Ο Γιώργος έχει δύο μεγάλες αγάπες: Τον Εθνικό και την Κάρπαθο

Η αθλητική ιστοσελίδα gazzeta.gr εγκαινίασε μία νέα στήλη με την επωνυμία «Local Fans».
Πρώτος «καλεσμένος» της στήλης ο Γιώργος που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αμερική, διατηρεί το καφενείο Καστέλλο και έχει δύο μεγάλες αγάπες. Τον Εθνικό Πειραιώς και την Κάρπαθο, τόπο καταγωγής του.
Αναλυτικά τα σημαντικότερα σημεία των όσων δήλωσε είναι τα ακόλουθα:
«Ο Εθνικός ήταν και είναι τρόπος ζωής
Ακολουθούσα τον Εθνικό, όπου κι αν έπαιζε και σε οποιοδήποτε άθλημα. Στο πόλο, στο μπάσκετ. Ήταν και είναι τρόπος ζωής. Έφυγα για δέκα χρόνια στην επαρχία, στη Ρόδο και την Κω. Σπούδασα και δούλεψα εκεί. Το μυαλό μου, όμως, ήταν πάντα πίσω στον Πειραιά και τον Εθνικό. Όποτε έβρισκα ευκαιρία, ανέβαινα και έβλεπα αγώνες.
Απ’ όταν επέστρεψα στην Αθήνα, δεν έχασα παιχνίδι. Σε πολλά ματς έπαιρνα και την κόρη μου μαζί. Έχω μια φωτογραφία με εκείνη τριών μηνών στο γήπεδο της Ριζούπολης. Δεν είχα πού να την αφήσω. Αυτή ήταν τουλάχιστον η δικαιολογία. Μου βγήκε, όμως, Παναθηναϊκός. Παρόλο που είναι περισσότερα τα ματς του Εθνικού που έχει παρακολουθήσει.
Πηγαίνω ακόμη στο γήπεδο. Η αρρώστια αυτή δεν κόβεται. Και στα εντός έδρας και στα εκτός. Δυστυχώς, οι πίκρες πια είναι πολύ περισσότερες από τις χαρές. Υπάρχουν μερικά ματς που θυμάμαι μέχρι σήμερα. Όπως για παράδειγμα την άνοδο στη Β’ Εθνική κόντρα στον Μεσσηνιακό στη Ριζούπολη.
Εθνικός και Ηρακλής οι πιο αδικημένες ομάδες στην Ελλάδα
Μαζί με τον Ηρακλή, θεωρώ, πως είμαστε οι δύο πιο αδικημένες ομάδες στην Ελλάδα. Για μια δήθεν πλαστή ενημερότητα πέσαμε κατηγορία. Τελικά δικαιωθήκαμε στα δικαστήρια, αλλά το δίκιο μας δεν το βρήκαμε ποτέ. Και είμαστε εδώ που είμαστε.
Όταν υποβιβαστήκαμε στη Β’ Εθνική, δεν πιστεύαμε πως θα συνέβαινε όλη αυτή η κατρακύλα. Για διάφορους λόγους, όμως, η ομάδα βρίσκεται εκεί που βρίσκεται. Υπάρχουν πολλές φορές που έχω σκεφτεί να τα παρατήσω. Αλλά η αγάπη για την ομάδα είναι τόσο μεγάλη, που μόλις το σκέφτομαι, με ένα τσιπουράκι, λέω τι μ….ς σκέφτομαι. Διότι ο Εθνικός είναι το ναρκωτικό μας. Η συνήθειά μας, οι φίλοι μας, η οικογένειά μας, το κομμάτι μας.
Το καφενείο Καστέλλο το άνοιξε ο πατέρας μου με τα αδέρφια του όταν ήρθαμε από την Αμερική. Η οικογένειά μου κατάγεται από την Όλυμπο Καρπάθου που είναι η δεύτερη μεγάλη μου αγάπη.
Ο Εθνικός είναι σαν την Κάρπαθο. Ταλαιπωρημένος. Όπως η Κάρπαθος είναι ένα μακρινό νησί που θες 20 έως 30 ώρες με τον πλοίο για να φτάσεις, έτσι και ο Εθνικός θέλει 20 με 30 χρόνια για να επιστρέψει στην πρώτη κατηγορία».