Με την υπ’ αριθμ. 249/2023 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Δωδεκανήσου, που εκδόθηκε χθες, απορρίφθηκε ακόμη μία από τις εφέσεις που άσκησαν 53 απολυμένοι συμβασιούχοι της ΔΕΥΑΡ, που είχαν προσληφθεί στις πρώην ΔΕΥΑ Ιαλυσού και Αρχαγγέλου.
Θυμίζουμε ότι με τρεις αποφάσεις το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου με την διαδικασία των εργατικών διαφορών απέρριψε ισάριθμες αγωγές που άσκησαν 14 συμβασιούχοι της πρώην ΔΕΥΑ Ιαλυσού και 39 της πρώην ΔΕΥΑ Αρχαγγέλου.
Οι υπάλληλοι εξέθεσαν ότι καθ’ όλο το χρονικό διάστημα της εργασιακής τους σχέσης, παρείχαν διαρκώς και αδιαλείπτως την εργασία τους, σταθερά πέντε ημέρες την εβδομάδα, με πλήρες ωράριο, πάντοτε ακολουθώντας τις οδηγίες και τις υποδείξεις των εκάστοτε προϊσταμένων τους, ως προς τον χρόνο, τον τόπο και τον τρόπο παροχής εργασίας, για την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών τους, τα έτη 2004 έως και 2005. Συνεπεία της φύσης της εργασίας τους, μετά την συμπλήρωση διετίας πλήρους και διαρκούς παροχής των εργασιών τους, η σύμβασή τους μετετράπη από ορισμένου σε αορίστου χρόνου.
Τονίζουν ότι η ΔΕΥΑ Ρόδου παρασυρόμενη από την εσφαλμένη πράξη του Ελεγκτικού Συνεδρίου, προέβη στην άμεση λύση της εργασιακής τους σχέσης.
Θυμίζουμε ότι το VII Tμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτηση της ΔΕΥΑ Ρόδου για την ανάκληση της υπ’ αριθμ. 177/2019 Πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο VII Τμήμα, με την οποία δεν θεωρήθηκαν 5 χρηματικά εντάλματα πληρωμής προς εργαζόμενους, με το αιτιολογικό ότι δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 13 του ν. 4483/2017 όπως αντικαταστάθηκε από τότε που ίσχυσε από το άρθρο 108 του ν. 4583/2018.
Το δικαστήριο έκρινε τις αγωγές μη νόμιμες και τις απέρριψε τονίζοντας ότι απαγορεύεται η μετατροπή των εν λόγω συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου ή η μονιμοποίηση των παραπάνω προσώπων, προκειμένου να αποτραπεί αφενός η καταστρατήγηση του συνταγματικού κανόνα, που απαιτεί την πρόσληψη των υπαλλήλων στον δημόσιο τομέα, είτε με διαγωνισμό, είτε με επιλογή βάσει προκαθορισμένων και αντικειμενικών κριτηρίων, και αφετέρου η «τακτοποίηση» του προσωπικού που προσλήφθηκε με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου.
Τονίζεται ακόμα στην απόφαση πως μέλημα του αναθεωρητικού νομοθέτη του Συντάγματος ήταν να αποτρέψει τη μετατροπή των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, όχι απλώς εκείνων των εργαζομένων που κάλυπταν παροδικές και απρόβλεπτες ανάγκες, αλλά ακόμη και εκείνων που πράγματι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Για να αποτρέψει, λοιπόν, την διαιώνιση της πιο πάνω πρακτικής ο αναθεωρητικός νομοθέτης προσέθεσε την διάταξη του εδαφ. γ’ της παραγράφου 8 του άρθρου 103 του Συντάγματος, η οποία πλέον αδιακρίτως απαγορεύει την από το νόμο ακόμα μονιμοποίηση του κατά τον προαναφερόμενο τρόπο προσλαμβανόμενου προσωπικού ή τη μετατροπή των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου σε αορίστου.
Το δικαστήριο έκρινε ακόμη ότι στις συναφθείσες μετά την 17/04/2001 συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου στο δημόσιο ή σε φορείς του δημοσίου τομέα, δεν είναι πλέον δυνατή η εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 8 παρ. 1 και 3 του Ν. 2112/1920. Οποιαδήποτε άλλη αντίθετη ερμηνεία συνιστά contra legem ερμηνεία της ως άνω συνταγματικής διάταξης.
Τονίζεται εξάλλου πως δεν είχαν την ευχέρεια ούτε οι πρώην δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης ούτε και η ΔΕΥΑΡ, να συνάψουν με τους ενάγοντες συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου, λόγω του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου, ούτε καταλείπεται πεδίο εκτίμησης στο δικαστήριο για τον ορθό νομικό χαρακτηρισμό των επιδίκων εργασιακών σχέσεων ως συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου.
Οι υπάλληλοι εκπροσωπούνται από τους δικηγόρους κ.κ. Δήμο Μουτάφη και Παναγιώτη Δημητρόπουλο και θα ασκήσουν αιτήσεις για την αναίρεση των απορριπτικών αποφάσεων.
Απορρίφθηκε έφεση συμβασιούχων των πρώην ΔΕΥΑ Ιαλυσού και Αρχαγγέλου
