«Αγωνιζόμεθα και προσευχόμεθα διά την ειρήνην και την δικαιοσύνην, εκφράζοντες την αδιάσειστον πεποίθησίν μας ότι είναι εφικτός εις κόσμος άνευ πολέμων και βίας και ότι το αποτελεσματικώτερον μέσον διά την λύσιν των προβλημάτων είναι ο ειλικρινής διάλογος», τόνισε η Α.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος.
Τα παραπάνω δήλωσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην καθιερωμένη ομιλία του για την έναρξη του νέου έτους, στην Αίθουσα του Θρόνου του Πατριαρχικού Οίκου, μετά τη Θεία Λειτουργία, κατά την οποία χοροστάτησε το πρωί της Πρωτοχρονιάς, στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό στο Φανάρι.
Με τον Παναγιώτατο συγχοροστάτησαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Γέρων Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ, Φιλαδελφείας κ. Μελίτων, Μυριοφύτου και Περιστάσεως κ. Ειρηναίος, Μύρων κ. Χρυσόστομος, Ικονίου κ. Θεόληπτος, Προύσης κ. Ιωακείμ και Σελευκείας κ. Θεόδωρος. Την Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Πανοσιολ. κ. Γρηγόριος, στο τέλος της οποίας, ο Πατριάρχης τον χειροθέτησε στο οφφίκιο του Μ. Πρωτοσυγκέλλου της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας.
«Ηγωνίσθημεν διά την χριστιανικήν μαρτυρίαν εις τον σύγχρονον κόσμον, ενώπιον των τάσεων, αι οποίαι φαλκιδεύουν το ανθρώπινον πρόσωπον. Η ανθρωπότης ευρίσκεται μεν και σήμερον αντιμέτωπος με τα σταθερά και επαναλαμβανόμενα προβλήματα, υπάρχουν όμως και πολλαί πρωτόγνωροι εξελίξεις, αποτέλεσμα της ιλλιγιώδους προόδου των επιστημών και της τεχνολογίας. Υπάρχει η μαζική μετακίνησις πληθυσμών λόγω της κλιματικής αλλαγής, περιστασιακαί πολιτισμικαί συγκρούσεις, η μεταξίωσις και η απαξίωσις των αξιών και πολλά άλλα πλανητικά προβλήματα, απέναντι εις τα οποία η Εκκλησία δεν είναι δυνατόν να μείνη αδρανής. Η συνάντησις της Εκκλησίας με τον σύγχρονον κόσμον αποτελεί δι’ αυτήν ευκαιρίαν να διατυπώση επικαίρως την πίστιν της και να αναδείξη εν τη πράξει τον διακονικόν της χαρακτήρα.
Εν τω πνεύματι τούτω, ειργάσθημεν διά την προώθησιν των διαχριστιανικών διαλόγων και της ορθοδόξου παρουσίας εις την Οικουμενικήν Κίνησιν. Είχομεν πρόσωπον προς πρόσωπον συναντήσεις μετά του Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου, συμμετέσχομεν ως ομιλητής εις οικουμενικά συνέδρια και εις διαθρησκειακάς συναντήσεις. Ωμιλήσαμεν εις τας εκδηλώσεις εν Γενεύη επί τη συμπληρώσει εβδομήκοντα πέντε ετών από της Οικουμενικής Διακηρύξεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου υπό των Ηνωμένων Εθνών και από της ιδρύσεως του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Παναγιώτατος, παρουσία Ιεραρχών και Αρχόντων Οφφικιαλίων του Θρόνου, του Εξοχ. Πρέσβη κ. Κωνσταντίνου Κούτρα, Γενικού Πρόξενου της Ελλάδος στην Πόλη, του Προξένου της Ουκρανίας Εντιμ. κ. Maksim Vdovychenko, Ομογενειακών παραγόντων και πιστών από την Πόλη και το εξωτερικό, τόνισε:
«Όταν ο Αριστοτέλης ορίζη τον άνθρωπον ως «ζώον λόγον έχον», κατονομάζει την έντασιν η οποία υπάρχει εις την ανθρωπίνην ύπαρξιν μεταξύ της βιολογικής υποστάσεως και της διαστάσεως του «λόγου», της νοήσεως, της γλώσσης της επικοινωνίας. Υπάρχει όμως και μία άλλη διάστασις: ο λόγος υπάρξεως, ο σκοπός και το νόημα της ζωής. Ο άνθρωπος δεν δύναται να ζήση χωρίς κατεύθυνσιν και προοπτικήν, δεν αντέχει το «υπαρξιακόν κενόν». Η άποψις ότι η πρόοδος της επιστήμης και η άνοδος του βιοτικού επιπέδου θα εξαφανίσουν τον πόθον του ανθρώπου διά νόημα και αιωνίαν ζωήν, υποτιμά το βάθος της πνευματικότητος του ανθρώπου, το οποίον εκφράζει με μοναδικόν τρόπον και ο λόγος του Χριστού: «Ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος» (Ματθ δ’, 4). Η πίστις εις Χριστόν είναι η λυτρωτική απάντησις εις τα έσχατα ερωτήματά μας.
Με αυτάς τας σκέψεις και τα αισθήματα και με αμετακίνητον πίστιν ότι την ζωήν εκάστου εξ ημών και την πορείαν της ανθρωπότητος κατευθύνει ο Θεός της αγάπης, αποχαιρετούμεν το 2023, ευχαριστούντες τον χρόνους και καιρούς εν τη ιδία εξουσία θέμενον Κύριον, και προσβλέποντες εις εν ευλογημένον 2024.
