Κάτι για προβληματισμό για το θέμα των ημερών: η φτωχοποίηση ενός τμήματος του κόσμου, η έλλειψη διεξόδου ειδικά στους νέους, η απουσία ελπίδας ανέλιξης, η υποτίμηση της σημασίας της δημόσιας παιδείας, η κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, η απαξίωση των θεσμών, όλα αυτά θα οδηγήσουν νεαρόκοσμο στο πολιτικό περιθώριο και σε ένα άλλο δίκτυο υποστήριξης που τους υποδέχεται. Ας πούμε, εκεί που ο εκφασισμός φοράει αθλητικές φανέλες αβίαστα μαζί με τη σβάστικα. Ναι, βεβαίως να αναζητηθούν και να αποδοθούν οι ευθύνες σε αρμόδιους, για την χρόνια αποτυχία τους και για την εγκληματική ολιγωρία τους. Προφανώς οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί οφείλουν να καταλήξουν στη δικαιοσύνη και στη φυλακή. Το αίτημα για ασφάλεια είναι επείγον. Ναι, να εφαρμοστούν οι νόμοι. Αλλά κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας αν νομίζουμε πως σε αυτά μόνο βρίσκεται η λύση που απαιτούμε. Λέει η εγκληματολόγος, Ελενα Συρμαλή: «Κατά τη διάρκεια της εφηβείας είναι κρίσιμο το στάδιο της κρίσης ταυτότητας και της αναζήτησης ταυτότητας από κάθε νέο. Η συμμετοχή σε μια ομάδα και η ταύτιση μαζί της δίνει μία αίσθηση ισχύος, αλλά και την αίσθηση του ανήκειν. Η παραβατική και εγκληματική συμπεριφορά και η οπαδική βία “δικαιολογούνται” στη συνείδηση του ατόμου ως σωστές συμπεριφορές για την υποστήριξη της ομάδας στην οποία ανήκει. Αν προσθέσουμε και άλλους παράγοντες όπως τα πρότυπα αρρενωπότητας, το αλκοόλ, τις ουσίες, τις ανισότητες, έχουμε πραγματικά τη δημιουργία ενός εκρηκτικού κοκτέιλ».
Εκρηκτικό κοκτέιλ
