Tα κύματα των τουριστών, τα οποία «αντικρίζει» καθημερινά πια η πρωτεύουσα εδώ και περίπου έναν μήνα, ζητούν και θέλουν να βλέπουν άλλα πράγματα από αυτά που έβλεπαν μέχρι πριν από λίγα χρόνια λέει στην «Κ» η Τζέμμα Οικονομοπούλου, Πρόεδρος του Σωματείου Διπλωματούχων Ξεναγών, με 34 χρόνια εμπειρίας η ίδια στο επάγγελμα.
Βέβαια, στις τουριστικές ξεναγήσεις υπάρχουν επισκέψεις και σημεία που θεωρούνται «ιερά» και πέραν κάθε συζήτησης απαραίτητα, όπως για παράδειγμα η επίσκεψη στην Ακρόπολη. Μια τυπική ξενάγηση τουριστών στη μητρόπολη θα ξεκινήσει από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, μετά θα γίνει ένα απαραίτητο “Souvlaki Stop” και στη συνέχεια, οι τουρίστες ενθουσιασμένοι και «ενδυναμωμένοι» θα συνεχίσουν για τον Ιερό Βράχο και το Μουσείο της Ακρόπολης.
«Το “Souvlaki Stop” είναι κάτι που οι τουρίστες εκτιμούν δεόντως. Παραμένει το καλύτερο street food μας, αυτό που και εμείς οι Έλληνες λατρεύουμε. Δεν πρόκειται λοιπόν για την παλιομοδίτικη τουριστική παγίδα “Souvlaki – Greek Salad – Feta και τσολιαδάκι”. H “απειλή” των κιτς εικόνων, συνεχίζει να καραδοκεί. Παρόλα αυτά, δεν είναι δημοφιλής».
Η κ. Οικονομοπούλου τονίζει πως «η Ελλάδα έχει τέτοιο πολιτισμό και Ιστορία που δεν χρειάζεται να πασχίσεις για να εφεύρεις προσωποποιημένα, ευφάνταστα ή πολύ εναλλακτικά προγράμματα όπως συμβαίνει την τελευταία δεκαετία σε πολλές άλλες χώρες». Παρόλα αυτά, η ανάγκη να εμπλουτιστούν οι ξεναγήσεις με αυθεντικές εμπειρίες και γνώσεις είναι μια τάση παγκόσμια, την οποία αποζητούν έντονα και οι τουρίστες στη χώρα μας. Τα «υλικά» υπάρχουν, αυτό που χρειάζεται είναι η ένταξη τους σε ενδιαφέροντα τουρ. «Να πούμε σε αυτό το σημείο πως οι ωραίες ιδέες και οι “διαφορετικές” ξεναγήσεις δεν απαιτούν απλώς κέφι, έμπνευση και θέληση αλλά στιβαρές γνώσεις γι’ αυτό που καλείσαι να κάνεις. Το επάγγελμα του ξεναγού έχει βαρύτητα και αξία και είναι απαιτητικό».
Μεγαλύτερη διάρκεια, «διαβασμένοι» τουρίστες
Τα οποία τουρ, φέτος, έχουν τέτοια διάρκεια που εντυπωσιάζει ακόμα και τους ίδιους τους ξεναγούς. «Από τα πενθήμερα, έχουμε περάσει στα 12ήμερα. Τον τελευταία μήνα έχω αναλάβει ήδη δύο τέτοια προγράμματα. Η βάση είναι η Αθήνα και μετά από δύο, τρεις ημέρες παραμονής στην πρωτεύουσα, ξεκινάει ένα αρχαιολογικό τουρ στην ενδοχώρα – Μυκήνες, Αρχαία Ολυμπία, επιστροφή στην Αθήνα και μετά Δελφοί και Μετέωρα. Όταν τελειώσει και αυτό, αρχίζει η κρουαζιέρα – Μύκονος, Κρήτη, Σαντορίνη. Στην μετά την πανδημία περίοδο, οι τουρίστες θέλουν πραγματικά να εξαντλήσουν τις εμπειρίες που μπορούν να πάρουν από ένα ταξίδι, γιατί τις στερήθηκαν για καιρό. Πια, αν το τουρ τραβάει για πολλές ημέρες μπορείς να φτάσεις μέχρι την Αλεξανδρούπολη».
