Εγκλωβισμένοι σ’ ένα παράλογο, γραφειοκρατικό σύστημα βρίσκονται σήμερα αρκετές εκατοντάδες επαγγελματίες στο νησί της Ρόδου, οι οποίοι, ενώ έχουν ξεπεράσει το ηλικιακό όριο της σύνταξης, είναι αδύνατο να επωφεληθούν από την παροχή για την οποία πλήρωναν επί δεκαετίες. Το πρόβλημα το αντιμετωπίζουν εκείνοι που λόγω της οικονομικής κρίσης δεν είχαν τα απαιτούμενα έσοδα για να καλύψουν τις ασφαλιστικές και τις φορολογικές τους εισφορές. Η αδυναμία αυτή επέφερε πρόστιμα και προβλήματα που με τη σειρά τους έχουν οδηγήσει μεγάλο αριθμό ηλικιωμένων ανθρώπων στην απόγνωση.
Τα παραδείγματα και οι σχετικές ιστορίες ανθρώπων στο νησί της Ρόδου είναι στην κυριολεξία αμέτρητες. Πρόσωπα που επί χρόνια διατηρούσαν επιχειρήσεις, λειτουργούσαν ως ελεύθεροι επαγγελματίες, ως έμποροι με καταστήματα, έχουν φτάσει σε σημείο πλήρους ανέχειας και λιμοκτονίας. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα γνωστού εμπόρου, που διατηρούσε επί χρόνια σειρά καταστημάτων στο νησί της Ρόδου. Στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης έκλεισε και τα τελευταία δύο καταστήματα που διατηρούσε προκειμένου να συνταξιοδοτηθεί. Τα καταστήματα δεν μεταβιβάσθηκαν στους κληρονόμους, καθώς υπήρχαν φορολογικά προβλήματα. Εν τέλει, τα 32 χρόνια συνεχούς καταβολής εισφορών και έντιμου φορολογικού βίου, έγιναν καπνός μέσα σε τέσσερα χρόνια οικονομικής κρίσης.
Στο συγκεκριμένο επαγγελματία η εφορία καταλόγισε πρόστιμα ύψους 90.000 ευρώ προκειμένου να κλείσει τα βιβλία του και ο ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ) ακόμα 14.000 ευρώ προκειμένου να δώσει έγκριση για την παροχή σύνταξης ύψους 940 ευρώ (εφόσον κλείσει η επιχείρηση). Ο άνθρωπος αυτός στα 70 του χρόνια, με τις τράπεζες να τον πιέζουν από παντού, προσπαθεί να επιβιώσει κάνοντας ό,τι δουλειά βρεθεί μπροστά του. Ο ίδιος, έχει ζητήσει τη βοήθεια όλων προκειμένου να βρεθεί μια λύση στα προβλήματά του, να ρυθμιστούν κάπως τα πρόστιμα της εφορίας (που προέκυψαν λόγω της αναδουλειάς των τελευταίων ετών) και οι καταβολές προς τον ΟΑΕΕ (τρία χρόνια εισφορές) για να μπορέσει τουλάχιστον να έχει κάλυψη για τα φάρμακα που χρειάζεται. Κι όμως όλοι του έχουν κλείσει την πόρτα σαν να πρόκειται για τον χειρότερο εγκληματία
«Ιστορίες σαν του συγκεκριμένου επαγγελματία υπάρχουν πάμπολες στη Ρόδο και δυστυχώς όλοι τους παλεύουν χωρίς ελπίδα και χωρίς έναν άνθρωπο να μπορεί να σταθεί δίπλα τους», δήλωσε προς τη “δημοκρατική” ο κ. Ανδρέας Δερμάτης, συνταξιούχος και επί χρόνια πρόεδρος των Σιδεράδων της Ρόδου και επί χρόνια συνδικαλιστής σε πολλές θέσεις σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. «Προσωπικά θεωρώ τον εαυτό μου από τους τυχερούς που μπόρεσαν να κλείσουν την επιχείρησή τους και να βγουν στη σύνταξη. Αν είχα καθυστερήσει ένα χρόνο να κάνω τα χαρτιά μου, τότε σίγουρα σήμερα θα βρισκόμουν στην ίδια θέση». Ο κ. Δερμάτης τόνισε προς τη “δημοκρατική” ότι «αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Ρόδο και γενικά στη χώρα μας είναι πέρα από κάθε λογική. Ανθρωποι σοβαροί, επαγγελματίες δακτυλοδεικτούμενοι, νοικοκυραίοι, τους οδήγησαν σε σημείο να γίνουν ζητιάνοι. Από το τέλος του έτους 2008, που πρωτοξεκίνησε η κρίση, όταν κόπηκαν τα δάνεια των τραπεζών, μέχρι σήμερα οι επιχειρήσεις που έκλεισαν και οι επαγγελματίες που έσβησαν είναι πάρα, μα πάρα πολλοί. Η πολιτεία από την πλευρά της τους αντιμετωπίζει όλους σαν σκουπίδια. Η πολιτεία, οι ίδιοι οι πολιτικοί είναι παντελώς αδιάφοροι για τα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων, είναι αδιάφοροι για την πείνα, τη δυστυχία, για όλα εκείνα που συμβαίνουν σε έντιμους ανθρώπους, που δεν έφταιγαν σε τίποτα να οδηγηθούν σε κρίση και να καταστραφούν».