Δεόμενοι του συγκαταβάντος τω γένει των ανθρώπων Θεού Λόγου, όπως αναπαύη τας ψυχάς των αοιδίμων Προκατόχων ημών, πάντων των διακονησάντων την Μεγάλην Εκκλησίαν και των ενταύθα και εν απάση τη δεσποτεία Κυρίου αναπαυομένων τέκνων αυτής, επικαλούμεθα επί πάντας υμάς, πρεσβείαις του εν Αγίοις Πατρός ημών Βασιλείου Αρχιεπισκόπου Καισαρείας της Καππαδοκίας του Μεγάλου, υγιηρόν και αγλαόκαρπον νέον ενιαυτόν, την εις αλλήλους αγάπην και την ειρήνην του Κυρίου, «την υπερέχουσαν πάντα νούν» (Φιλιπ. δ΄, 7)».
Και κατά το παρελθόν έτος, εις το κέντρον της μερίμνης ημών ευρίσκετο η υπόθεσις της ειρήνης και η συμβολή εις την καταλλαγήν. Ενώ ο καταστροφικός πόλεμος εις την Ουκρανίαν συνεχίζεται, προσετέθη εις αυτόν το τελευταίον τρίμηνον η βιαία σύγκρουσις εις την Μέσην Ανατολήν και αι επώδυνοι προεκτάσεις των. Αγωνιζόμεθα και προσευχόμεθα διά την ειρήνην και την δικαιοσύνην, εκφράζοντες την αδιάσειστον πεποίθησίν μας ότι είναι εφικτός ένας κόσμος άνευ πολέμων και βίας και ότι το αποτελεσματικώτερον μέσον διά την λύσιν των προβλημάτων είναι ο ειλικρινής διάλογος.
Εν τω πνεύματι τούτω, ειργάσθημεν διά την προώθησιν των διαχριστιανικών διαλόγων και της ορθοδόξου παρουσίας εις την Οικουμενικήν Κίνησιν. Είχομεν πρόσωπον προς πρόσωπον συναντήσεις μετά του Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου, συμμετέσχομεν ως ομιλητής εις οικουμενικά συνέδρια και εις διαθρησκειακάς συναντήσεις. Ωμιλήσαμεν εις τας εκδηλώσεις εν Γενεύη επί τη συμπληρώσει εβδομήκοντα πέντε ετών από της Οικουμενικής Διακηρύξεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου υπό των Ηνωμένων Εθνών και από της ιδρύσεως του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Παναγιώτατος, παρουσία Ιεραρχών και Αρχόντων Οφφικιαλίων του Θρόνου, του Εξοχ. Πρέσβη κ. Κωνσταντίνου Κούτρα, Γενικού Πρόξενου της Ελλάδος στην Πόλη, του Προξένου της Ουκρανίας Εντιμ. κ. Maksim Vdovychenko, Ομογενειακών παραγόντων και πιστών από την Πόλη και το εξωτερικό, τόνισε:
«Όταν ο Αριστοτέλης ορίζη τον άνθρωπον ως «ζώον λόγον έχον», κατονομάζει την έντασιν η οποία υπάρχει εις την ανθρωπίνην ύπαρξιν μεταξύ της βιολογικής υποστάσεως και της διαστάσεως του «λόγου», της νοήσεως, της γλώσσης της επικοινωνίας. Υπάρχει όμως και μία άλλη διάστασις: ο λόγος υπάρξεως, ο σκοπός και το νόημα της ζωής. Ο άνθρωπος δεν δύναται να ζήση χωρίς κατεύθυνσιν και προοπτικήν, δεν αντέχει το «υπαρξιακόν κενόν». Η άποψις ότι η πρόοδος της επιστήμης και η άνοδος του βιοτικού επιπέδου θα εξαφανίσουν τον πόθον του ανθρώπου διά νόημα και αιωνίαν ζωήν, υποτιμά το βάθος της πνευματικότητος του ανθρώπου, το οποίον εκφράζει με μοναδικόν τρόπον και ο λόγος του Χριστού: «Ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος» (Ματθ δ’, 4). Η πίστις εις Χριστόν είναι η λυτρωτική απάντησις εις τα έσχατα ερωτήματά μας.
Με αυτάς τας σκέψεις και τα αισθήματα και με αμετακίνητον πίστιν ότι την ζωήν εκάστου εξ ημών και την πορείαν της ανθρωπότητος κατευθύνει ο Θεός της αγάπης, αποχαιρετούμεν το 2023, ευχαριστούντες τον χρόνους και καιρούς εν τη ιδία εξουσία θέμενον Κύριον, και προσβλέποντες εις εν ευλογημένον 2024.
Δεόμενοι του συγκαταβάντος τω γένει των ανθρώπων Θεού Λόγου, όπως αναπαύη τας ψυχάς των αοιδίμων Προκατόχων ημών, πάντων των διακονησάντων την Μεγάλην Εκκλησίαν και των ενταύθα και εν απάση τη δεσποτεία Κυρίου αναπαυομένων τέκνων αυτής, επικαλούμεθα επί πάντας υμάς, πρεσβείαις του εν Αγίοις Πατρός ημών Βασιλείου Αρχιεπισκόπου Καισαρείας της Καππαδοκίας του Μεγάλου, υγιηρόν και αγλαόκαρπον νέον ενιαυτόν, την εις αλλήλους αγάπην και την ειρήνην του Κυρίου, «την υπερέχουσαν πάντα νούν» (Φιλιπ. δ΄, 7)».
