και προσέφερε επαγγελματική διέξοδο σε νέους που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα για σπουδές εκτός του νησιού.
– Αφαλατώσεις στα μικρά νησιά του Αιγαίου, θυμάμαι μου έλεγε με καμάρι «οι υδροφόρες τέλος», μέσα σε 2,5 χρόνια θα γίνει απόσβεση των χρημάτων που δαπανήθηκαν
– Η απόδοση της Ροδιακής Έπαυλης στο Ροδιακό λαό
Τα παραπάνω είναι μερικά μόνο από τα έργα που έμειναν παρακαταθήκη για τα νησιά μας. Όλα αυτά και ακόμη περισσότερα σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν εντός μόλις 4,5 χρόνων, και μάλιστα σε χρονική περίοδο χωρίς «ταμεία ανάκαμψης», με τις μνημονιακές δεσμεύσεις να ασκούν ασφυκτικές πιέσεις στη χώρα.
Θυμάμαι ένα βράδυ που είμασταν στη Νίσυρο για ένα αναπτυξιακό συνέδριο που διοργανώθηκε από το Δήμο, μιλούσαμε με το Νεκτάριο και τον Σωκράτη το Φάμελλο για το μεταφορικό ισοδύναμο που τότε ακόμη δεν είχε εξαγγελθεί επίσημα. Εξηγούσε πως απλά θα δηλώνεις το ΜΑΝ στην έκδοση του εισιτηρίου, και τα χρήματα θα εμβάζονται δίχως άλλη διαδικασία στους τραπεζικούς λογαριασμούς των δικαιούχων. Μιλούσε για αυτό με ενθουσιασμό και τα μάτια του γυάλιζαν από χαρά και ικανοποίηση. Για τα τότε δεδομένα ηχούσε πολύ πρωτοποριακό.
Ο Νεκτάριος διέθετε, πολιτική συγκρότηση, τεχνοκρατικές γνώσεις, όραμα, ήθος, αξιοπρέπεια, περηφάνεια και απέραντη αγάπη για τα νησιά και τους κατοίκους τους. Τόσα προτερήματα συνδυαστικά, δεν συναντώνται εύκολα. Ακόμη και όταν του ανατέθηκε το υπουργείο, ο χαρακτήρας του και η καθημερινή του στάση απέναντι σε όλους δεν άλλαξε στο παραμικρό. Ήταν ένας επιπλέον λόγος που αγαπήθηκε
Δανείζομαι από κείμενο του Θανάση Καρτερού: «Ούτε βουλευτής, ούτε υπουργός, ούτε πολιτικός. Νεκτάριος ήταν και θα παραμείνει. Ο δικός μας Νεκτάριος»
Συνεπής μέχρι τέλους, η τελευταία του πολιτική ανακοίνωση για την ενεργό συμμετοχή στις επικείμενες εκλογές παρά τη σοβαρή κατάσταση της υγείας του, λίγες μόλις μέρες πριν την απώλειά του, συγκλονιστική.
Αύριο Τετάρτη στις 2 η ώρα στον Ευαγγελισμό θα δοθεί το ύστατο αντίο στον Νεκτάριο. Η μεγαλύτερη εκκλησία του νησιού, θα αποδειχθεί μικρή για την προσέλευση του κόσμου που θα έρθει, αναγνωρίζοντας και τιμώντας την προσφορά του.
Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην Ματίνα και την Πόλυ, ευχές να βρουν τη ψυχική δύναμη και το σθένος για να αντιμετωπίσουν την τεράστια απώλεια. Για τα δύο μικρά παιδιά του, καθώς θα μεγαλώνουν θα αντιληφθούν την τεράστια παρακαταθήκη που έχει αφήσει ο πατέρας τους και θα νιώθουν περηφάνεια για αυτόν.
Το ίδιο θα νιώθουμε για πάντα και εμείς, που υπήρξαμε φίλοι και συνοδοιπόροι.
