Ο 20χρονος ράπερ από τη Ρόδο παίζει με το mumble και το autotune και φτιάχνει ένα ακατανόητο, αλλά εθιστικό μείγμα από ηλεκτρονικούς ήχους και freestyle ραπ.
Ηραπ σκηνή της Ατλάντα, το τραπ, είναι η κύρια πηγή που τροφοδοτεί με υλικό τους νέους ράπερ όλου του κόσμου, και της Ελλάδας. Από τον Young Thug και τον Future μέχρι τον Lil Yachty η λίστα των ράπερ που αποτελούν σημείο αναφοράς είναι μεγάλη. Πρόκειται κυρίως για ράπερ που διαμόρφωσαν το τραπ και ο ήχος τους είναι εμπορικός και για μεγάλο κοινό.
Η επιτυχία ήταν πάντα ένας παράγοντας που κάνει το νέο ραπ ελκυστικό, ωστόσο υπάρχουν και καλλιτέχνες όπως ο Playboi Carti, που είναι επίσης Atlanta sound, που δεν είχαν ποτέ την ίδια αποδοχή από το ευρύ κοινό, παρότι είχαν εξαιρετικά επιτυχημένα άλμπουμ και singles. Το μελωδικό mumble rap (και το alien supertrapp) του Carti δεν ευτύχησε στην Ελλάδα, παραήταν ακραίο για το κοινό που δίνει βάση στο beat ή στους στίχους. Το επαναληπτικό, ασυνάρτητο ραπ του είναι συνοδευτικό των κοφτών beats και σχετίζεται περισσότερο με το flow και τις πιασάρικες φράσεις, δημιουργώντας ατμόσφαιρες και όχι κομμάτια με την κλασική δομή.
Δεν βρήκε μεγάλη ανταπόκριση στους Έλληνες ράπερ και εξακολουθεί να μη βρίσκει. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του Playboi Carti είναι το baby voice, η επιτηδευμένα ψιλή φωνή και οι λαρυγγισμοί όπως και το freestyle που ακουγόταν αρκετά πειραματικό στα αυτιά των ράπερ που μεγάλωσαν με το ραπ της προηγούμενης γενιάς (και αυτό επιχείρησαν να κάνουν και στη μουσική τους).
Το supertrapp δεν είναι νέος ήχος, αλλά άργησε αρκετά να υιοθετηθεί από Έλληνες ράπερ, και όσοι το έκαναν μέχρι πρόσφατα ασχολούνταν μαζί του περιστασιακά και για λίγο.
Ο Yvng J. ανήκει στη νέα γενιά Ελλήνων ράπερ που δεν ακούνε (σχεδόν) καθόλου ελληνικό ραπ και η σκηνή της Ατλάντα σημαίνει γι’ αυτούς περισσότερο Playboi Carti παρά Future. Ο ήχος του δεν έχει καμία σχέση με το ραπ, που έχει τεράστια αποδοχή από το κοινό, ο ίδιος το θεωρεί «πειραματικό» και «underground», με την έννοια ότι το φτιάχνει μόνος του στη Ρόδο όπου ζει, χωρίς promo από κάποια εταιρεία και χωρίς βοήθεια από κανέναν.
Ονειρεύεται να κάνει δικό του ήχο και δική του εταιρεία για να τον προωθεί και να βοηθήσει κι άλλα παιδιά στην ίδια φάση να βγάλουν μουσική. Προς το παρόν, υπάρχει μόνο στο SoundCloud, είναι ελάχιστα τα κομμάτια που έχει ανεβάσει στο Spotify και στο YouΤube – αυτό από μόνο του κάνει τη μουσική του κατάλληλη για ελάχιστους, σχεδόν αντιεμπορική.
Το πρώτο άλμπουμ του «Fashion 2 Habits» είναι ένα πρωτόλειο μείγμα των μουσικών του αναφορών του, με αγγλικούς στίχους που εναλλάσσονται με ελληνικούς, παραμορφωμένοι από mumble και autotune τόσο που δεν καταλαβαίνεις ούτε τι λένε ούτε σε ποια γλώσσα τους ραπάρει, αλλά με μια δομή που όσο κυλάει το άλμπουμ κάνει τα κομμάτια εθιστικά, ειδικά αν τα ακούσεις μετά τα μεσάνυχτα.