Το δικαστήριο δίνει
λύση στα προβλήματα
με τα δάνεια
Ο κ. Ανδρέας Δερμάτης είναι ένα από τα λίγα πρόσωπα της Ρόδου που είχαν το κουράγιο να έρθουν σε αντιπαράθεση με τις τράπεζες, να ζητήσουν προστασία μέσω του Νόμου Κατσέλη και να βγουν νικητές. «Οι τράπεζες μέσα από την ανακεφαλαιοποίηση και τα δισεκατομμύρια ευρώ που εισέπραξαν, θα έπρεπε να παραγράψουν όλα τα δάνεια των Ελλήνων πολιτών, διότι εμείς οι Ελληνες πολίτες είμαστε εκείνοι που πληρώνουμε στο κράτος τα δισεκατομμύρια που τους έδωσε». Η λογική του κ. Δερμάτη είναι αφοπλιστική και δείχνει σε όλο της το μεγαλείο τον παραλογισμό που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. «Το κράτος έσωσε τις τράπεζες, εμείς τώρα σώζουμε το κράτος, ενώ την ίδια στιγμή οι τράπεζες από θέση ισχύος έρχονται και διεκδικούν τόκους και πρόστιμα».
Όλα αυτά ειπώθηκαν στην αίθουσα του Πρωτοδικείου της Ρόδου, όταν συζητήθηκε η προσφυγή του κ. Δερμάτη κατά των τραπεζών. Η έδρα αποδέχθηκε πλήρως όλα αυτά και ανεγνώρισε την ανάγκη να συμπιεστούν στο μικρότερο δυνατό βαθμό οι δόσεις προς τις τράπεζες και την εφορία. «Το δικαστήριο μου έδωσε τη λύση, έχουμε το δίκιο με το μέρος μας και όλοι μπορούν να κινηθούν με την ίδια διαδικασία για να βελτιώσουν κάπως την καθημερινότητά τους».
Πρέπει να σημειωθεί ότι η όλη νομική διαδικασία προσφυγής στο Νόμο Κατσέλη, εκδίκασης της υπόθεσης και έκδοσης της απόφασης κινήθηκε με γρήγορους ρυθμούς.
Σε όλο αυτό τον αγώνα επιβίωσης, σε όλες αυτές τις προσπάθειες που καταβάλλουν όλοι, είτε είναι ελεύθεροι επαγγελματίες, είτε είναι συνταξιούχοι, είτε μισθωτοί, άπαντες είναι μόνοι, χωρίς υποστήριξη από το κράτος, χωρίς μέριμνα, χωρίς τίποτα. «Από μόνοι μας πρέπει να παλέψουμε και να βρούμε λύση, μην περιμένετε τίποτα από τους πολιτικούς οι οποίοι εκ των πραγμάτων έχουν καταστρέψει τα πάντα» τόνισε ο κ. Ανδρέας Δερμάτης, που σε όλη του τη ζωή πάλευε με τα σίδερα.
