Την κακοδαιμονία της δημόσιας διοίκησης έρχεται να επιβεβαιώσει η διαπίστωση ότι για περισσότερα από 10 έτη εκκρεμεί η οριστική τακτοποίηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του πάρκου του Θέρμαι μετά την άσκηση αναίρεσης κατά τελεσίδικης απόφασης του Εφετείου Δωδεκανήσου, που αναγνώρισε ως ιδιοκτήτη τον Δήμο Ρόδου!
Το ακίνητο έχει μεν μεταγραφεί στο Κτηματολόγιο υπέρ της ιδιοκτησίας του Δήμου Ρόδου αλλά η απόφαση δεν έχει ακόμη τυπικώς καταστεί αμετάκλητη.
Τον Μάιο του 2011 ο πρώην δήμαρχος Ρόδου κ. Στάθης Κουσουρνάς αντέδρασε στην απόφαση του ΕΟΤ και της ΕΤΑ να ασκήσουν αίτηση αναίρεσης στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο διεκδικώντας γι’ ακόμη μια φορά, παρά την έκδοση τελεσίδικων αποφάσεων, την κυριότητα του πάρκου του Θέρμαι.
Απέστειλε τότε επιστολή διαμαρτυρίας στο γραφείο του πρώην πρωθυπουργού, στο γραφείο του πρώην υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, στο γραφείο του πρώην υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Γ. Γερουλάνου και του πρώην υφυπουργού κ. Γ. Νικητιάδη για το όλο ζήτημα.
Τον Ιανουάριο του 2012 αντιπροσωπεία της Ρόδου, αποτελούμενη από τους κ.κ. Γιάννη Μαχαιρίδη, Στάθη Κουσουρνά, Γιώργο Χατζημάρκο, Δημήτρη Γάκη και Ζαννετίδη Φιλήμονα συνάντησε την πρώην πρόεδρο της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων κ. Χρύσα Αράπογλου παρουσία και των 5 κοινοβουλευτικών εκπροσώπων του νομού τότε, κ.κ. Γ. Νικητιάδη, Ν. Ζωίδη, Γ. Κασσάρα και Μίκας Ιατρίδη και του εκλιπόντος Δημ. Κρεμαστινού και απέσπασαν τη δέσμευση του πρώην υπουργού Πολιτισμού & Τουρισμού, κ. Παύλου Γερουλάνου, σχετικά με την μεταβίβαση 6 ακινήτων στο Δήμο Ρόδου και όχι στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, όπως αρχικά προέβλεπε σχέδιο νόμου ενώ είχαν δοθεί διαβεβαιώσεις ότι η Ε.Τ.Α. Α.Ε., το Υπουργείο Πολιτισμού – Τουρισμού και το Ελληνικό Δημόσιο θα αναγνώριζαν την κυριότητα του Δήμου επί του ακινήτου του πάρκου «ΘΕΡΜΑΙ», έκτασης 4.720 τ.μ., και να παραιτηθούν από την αίτηση αναίρεσης που έχουν ασκήσει κατά της με αριθμό 236/2009 απόφασης του Εφετείου Δωδ/σου, με την οποία αναγνωρίστηκε η κυριότητα του Δήμου επί του ακινήτου αυτού. Πλην όμως έκτοτε κανείς δεν ενέσκηψε στο ζήτημα και στην εκκρεμότητα. Η 56/2010 αίτηση αναίρεσης που ασκήθηκε προσδιορίστηκε και εισήχθη προς εκδίκαση στο Δ’ Τμήμα του Αρείου Πάγου την 11η Ιανουαρίου 2013, ματαιώθηκε και παραμένει στα πινάκια.
Το δικαίωμα της ΕΤΑΔ παραμένει ακέραιο καθώς δεν έχει υπάρξει παραίτηση από αυτό ενώ με διάταξη σε νόμο που ψηφίστηκε το 2023 δύναται είτε αυτεπαγγέλτως είτε με αίτηση ενός εκ των διαδίκων να ζητηθεί η διαγραφή της υπόθεσης από το πινάκιο λόγω μεγάλου χρονικού διαστήματος της εκκρεμότητας, πράγμα το οποίο δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα.
Αποτέλεσμα της διαχρονικής ολιγωρίας είναι ναι μεν ο Δήμος Ρόδου να έχει κτηματολογική εγγραφή υπέρ της κυριότητάς του από την άλλη όμως η ΚΥΔ να θεωρεί ότι το ακίνητο ανήκει ακόμη στην ΕΤΑΔ πράγμα που προκύπτει και από τα διαλαμβανόμενα σε σημείωμα για το ιδιοκτησιακό καθεστώς του πάρκου που υπογράφεται από τον πρώην προϊστάμενο του Τμήματος Ακίνητης Περιουσίας και Κτηματολογίου του Δήμου Ρόδου κ. Κυριάκο Μάγο την 11η Μαρτίου 2021.
