Να συμφωνήσουμε στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, έπειτα από πέντε χρόνια, να ξοδέψουμε και να διακινήσουμε λιγότερα φυλλάδια ιλουστρασιόν; Είναι και περιβαλλοντικό πια το θέμα συν τοις άλλοις. Να στείλουμε λιγότερα αυτοματοποιημένα μηνύματα ή e-mail για συγκεντρώσεις ή για ψήφο και λιγότερα τηλεφωνήματα από εκλογικά κέντρα; Να συμφωνήσουμε πως οι αυτοδιοικητικές κάλπες δεν είναι μικρογραφία ή προσομοίωση των εθνικών εκλογών και πως ο δημοτικός ή ο περιφερειακός σύμβουλος δεν είναι μέλος ενός δικτύου εξυπηρετήσεων αλλά αιρετός και μάλιστα ελεγχόμενος για τις ημέρες του; Να συμφωνήσουμε ότι πέρα από τα συνήθη υπερτοπικά κλισέ τύπου “αναβάθμιση του φωτισμού, αντικατάσταση με λαμπτήρες led” βελτίωση, αναβάθμιση μπλα μπλα μπλα των πεζοδρομίων και άλλα αφηρημένα και γενικόλογα, θα υπάρξει ένα πραγματικό αφήγημα για το τι είδους πόλη θέλει να δημιουργήσει αυτός που προτείνει αυτά που προτείνει; Που να έχει κάποια ισχυρή βάση; Για παράδειγμα «θέλουμε μια πόλη για το ποδήλατο και θα το πετύχουμε έτσι», ή «θέλουμε μια πόλη με περισσότερο πράσινο και θα το πετύχουμε έτσι», ή «θέλουμε μια πόλη προσβάσιμη στα Α.με.Α και θα το πετύχουμε έτσι». Ένα βασικό πλάνο με αρχή μέση και τέλος;
Να συμφωνήσουμε;
