Πολιτιστικά

Μεγάλης Ιστορικής σημασίας ομιλία για την Επέτειο του Κυπριακού Αγώνα 1955-1959 στα εκπαιδευτήρια Ρόδου-Κολλέγιο «Πυθαγόρας»

Με την ευκαιρία της επετείου του αγώνα της ΕΟΚΑ το 1955-1959, για αυτοδιάθεση και απαλλαγή από την Βρετανική αποικιοκρατία, ο Σύλλογος Κυπρίων Ρόδου με τον Πρόεδρο του κ. Γεώργιο Συμεωνίδη και την Διεύθυνση του Κολλεγίου, διοργάνωσαν εξαιρετικά σημαντική ομιλία με κύριο ομιλητή τον διακεκριμένο συγγραφέα ερευνητή κ. Λεωνίδα Λεωνίδου, ο οποίος ζει και δραστηριοποιείται στο Λονδίνο.

Την ομιλία παρακολούθησαν μαθητές Λυκείου, με την Δ/ντρια κ. Βασιλάκη , μαθητές Γυμνασίου με την Δ/ντρια κ. Σαρρή και του Δημοτικού με τον κ. Σπύρου, καθώς και εκπαιδευτικοί.

Ο κύριος Λεωνίδου, εξαιρετικός ομιλητής με παιδαγωγικό τρόπο ένθερμος πατριώτης και έχοντας βιώσει κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας τα γεγονότα, παρουσίασε σε μορφή Power Point όλες τις πτυχές του αγώνα από το ξεκίνημα του Γρίβα Διγενή και του Μακάριου, τη δράση των πρωταγωνιστών, και τέλος τους ήρωες Κυπρίους , πολύ νέους σε ηλικία, οι οποίοι απαγχονίστηκαν από τους Βρετανικούς αποικιοκράτες.

Ο κ. Λεωνίδου έφερε στο φως στοιχεία πρωτόγνωρα. Συγκεκριμένα αναφέρθηκε στη συμβολή του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας, του Μεγαλύτερου Πολιτικού της Νεότερης Ιστορίας του Ιωάννη

Καποδίστρια, ο οποίος όταν ρωτήθηκε από Βρετανό κατά την ίδρυση του κράτους μας: «ποια είναι τα σύνορα της Ελλάδας»; ο Καποδίστριας : «Τα σύνορα περιλαμβάνουν κάθε μέρος όπου χύθηκε ελληνικό αίμα στα 400 χρόνια σκλαβιάς από την Κρήτη, την Κύπρο έως την Χίο, τη Μακεδονία, την Ήπειρο». Επίσης υπέβαλε επιστολή με την οποία ζητούσε να ενωθεί η Κύπρος, η Ρόδος και τα Δωδεκάνησα με την Ελλάδα.

Στη συνέχεια ο Κος Λεωνίδου, μίλησε για τις προσδοκίες που δημιουργήθηκαν μετά την απελευθέρωση των Επτανήσων, τη Θεσσαλία, την Ήπειρο, τη Θράκη, τη Μακεδονία, τα Δωδεκάνησα, όμως το 1925 η Κύπρος έγινε πλήρης αποικία των Βρετανών. Επίσης ανέφερε τα Δημοψηφίσματα του 1931.

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην προσωπικότητα του Γεωργίου Γρίβα Διγενή, του πρωταγωνιστή του αγώνα του Ελληνοκύπριου αξιωματικού της Σχολής Ευελπίδων (1916-1919).

Στην Αθήνα συνεργάστηκε με τους αδελφούς Λοϊζίδη και στη συνέχεια πέρασε από τη Ρόδο και με πλοίο μετέβη στην Κύπρο.

Την 1η Απριλίου 1955 ξεκίνησε τον αγώνα στον οποίον συμμετείχαν αρχικά 23 άτομα και αργότερα έγιναν χιλιάδες.

Συγκινητική στιγμή ήταν όταν περιέγραψε τον τρόπο θανατικής ποινής με απαγχονισμό των νέων Κυπρίων αγωνιστών. Οι αδίστακτοι Βρετανοί συνέλαβαν δεκάδες ήρωες που βρίσκονταν στα «φυλακισμένα μνήματα». Ανάμεσα σ’αυτούς ο Καραολής, ο Δημητρίου, ο Παναγίδης, ο Κουτσόφτας (ενώ ο Παρασκευάς ο συνεργάτης του, όντας σε ηλικία 17 ετών γλίτωσε από την αγχόνη, αυτός έκλαιγε ενώ οι άλλοι οι φίλοι του, με χαμόγελα οδηγήθηκαν στον Θάνατο).