Για το ιστορικό της υπόθεσης σημειώνεται ότι την 5η Απριλίου 2011 κοινοποιήθηκε στο Δήμο Ρόδου η ενώπιον του Αρείου Πάγου από 30-3-2010 αίτηση αναίρεσης του Ε.Ο.Τ. και της Ε.Τ.Α Α.Ε. που στρέφεται κατά του Δήμου Ρόδου και του Ελληνικού Δημοσίου (!), με την οποία ζητείται να αναιρεθεί η υπ’ αρ. 236/2009 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου.
Με την παραπάνω υπ’ αρ. 236/2009 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου απορρίφθηκε τριτανακοπή που άσκησαν ο Ε.Ο.Τ. και η Ε.Τ.Α. Α.Ε. για να κηρυχθεί άκυρη η υπ’ αρ. 240/2006 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου.
Με την αμέσως παραπάνω απόφαση διατάχθηκε να καταχωρηθεί στο Κτηματολόγιο Ρόδου ως κοινόχρηστο δημοτικό πάρκο, όπως κατά το σχέδιο πόλης και όπως στην πραγματικότητα ανέκαθεν είναι, ο χώρος που βρίσκεται εμπρός από το πρώην ξενοδοχείο Θέρμαι (σήμερα Βασική Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων).
Ο χώρος αυτός διαχωρίζεται από το «Θέρμαι» από ευρισκόμενη στην ίδια κτηματομερίδα δημοτική οδό, που επίσης με αμετάκλητη δικαστική απόφαση και χωρίς άσκηση τριτανακοπών κ.λ.π., με τις ίδιες ακριβώς πραγματικές και νομικές προϋποθέσεις (άρθρο 12 του Ν. 2100/1952 κ.λπ.) αναγνωρίσθηκε ότι ανήκει στο Δήμο Ρόδου, αποτελώντας βασική δημοτική οδική αρτηρία. Επί του προκειμένου είναι παράλογο θεσμοί της δημόσιας διοίκησης, αντί της οφειλόμενης μεταξύ τους συνεργασίας για την εξυπηρέτηση του κοινού δημόσιου συμφέροντος, υπό τις σημερινές μάλιστα δύσκολες περιστάσεις, να ταλανίζονται και να απασχολούν χρόνο, χρήμα και τη Δικαιοσύνη με πράγματα που εν τέλει σε τίποτα δεν ωφελούν. Όταν μάλιστα είναι απορίας άξιο σε ποιο οικονομίστικο όφελος μπορεί ν’ αποσκοπεί η παραπάνω δικαστική διαμάχη από πλευράς αναιρεσειόντων, αφού η έκταση του πάρκου ήταν προπολεμικά και μέχρι σήμερα αδιάκοπα συνεχίζει να είναι κατά το σχέδιο πόλεως Β.Δ. της 6-3-21950 ΦΕΚ 104/19-4-1950 κ.λ.π. χώρος δημοτικού πάρκου – πρασίνου και ο κοινόχρηστος αυτός χαρακτήρας δεν είναι βέβαια δυνατόν να μεταβληθεί κατά το νόμο.
Πρέπει ακόμη να επισημανθεί ότι αν το συγκεκριμένο πάρκο αφεθεί στην τύχη του, όπως βρισκόταν κατά μέρος της διάρκειας της επιδικίας καθώς οι δικαστικοί αγώνες κρατούν από το 1987, θα περιέλθει και πάλι σε κατάσταση εγκατάλειψης και αθλιότητας η οποία δεν τιμά αλλά ευτελίζει στο σύνολό της την ελληνική πολιτεία, μη διαχωριζόμενη από δημόσιους και δημοτικούς οργανισμούς, αφού το δημόσιο συμφέρον και το κοινωνικό όφελος είναι ένα, και σ’ αυτό και μόνο πρέπει ν’ αποσκοπούν τα πλαίσια δράσης των, όπως και να λέγονται, οργανισμών του δημοσίου τομέα.
Εκκρεμεί αναίρεση του ΕΟΤ κατά απόφασης του Εφετείου Δωδεκανήσου που αναγνώρισε ως ιδιοκτήτη του πάρκου του «Θέρμαι» τον Δήμο Ρόδου!
