Κάτι δεν πάει καλά

Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε μπροστά σε μία πρωτόγνωρη συνθήκη. Οικονομική και περιβαλλοντική κρίση, με έντονο κοινωνικό αποτύπωμα.  Η κυβέρνηση εμφανίζει λειτουργικά προβλήματα που εκτείνονται σε όλη τη ραχοκοκαλιά του κρατικού μηχανισμού. Το «επιτελικό κράτος» φαίνεται να έχει… εξωκείλει, ενώ σειρά υπουργών έχει αποδειχτεί κατώτερη προσδοκιών και περιστάσεων, στελέχη του  ζουν σε άλλο κόσμο και η αντιπολίτευση στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Οι πολιτικοί επιστήμονες λένε, ότι μετά από καταστροφές οι άνθρωποι αναζητούν «παρηγοριά» σε αυτόν που θα τους βοηθήσει, δηλαδή στις κυβερνήσεις,  όσο και αν ο θυμός παραμένει δυνατός. Από τον Κυριάκο Μητσοτάκη εξαρτάται επομένως το μέλλον μας, ακόμα και οι ζωές μας (έχουμε και χειμώνα μπροστά…). «Και τι δηλαδή παραπάνω θα πρέπει να κάνει ο Πρωθυπουργός;», μπορεί να ρωτήσει κάποιος; Το πολύ βασικό εν μέσω της παντοδυναμίας που του δίνει το εκλογικό ποσοστό του( και ακόμη δεν το έχει κάνει): επιλέγει για υπουργούς, κυβερνητικά στελέχη, διοικητές οργανισμών, συνεργάτες σε επιτελικές θέσεις, κλπ. χωρίς το κριτήριο των εσωκομματικών ισορροπιών, για να επιβραβεύσει αποτυχημένους πολιτικούς, «τζάκια», σφουγγοκωλάριους, αφισοκολλητές, παιδιά του κομματικού σωλήνα. Επιβάλλει τις προφανείς αρχές διακυβέρνησης (καμία δεν τηρείται επαρκώς): λογοδοσία, χρηστή διοίκηση, διαφάνεια, αμεροληψία, αξιοκρατία. O πανίσχυρος Πρωθυπουργός έχει μια μεγάλη γκάμα εργαλείων στη διάθεσή του. Που όχι μόνο υπάρχουν εκεί έξω, στη διεθνή εμπειρία αλλά έχουμε δεσμευθεί επανειλημμένα ότι θα τα υιοθετήσουμε. Η χώρα βρίσκεται και πάλι σε μία συμπυκνωμένη, χρονικά, κρίση. Και η απαίτηση για επανεκκίνηση δεν διατυπώνεται προσχηματικά, είναι θέμα επιβίωσης και κοινωνικής συνοχής. Η διάχυτη αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά και πάντως το βαρύ κλίμα που έχει διαμορφωθεί στη χώρα, απαιτούν άμεσες παρεμβάσεις και κυρίως αποτελεσματικές και ουσίας. Ανασκούμπωμα και ανασυγκρότηση είπε ο Πρωθυπουργός. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει αλλαγή σχεδιασμού, ανακατανομή προϋπολογισμού, ανεύρεση χρηματοδότησης από ευρωπαϊκά κεφάλαια. Κεφάλαιο, χρόνο και κόπο. Αλλά και πάλι, όλα αυτά δεν θα έχουν αποτέλεσμα, αν δεν συνοδευτούν από την ανασυγκρότηση ήθους στο πολιτικό κεφάλαιο. Αυτό που διαχειρίζεται τον σχεδιασμό και την υλοποίηση. Από την πρώτη βαθμίδα της (αυτο)διοίκησης, έως το κεντρικό κράτος.