Η σημερινή μέρα δεν είναι μέρα γιορτής είναι μέρα τιμής, είναι μέρα πένθους και πόνου. Η χώρα μας καλύπτεται από ένα πέπλο θλίψης και οργής που προκάλεσε το εγκληματικό δυστύχημα των Τεμπών αλλά και η αλαζονική αντιμετώπιση του από την κυβέρνηση Μητσοτάκη και από τα στρατευμένα – πετσωμένα ΜΜΕ. Ο Ελληνικός λαός όμως σήμερα με τις μεγαλειώδης του συγκεντρώσεις και με μπροστάρη τη νεολαία έδειξε ότι θέλει την τιμωρία των ενόχων και την λήψη μέτρων που θα εξασφαλίσουν την ασφάλεια της ζωής των πολιτών.
Τιμούμε όμως σήμερα, 8η Μαρτίου, την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας .
Τιμούμε τη μνήμη των εργαζόμενων γυναικών της κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη το 1857, που διεκδίκησαν καλύτερες συνθήκες εργασίας και ίση αμοιβή για ίση εργασία.
Τιμούμε τις μεγάλες κατακτήσεις του γυναικείου κινήματος όλα αυτά τα χρόνια, κατακτήσεις που επιτεύχθηκαν μετά από σκληρούς αγώνες.
Δεν ξεχνάμε ότι εξακολουθούν ακόμη και σήμερα οι πατριαρχικές αντιλήψεις και δομές σε πολλές περιπτώσεις να καταπιέζουν, να θέτουν φραγμούς, να προσβάλλουν, να ασκούν βία ακόμη σε ακραίες περιπτώσεις, όπως δυστυχώς είδαμε, τη χρονιά που πέρασε.
Αγωνιζόμαστε με αποφασιστικότητα και σχεδιάζουμε πολιτικές για τη θεσμική και ουσιαστική κατοχύρωση των γυναικείων δικαιωμάτων και την ισότιμη πρόσβαση σε όλους τους τομείς, στην εργασία και τη μόρφωση, στην πολιτική και τη συμμετοχή στα κοινά.
Αξιοποιούμε, τέλος, και αναδεικνύουμε το τεράστιο πολιτιστικό κεφάλαιο της γυναικείας δημιουργίας και την οργανωμένη προσφορά των γυναικείων συλλόγων σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής του τόπου μας.
