Μια από τις παραμέτρους αυτού του επικοινωνιακού πολέμου είναι η μάχη των τρολ του διαδικτύου. Χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, βρισιές, χυδαιότητες, δυσφήμηση του αντιπάλου, αστήρικτες αλητείες είναι τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του υπόγειου πολέμου, ο οποίος εσκεμμένα έχει ενταχθεί στον επικοινωνιακό σχεδιασμό κομμάτων και μεμονωμένων υποψηφίων. Η κατάσταση αυτή δημιουργήθηκε και εντάθηκε στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων ωστόσο δεν στάθηκε ικανή να καταλαγιάσει τα πάθη των προηγούμενων χρόνων, αφού τα κατ’ εξοχήν λαϊκίστικα στοιχεία των δύο μεγάλων κομμάτων συνέχισαν να επιδίδονται σε κόντρες .Μέρος αυτής της ρητορικής ωστόσο δεν έμεινε στον διαδικτυακό απόπατο, αφού κατά καιρούς επαναλαμβάνεται από κομματικά στελέχη και «έγκυρα» ΜΜΕ. Το χειρότερο ωστόσο δεν είναι ότι επιβίωσε αυτή η δηλητηριώδης ρητορική, αλλά το ότι υπάρχουν επιτελείς που αγνοούν ότι αυτή αφορά μόνο τους οργανωμένους ιδεολογικούς – κομματικούς στρατούς και πιστεύουν ότι μπορεί να επηρεάσει ψηφοφόρους ευρύτερου φάσματος – κυρίως τους αποκαλούμενους μεσαίους. Προφανώς η τύφλα τους τούς εμποδίζει να αντιληφθούν ότι ο πραγματικός (εργαζόμενος, παραγωγικός, πληττόμενος από τις κρίσεις) κόσμος, ακόμη κι αν βρει προσωρινό καταφύγιο στην οργή, την απόρριψη, τον μηδενισμό, εν τέλει θα σταθμίσει την ψήφο του με βάση την προοπτική του ίδιου και της οικογένειάς του.
Υπόγειος πόλεμος
