Στη δίνη αντιπαραθέσεων με έντονο το άρωμα του βαθέος παρελθόντος βρίσκονται, εισερχόμενα στην τελική ευθεία προς τις εκλογές, τα κόμματα της Κεντροαριστεράς, με τις αιχμές που ανταλλάσσουν οι αρχηγοί τους να είναι ιδιαιτέρως καυστικές, γεγονός το οποίο προσφέρει όπως σχολιάζεται επιπρόσθετα εμπόδια στις όποιες προοπτικές συνεργασίας τους μετά τις εκλογές της απλής αναλογικής.
Στο επίκεντρο βρίσκεται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει ανοίξει διμέτωπο, τόσο προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ όσο και με τον γ.γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ.
Ατυπο ντιμπέιτ
Στο πλαίσιο αυτό, ξεχωρίζει το άτυπο ντιμπέιτ που εξελίχθηκε το περασμένο 48ωρο μεταξύ των κ. Αλ. Τσίπρα και Ν. Ανδρουλάκη, με φόντο την προσωπικότητα του ιδρυτή Ανδρέα Παπανδρέου.
Με αφορμή το γεγονός ότι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που παρουσίασε ο κ. Τσίπρας είχε τίτλο «Συμβόλαιο για την αλλαγή», κάνοντας δηλαδή χρήση όρων που παραπέμπουν στην «εποχή του Ανδρέα» πριν από σχεδόν 43 χρόνια, ο σημερινός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ σχολίασε μεταξύ άλλων (ΣΚΑΪ):
«Ο κ. Τσίπρας με όσα κάνει προσπαθώντας να μιμηθεί το ΠΑΣΟΚ και τα συνθήματά του, γίνεται τυμβωρύχος του Ανδρέα Παπανδρέου. Ζούμε σε μια άλλη εποχή».
Οι αναφορές αυτές του προέδρου του ΠΑΣΟΚ δεν έμειναν αναπάντητες από τον κ. Τσίπρα: «Ο κ. Ανδρουλάκης οφείλει να κατανοήσει ένα πράγμα. Οτι δεν είναι ιδιοκτήτης του Ανδρέα. Ο Ανδρέας ανήκει στην Ιστορία», είπε χαρακτηριστικά (ΣΚΑΪ). Με τον κ. Ανδρουλάκη να ανταπαντά (Open): «Ηγούμαι του κόμματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο κ. Τσίπρας ηγείται του κόμματος που πήγε να βάλει φυλακή τον Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτή είναι η νεότερη Ιστορία».
Το μέτωπο που άνοιξε με τον Περισσό ο κ. Τσίπρας, πάει ακόμη πιο πίσω στην Ιστορία και συγκεκριμένα στο 1952.
Εξ αφορμής του γεγονότος ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα και προσωπικά ο κ. Δημ. Κουτσούμπας υπογραμμίζουν συνεχώς τις ομοιότητες στις κυβερνητικές πολιτικές προτάσεις και πράξεις της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ (ANT1) μνημόνευσε τη στάση της κομμουνιστικής Αριστεράς όταν στις εκλογές του 1952 την πρωθυπουργία διεκδικούσαν οι Αλ. Παπάγος και Ν. Πλαστήρας που τότε θεωρούνταν αντιστοίχως εκπρόσωποι της συντηρητικής και της κεντρώας πολιτικής.
Το ΚΚΕ τότε τήρησε ίσες αποστάσεις απέναντι στους δύο με τη συμβολική φράση «Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος, άσπρος σκύλος, μαύρος σκύλος μια γενιά».
«Λάθος γραμμή»
«Πρέπει να διδαχτούμε από τις λάθος επιλογές της Αριστεράς στην ιστορία του Κινήματος και των αγώνων του ελληνικού λαού. Το “τι Πλαστήρας, τι Παπάγος” ήταν μια λάθος γραμμή, την οποία την πλήρωσε και το λαϊκό κίνημα, και η χώρα.
Οφείλει ο κ. Κουτσούμπας στα ζητήματα αυτά να διαβάσει λίγο την Ιστορία και την πλούσια ιστορία του ΚΚΕ. Το “τι Πλαστήρας, τι Παπάγος” δεν μπορεί να ισχύει τώρα».
Η απάντηση εκ μέρους του ΚΚΕ ήταν άμεση: «Το σύνθημα “τι Πλαστήρας, τι Παπάγος” είναι ιστορικά δικαιωμένο. Το σκληρό μετεμφυλιακό κράτος των εκτελέσεων, των εξοριών και των φυλακίσεων το υπηρέτησαν τόσο οι δεξιές όσο και οι κεντρώες κυβερνήσεις της εποχής. Ολα αυτά είναι γνωστά σε όσους διαβάζουν την ιστορία του εργατικού-λαϊκού κινήματος.
Προφανώς ο κ. Τσίπρας όση σχέση έχει με το εργατικό-λαϊκό κίνημα, άλλη τόση σχέση έχει και με την Ιστορία».
Πηγή kathimerini.gr