Αυτό το ανολοκλήρωτο και «σπιτικό» που σου δημιουργείται ως αίσθηση κάνει το άλμπουμ αυτό που θα ήθελε ο δημιουργός του να είναι, «underground», όσο και να έχει εξαφανιστεί στην κυριολεξία σήμερα ως όρος.
Ο Yvng. J είναι 20 χρονών.
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ρόδο, σε ένα καλό περιβάλλον, και είμαι μέσα στη μουσική από μικρός», λέει. «Από παιδί έπαιζα κιθάρα και έγραφα δικά μου τραγούδια. Είμαι ο μόνος από την οικογένειά μου που ασχολείται με τη μουσική.
Ήμουν ένα ήσυχο παιδί, δεν μιλούσα γενικά πολύ. Το όνειρό μου ήταν πάντα να ασχοληθώ με την τέχνη, είτε αυτό ήταν μουσική είτε μόδα.
Στο σπίτι μας η μουσική που έπαιζε ήταν κυρίως λαϊκά και ελληνική ποπ, αλλά και λίγο ξένη ποπ και ρεγκετόν. Η μουσική, όμως, που μου άρεσε ήταν το ραπ. Σε μικρή ηλικία ο ξάδελφός μου με έβαλε σε αυτό το είδος με καλλιτέχνες όπως ο Eminem, ο 2Pac, ο Snoop Dogg, ο Wiz Khalifa και άλλοι γενικά από την old school πλευρά της ραπ.
Αυτά ήταν και τα πρώτα μου ακούσματα από ραπ. Γύρω στο 2015 βρήκα τυχαία τραγούδια της new school rap, κυρίως ράπερ από την Άτλαντα της Αμερικής, τους Migos, τον Lil Uzi Vert, τον Playboi Carti, τον Future, τον Young Thug αλλά και πολλούς άλλους. Αυτούς ακούω ακόμα και τώρα και με έχουν επηρεάσει πολύ στη μουσική που κάνω αυτήν τη στιγμή.
Τα πρώτα μου κομμάτια τα έγραψα όταν ήμουν δώδεκα χρονών, γέμιζα τα τετράδια του σχολείου. Τότε έγραφα κυρίως ερωτικά R&B τραγούδια, χωρίς beats, απλώς έφτιαχνα ρυθμούς μέσα στο κεφάλι μου και έγραφα στίχους, αυτά δεν τα ηχογράφησα ποτέ. Μετά, το 2016, έγραψα το πρώτο μου ραπ κομμάτι με τίτλο “Dope”, αλλά ούτε αυτό το ηχογράφησα. Αυτά τα τραγούδια τα έγραφα για μένα και δεν ήταν και τόσο καλά. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ να τα βγάλω.
Γενικά, έγραφα κι άλλα κομμάτια, και το 2022 βρήκα ένα άτομο που ήξερε κάπως από ηχογραφήσεις και είπαμε να δουλέψουμε ένα R&B άλμπουμ, το “I feel so lost”. Τότε στην Ελλάδα δεν υπήρχε ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ με R&B ήχους. Αυτό το άλμπουμ υπάρχει ακόμα σε ένα παλιό account μου στο Audiomack. Στις αρχές του 2023 ασχολιόμουν πολύ με τη μόδα, αγόραζα συνέχεια designer ρούχα, οπότε είπα να βγάλω ένα EP επηρεασμένο από το ενδιαφέρον μου για τη μόδα και την αγάπη που είχα για τα ρούχα. Το ονόμασα “Fashion Habits pt.1” και το έβγαλα στο SoundCloud και στο YouTube.
Ήταν τα πρώτα ραπ τραγούδια που έβγαλα με ήχους που δεν υπήρχαν στην Ελλάδα, ήθελα να δοκιμάζω συνέχεια κάτι διαφορετικό από τους άλλους. Πριν από λίγες μέρες έβγαλα το δεύτερο part του “Fashion Habits”. Το “Fashion 2 Habits” είναι ένα άλμπουμ όπου έχω κάνει τα πάντα μόνος μου, το mixing, το mastering, μέχρι και τα covers.
