Άρθρο του Γιώργου Σταμάτη, Βουλευτή Επικρατείας ΝΔ – Εθελοντή Σαμαρείτη του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.
Το τελευταίο διάστημα, όλοι παρακολουθήσαμε συγκλονισμένοι το νησί της Ρόδου να ταλανίζεται από την πύρινη λαίλαπα.
Η αποτίμηση της φυσικής καταστροφής άφησε βαριά τη σκιά της στο νησί και στη Χώρα ολόκληρη. Χιλιάδες στρέμματα δάσους παραδόθηκαν στις φλόγες, προστατευόμενα είδη της πανίδας μας που διαβιούσαν σε καταφύγια άγριας ζωής, αλλά και οικόσιτα ζώα βρήκαν μαρτυρικό θάνατο.
Καθώς η πυρκαγιά μαινόταν και τα μέτωπα πολλαπλασιάζονταν διαρκώς, οι Έλληνες και ξένοι πυροσβέστες με παραδειγματική αυτοθυσία προσπαθούσαν να τη θέσουν υπό έλεγχο, ενώ παράλληλα απομάκρυναν ανθρώπους αλλά και ζώα από τις πύρινες εστίες. Μέσα στην κόλαση της φωτιάς, ιδιαίτερη συγκίνηση και θαυμασμό προκάλεσε η υποδειγματική προσφορά των εθελοντών. Η κοινωνία των πολιτών της Ρόδου από την πρώτη στιγμή υπήρξε πολύτιμος αρωγός της πολιτείας και συμπαραστάτης των κατοίκων και τουριστών που επλήγησαν από την πυρκαγιά, εκδηλώνοντας έμπρακτα την αμέριστη αλληλεγγύη και ανθρωπιά της σε όλα τα επίπεδα.
Οι εθελοντές του Περιφερειακού Τμήματος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στη Ρόδο (Σαμαρείτες – διασώστες, υγείας, κοινωνικής πρόνοιας), από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης, παρέχοντας πρωτοβάθμια υγειονομική περίθαλψη στους πυροσβέστες που υπέστησαν εγκαύματα από την αδιάκοπη, ηρωική μάχη τους με τις φλόγες. Επιπρόσθετα, προσέφεραν πρώτες βοήθειες και ψυχολογική υποστήριξη στους, πληγέντες, ενώ παράλληλα τους διένειμαν τρόφιμα, ρουχισμό και είδη πρώτης ανάγκης.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή και μεγαλειώδης όμως υπήρξε η άμεση και αυθόρμητη προσφορά των απλών ανθρώπων του νησιού, που χωρίς δισταγμό έτρεξαν στα βουνά και τα χωριά που ήταν σε κίνδυνο για να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους που βρέθηκαν σε ανάγκη, να σώσουν τη ζωή τους, να ανακουφίσουν τον πόνο και την απόγνωση τους.
Εκείνη την κρίσιμη στιγμή, άνθρωποι εκ των οποίων οι περισσότεροι δεν είχαν προηγούμενη εμπειρία εθελοντισμού, ούτε είχαν λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση, ένιωσαν την ατομική ευθύνη να κάνουν αυτό που τους αναλογεί, συμβάλλοντας σε μια υπεράνθρωπη συλλογική προσπάθεια.
Οι εθελοντές αυτοοργανώθηκαν υποδειγματικά και χωρίστηκαν σε ομάδες. Κάποιοι εξ’ αυτών ανέλαβαν το στήσιμο δομών για τη φιλοξενία των τουριστών, άλλοι μετέφεραν με τα αυτοκίνητα τους προμήθειες στους πυροσβέστες στα μέτωπα της φωτιάς, ενώ άλλοι ανέλαβαν την περίθαλψη των ζώων που διασώθηκαν. Άλλες ομάδες συνέβαλαν στον ανεφοδιασμό των πυροσβεστικών οχημάτων, ενώ καθοριστική υπήρξε η συνδρομή όσων μετέφεραν με δικά τους μέσα τους ανθρώπους σε ασφαλές μέρος.
Οι Ροδίτες κάθε ηλικίας άνοιξαν διάπλατα τα σπίτια τους, τα τουριστικά τους καταλύματα, τη φιλόξενη αγκαλιά τους, για να προσφέρουν στέγη και τροφή στους ανθρώπους που βρέθηκαν σε μια στιγμή στο δρόμο, γνωρίζοντας ότι υπήρχαν συμπολίτες τους που είχαν χάσει τα πάντα, τους κόπους μιας ζωής. Παρείχαν απλόχερα τη φιλοξενία τους σε ντόπιους και ξένους, χωρίς διακρίσεις, δίνοντας προτεραιότητα στους πλέον ευάλωτους, τις οικογένειες με μικρά παιδιά, τους ηλικιωμένους και τα άτομα με αναπηρία.
Το μεγαλείο ψυχής και η αυταπάρνηση των εθελοντών της Ρόδου, αποτελεί πρότυπο αλληλεγγύης και ανθρωπισμού και μας δείχνει το δρόμο της φιλαλληλίας και της αγάπης προς το συνάνθρωπο.
Οι αξίες της αλληλεγγύης χωρίς όρους και διακρίσεις, της ανιδιοτελούς προσφοράς στο συνάνθρωπο και της ατομικής αίσθησης του καθήκοντος για το συλλογικό καλό, συνιστούν την κινητήριο δύναμη για την ενεργοποίηση της κοινωνίας των πολιτών.
Χρέος μας αποτελεί να διαμορφώσουμε μια ισχυρή κουλτούρα εθελοντισμού στη Χώρα, ξεκινώντας από τη σχολική εκπαίδευση, έτσι ώστε να ενισχύσουμε τους κοινωνικούς αρμούς του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης.
