Οι προεκλογικές κόντρες μεταξύ των κομμάτων περισσότερο για τα επουσιώδη –για σπίτια, ενοίκια, booking η αξιοποίηση των σκανδάλων στην πολιτική – είτε είναι πραγματικά είτε κατασκευασμένα – δεν στοχεύουν πραγματικά στην αποκάλυψη της αλήθειας και την υπεράσπιση της διαφάνειας, αλλά αποκλειστικά και μόνο στο μικροκομματικό όφελος. Χειρισμοί που υπόσχονται ελάχιστη διαλεύκανση, αβέβαιη κάθαρση, αμφίβολη συμβολή στην εθνική αυτογνωσία, και άφθονη λάσπη στον ανεμιστήρα. Είναι ένα όπλο απέναντι στον αντίπαλο. Εχουμε δει σε άλλες χρονικές στιγμές στη διάρκεια της μεταπολίτευσης πως παρόμοιες αποκαλύψεις δεν είχαν καμιά συνέχεια και καμιά πραγματική συνέπεια. Μερικά ξεχάστηκαν αμέσως. Κι αν κάποια ερευνήθηκαν, το αποτέλεσμα της έρευνας γράφτηκε με ψιλά γράμματα. Και κάπως έτσι αποκτήσαμε ανοσία. Φαίνεται σε κάθε έρευνα γνώμης που έχει γίνει και αφορά τη διαφθορά. Τα σκάνδαλα κι η λάσπη θεωρούνται ένα μέρος του πολιτικού παιχνιδιού σε μια κοινωνία που έχει έλλειψη εμπιστοσύνης στην τήρηση των κανόνων του κράτους δικαίου και στους μηχανισμούς της διαφάνειας και της λογοδοσίας, που θεωρεί ότι δεν υπάρχει ισονομία κι ότι οι πολιτικοί δεν τιμωρούνται ακόμη κι όταν παρανομούν.
Μέρος του πολιτικού παιχνιδιού