Και ποιές είναι οι νέες τάσεις σε αυτό το κομμάτι του τουρισμού; «Οτιδήποτε έχει να κάνει με τη γαστρονομία. Βόλτα στην καρδιά της Βαρβακείου, επίσκεψη σε ένα παραδοσιακό ελαιοτριβείο ή ένα τυροκομείο λίγο έξω από την Αττική. Πολύ δημοφιλές είναι πια το πρόγραμμα της επίσκεψης στα οινοποιεία εκτός Αττικής. Και ακόμα: η περιήγηση στα νεοκλασικά και στα εμβληματικά κτίρια της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας σε συνδυασμό με επίσκεψη στον Εθνικό Κήπο και παρακολούθηση της αλλαγής φρουράς των Ευζώνων. Η ξενάγηση με θέμα “Athens Street Art”, επίσης. Όχι όμως η street art, έτσι απλά. Οι τουρίστες αναζητούν την εντοπιότητα, την αυθεντικότητα και το να ζήσουν όσο βρίσκονται εδώ, σαν Έλληνες. Αυτό που πρέπει να προσέχει ένας ξεναγός είναι πως μπορούν να αναγνωρίσουν το αληθινό, από το fake».
Σύμφωνα με την πολύπειρη ξεναγό, όταν στο αθηναϊκό γίγνεσθαι προστίθενται σημαντικές διεθνείς διοργανώσεις όπως η Documenta, αυτές αξιοποιούνται στο έπακρο. «Οι τουρίστες έρχονται ούτως ή άλλως ήδη διαβασμένοι και μας τις ζητούν από μόνοι τους» περιγράφει η κ. Οικονομοπούλου και συνεχίζει: «Το ίδιο γίνεται τώρα και με την Ελευσίνα που είναι πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Τους αρέσει πολύ αυτή η περιοχή και ας είναι ένα τοπίο πιο δύσκολο και τραχύ από την Πλάκα. Η ανακαινισμένη Πινακοθήκη επίσης ενθουσιάζει τους επισκέπτες της Ελλάδας που ενδιαφέρονται πολύ για την τέχνη».
Υπάρχουν βέβαια και πιο εναλλακτικές διαδρομές αλλά αυτές θέλουν πρώτα συζήτηση με τους εκάστοτε επισκέπτες. «Η επίσκεψη για παράδειγμα από το Κολωνάκι μέχρι τα Εξάρχεια, σε μια ξενάγηση που εξηγεί την ιστορία της πόλης από την πολυτελή συνοικία της στην εναλλακτική και επαναστατική, δεν ταιριάζει σε όλους. Τα Εξάρχεια δεν φαίνονται πολύ ελκυστικά στους Αμερικάνους ενώ οι Ευρωπαίοι “πιάνουν” καλύτερα αυτή την ατμόσφαιρα».
Συλλογή τρούφας, πεζοπορία και (εκ νέου) ανακάλυψη της Λάρισας
Η ανάγκη για φρεσκάρισμα των προγραμμάτων οδηγεί τον χειμώνα, όταν και πέφτει η δουλειά, στην αναζήτηση ιδεών και νέων γνώσεων για να σχεδιαστούν πρωτότυπα προγράμματα. Κάπως έτσι, τον περασμένο Μάρτιο, τα μέλη του συλλόγου βρέθηκαν στον νομό Τρικάλων για αναζήτηση και συλλογή τρούφας.
«Κυριολεκτικά και μεταφορικά βρεθήκαμε καταμεσής του πουθενά να ακολουθούμε κατά πόδας τον Μπίλι, έναν γλυκύτατο σκύλο κυνηγό από την Ιταλία με ιστορία, που πηγαίνει πίσβ στον 16ο αιώνα και ανήκει στη ράτσα Lagotto Romagnolo. Ο Μπίλι είναι εξειδικευμένος στην ανίχνευση τρούφας σε οποιονδήποτε τύπο εδάφους» περιγράφει η κ. Οικονομοπούλου.
Αφού συλλέχθηκαν, οι τρούφες έγιναν στη συνέχεια τρουφομακαρονάδα μέσα από ένα συλλογικό μαγείρεμα στη φύση. Ακολούθησε επίσκεψη στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων αλλά και στο Μουσείο Μανιταριών, «όπου ανακαλύψαμε είδη ζώων και πτηνών, που δε φανταζόμασταν ότι υπήρχαν στην ευρύτερη περιοχή». Η επόμενη στάση έγινε σε ένα από τα πιο παλιά και παραδοσιακά οινοποιεία της περιοχής και την επόμενη μέρα ακολούθησε επίσκεψη σε κτηνοτροφικές μονάδες και σε συνεταιρισμούς γυναικών. «Αν έχεις ενθουσιαστεί εσύ που είσαι ντόπιος με εικόνες και εμπειρίες από τον τόπο σου, φανταστείτε οι τουρίστες».