Πρότυπα δεν έχω, οι επιρροές μου όμως είναι από τον τρόπο που ζω, από πράγματα που κάνω και κάποιους καλλιτέχνες που μου αρέσουν. Αυτό όμως που μου άλλαξε ίσως τη ζωή είναι η θέληση να φτάσω ψηλά. Δεν θα έλεγα ότι ρίσκαρα κάτι με τη μουσική, απλώς πήρα τον εξοπλισμό και άρχισα να ασχολούμαι. Ήθελα να το κάνω και το έκανα.
Οι φίλοι μου μπορεί να έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή μου γενικά, αλλά στο θέμα της μουσικής καθόλου, γιατί ακούνε διαφορετική μουσική από μένα και έχουν διαφορετικό lifestyle. Το πιο μεγάλο μου όφελος μέχρι τώρα από τη μουσική είναι οι γνωριμίες που έχω κάνει με άτομα που έχουν όρεξη να δουλέψουν μαζί μου και έχουν περισσότερες γνώσεις πάνω στη μουσική.
Ο σκοπός μου είναι να αλλάξω τον ήχο στην Ελλάδα, να τον πάω πιο μπροστά αλλά και να τον βγάλω εκτός. Επίσης έχω ένα label, την “11103 Records”, με team προς το παρόν εμένα και τον παραγωγό μου, τον Yos1i. Στην πορεία σκοπεύω να βάλω κι άλλα άτομα, θέλω να το πάω κι αυτό ψηλά. Θέλω να ασχοληθώ και με τη μόδα, να βγάλω ρούχα. Ήδη έχω αρχίσει να δουλεύω και σε αυτόν τον τομέα.
Η μουσική είναι κάτι που αγαπάω, θέλω να ασχοληθώ μαζί της και να ζω από αυτή. Δυστυχώς, δεν μπορεί να ζήσει κάποιος νέος μουσικός από τη μουσική στην Ελλάδα. Όταν είσαι νέος καλλιτέχνης που δοκιμάζεις καινούργια είδη τα οποία δεν είναι mainstream ο κόσμος δύσκολα θα σε ακούσει. Δεν έχεις τα νούμερα που αξίζεις. Σε αυτό δεν φταίνε οι ράπερ αλλά ο κόσμος που δεν είναι open minded ώστε να ακούσει κάτι διαφορετικό.
Αυτό που με ενοχλεί στη ραπ μουσική είναι ότι βγαίνουν πάρα πολλά τραγούδια που ακούγονται ίδια, υπάρχει ποσότητα, αλλά η ποιότητα δεν είναι καλή – αυτό μου χαλάει και την αισθητική. Γιατί προσωπικά πάντα προσπαθώ να βγάζω κάθε φορά κάτι καλύτερο από την προηγούμενη κυκλοφορία μου. Αυτό που με εκνευρίζει είναι να μην πιστεύουν σε μένα και στις δυνατότητές μου. Μου αρέσει να ακούω και να φτιάχνω μουσική, να σχεδιάζω ρούχα αλλά και να αγοράζω.
Από την ελληνική σκηνή μού αρέσουν κυρίως ονόματα που είναι underground, ο Mufasha, ο Kijha, o $ulee και αρκετοί άλλοι. Θεωρώ ότι η νέα γενιά ράπερ μπορεί να αλλάξει τον ήχο, η νέα underground σκηνή έχει ξεφύγει από τα συνήθη και κάποιοι φτάνουν και σε επίπεδα εξωτερικού. Η Ελλάδα δεν έχει βρει ακόμα τον δικό της ήχο, αλλά μπορεί να τον βρει.
Η μουσική που φτιάχνω είναι κάτι διαφορετικό και unique, δεν ακολουθώ τα trends γενικά. Όλα τα τραγούδια που έχω κάνει είναι freestyle και φτιαγμένα από μένα, εκτός από τα beats, αλλά φτιάχνω και κάποια από αυτά.
Στη Ρόδο είναι ωραία, μου αρέσει το περιβάλλον, αλλά θα ήθελα να ανεβώ Αθηνά γιατί θα έχω περισσότερες δυνατότητες να πετύχω το όνειρό μου. Το μόνο πράγμα που με φοβίζει είναι μην πέσω αν ανέβω, αυτός νομίζω είναι ο φόβος των πιο πολλών μουσικών».
— Ποια θα ήταν μια ιδανική συνέχεια για σένα;
Να πετύχω το όνειρό μου, να πάω ψηλά και να φτάσω μέχρι και στην international ραπ σκηνή.
Πηγή lifo.gr