Ο Ευαγόρας Παληκαρίδης μαθητής απαγχονίστηκε στις 14-03-1957, για τον οποίον ο αείμνηστος Καθηγητής και συγγραφέας, ποιητής και αγωνιστής, Φώτης Βαρέλης έγγραψε ένα εξαιρετικό ποίημα 🙁 Εψές πουρνό μεσάνυχτα στης φυλακής τη μάντρα μες στης κρεμάλας τη θηλιά σπαρτάραγε ο Βαγόρας….σήκω Βαγόρα να μας πεις Ελληνική ιστορία… Παληκαρίδη, άριστα Βαγόρα πάντα πρώτος στους πρώτους, άγγελε πατρίδας δοξασμένης…)

Ο ήρωας Αργυρός Κυριακού, ο Γρηγόριος Αυξεντίου, Αξιωματικός τον οποίο έκαψαν ζωντανό οι Βρετανοί, ο Παπακυριακού, ο Μάτσης, ο τελευταίος ήρωας.

Αναφέρθηκε επίσης και η συμβολή των γυναικών στον αγώνα, τις οποίες παρομοίωσε ως Μεσολογγίτισσες και Σουλιώτισσες. Επιπρόσθετα παρουσίασε στοιχεία για τη συμβολή των Ροδίων στον αγώνα της ΕΟΚΑ όταν ο Γρίβας Διγενής βρέθηκε στη Ρόδο, τον έκρυψε η Ποπίκα Σισμάνη στο σπίτι της, στην Καλιθέα, από εκεί διέφυγε με πλοίο για Κύπρο. Οι Ρόδιοι οι οποίοι βοήθησαν με τον δικό τους τρόπο μαζικά την ΕΟΚΑ ήταν οι : Ευαγγελάτος (Λιμενικού), Δεσποτόπουλος (Τελωνείων), Β. Παπαθεοδώρου (Αρχικελεστής), Ν. Σταμπόλης, Θεόφιλος Ξανθόπουλος (Καπετάνιος), Βαγγ. Καταλιανός (Καπετάνιος).

Δυστυχώς στο τέλος δεν δόθηκε δικαίωμα αυτοδιάθεσης στο λαό της Κύπρου, οι συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου επέβαλαν ένα καθεστώς «Εξαρτημένης Ανεξαρτησίας».

Ο Βρετανός Λόρδος Strabolgi είπε για τους αγωνιστές : «Είχαμε στήσει στην Κύπρο ένα δέντρο απαγχονισμών από το οποίο

κρέμεται το πτώμα της μαρτυρικής νεολαίας, αλλά το πτώμα έχει τη δική μας εικόνα».

Εξίσου συγκινητικό στοιχείο και μαρτυρία αποτελεί το εξής γεγονός, που έλαβε χώρα κατά τη παιδική του ηλικία του κου Λεωνίδου. Εκείνο το διάστημα ο πατέρας του ήταν αιχμάλωτος και χρειάστηκε να μεταφερθεί με χειροπέδες στο Νοσοκομείο να υπογράψει προκειμένου να υποβληθεί σε εγχείρηση η μητέρα του, αυτός λοιπόν (ο κος Λεωνίδας) σε ηλικία 10 ετών έστειλε επιστολή στον Άγγλο Κυβερνήτη ζητώντας του να αφήσει ελεύθερο τον πατέρα του. Αργότερα τον συνάντησε στο Λόμπυ της Βουλής των Λόρδων και του είπε ότι δεν το πραγματοποίησε.

Ήταν μια εξαιρετική ομιλία συγκινητική τόσον για τον κο Λεωνίδου όσον και για τους Εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τα μέλη του

Συλλόγου Κυπρίων που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση: οι κύριοι

Μιχάλης Οικονομίδης, Κώστας Κυριακίδης, και Κονναρής Κώστας

Ο Πρόεδρος, η Διεύθυνση του Κολλεγίου και οι Εκπαιδευτικοί ευχαριστούν θερμά τον εξαιρετικό ομιλητή κ. Λεωνίδου, τον Πρόεδρο και τα μέλη του Συλλόγου Κυπρίων για την εμπεριστατωμένη παρουσίαση, την ανάδειξη του κυπριακού αγώνα και ιστορικών γεγονότων της σύγχρονης ελληνικής και κυπριακής ιστορίας.

Σχολιασμός Άρθρου

Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Η Δημοκρατική δεν υιοθετεί αυτές τις απόψεις. Διατηρούμε το δικαίωμα να διαγράψουμε όποια σχόλια θεωρούμε προσβλητικά ή περιέχουν ύβρεις, χωρίς καμμία προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

Σχολιασμός άρθρου