Σε άλλη χειμερινή εξόρμηση του Σωματείου, οι επαγγελματίες ξεναγοί είδαν με νέα ματιά την πόλη της Λάρισας, αφού μπαίνει πια κι αυτή στα πολυήμερα τουρ που πραγματοποιούν. Πλέον, η ξενάγηση στη μητρόπολη του Κάμπου περιλαμβάνει επίσκεψη στο Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας, το οποίο εγκαινιάστηκε το 2015 με εκθέματα από την Παλαιολιθική Εποχή μέχρι και τον 18ο αιώνα, αλλά και επίσκεψη στις σύγχρονες εκθέσεις στο Λαογραφικό Μουσείο της πόλης.
Όπως εξηγεί η κ. Οικονομοπούλου: «Για να μπορούμε να κάνουμε αυτά τα προγράμματα επί της ουσίας, διοργανώνουμε συχνά σεμινάρια με έγκριτους καλεσμένους. Τον περασμένο Φεβρουάριο, για παράδειγμα, παρακολουθήσαμε ένα σεμινάριο με θεματικές όπως: “Αθήνα, πόλη υποδοχής μεταναστών κατά τις τελευταίες δεκαετίες” και “Από τα παραβατικά γκράφιτι στην καθιέρωση της Street Art – η αθηναϊκή περίπτωση”».
Η ακριβή (και για τους τουρίστες) Μύκονος και όσα δεν τους αρέσουν στην Ελλάδα
Η Μαριάννα Φιλίππογλου, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Διπλωματούχων Ξεναγών βρίσκεται αυτές τις ημέρες στη Μύκονο με ένα μεγάλο γκρουπ 24 ατόμων, σε 12ημερο τουρ και αφού είχε προηγηθεί ένα πρώτο μέρος στην ενδοχώρα. H ίδια αναφέρει πως η ομάδα που συνοδεύει αυτές τις ημέρες βρίσκει «ανεξήγητα» ακριβό το νησί, κάτι που έχει ακούσει κι άλλη φορά φέτος από χείλη τουριστών.
Η κ. Φιλίππογλου συμπληρώνει ακόμα πως στα πολυήμερα τουρ, η Μύκονος και η Σαντορίνη έχουν αρχίσει φέτος να αντικαθίστανται στα προγράμματα με τη Σίφνο, τη Φολέγανδρο, τη Μήλο και τη Σέριφο. Στα «φρέσκα» προγράμματα που αρέσουν στους τουρίστες που συνοδεύει η ίδια συμπεριλαμβάνονται πεζοπορικές εκδρομές στα δάση της Αττικής και σε όλη την Ελλάδα, αλλά και τα πανηγύρια στα νησιά.
Και τι δεν τους αρέσει στην Ελλάδαq «Tο παρκάρισμα στα πεζοδρόμια κάπως το δέχονται, βλέπουν άλλωστε πόση κίνηση έχει η πόλη μας. Αυτό που δεν μπορούν με τίποτα να κατανοήσουν είναι τα μηχανάκια που κινούνται κανονικά και τρέχουν πάνω στα πεζοδρόμια της πόλης, πολλές φορές σε απόσταση αναπνοής πίσω τους. Εντύπωση, αλλά θετική όμως, τούς κάνουν οι μεγάλες ποσότητες φαγητού που σερβίρουν στα εστιατόρια. Τους κάνει εντύπωση γενικώς πόσο πολύ διασκεδάζουμε με το φαγητό».
Η κ. Οικονομοπούλου αναφέρει με τη σειρά της άλλα δύο αρνητικά τα οποία αναφέρουν συχνά οι τουρίστες: «Αγοράζουν ηλεκτρονικά τα εισιτήρια τους και έξω από το μουσείο καταλαβαίνουν ότι αυτό στη χώρα μας δεν σημαίνει αυτομάτως ότι θα γλυτώσουν και τις ουρές αναμονής στην είσοδο, όπως συμβαίνει στις περισσότερες χώρες του εξωτερικού. Και υπάρχουν και προβλήματα νευραλγικά. Μόλις χθες, ανεβήκαμε με ένα γκρουπ στην Ακρόπολη. Ανάμεσά τους τουρίστες κήταν και μια κυρία, η οποία καθόταν σε αμαξίδιο. Το ασανσέρ δεν λειτoυργούσε εκείνη την ημέρα. Επισκέφτηκε όλη η ομάδα τον Παρθενώνα, πλην της συγκεκριμένης κυρίας. Ντράπηκα πολύ».
Πηγή kathimerini.gr
