Οι εργάτες που αναγκάζονται να παίζουν καθημερινά τη ζωή τους κορώνα-γράμματα, αφού απασχολούνται χωρίς να τηρούνται οι στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής και ασφάλειας σε μια Ρόδο που είναι ένα απέραντο εργοτάξιο, έγιναν η αφορμή για να ανοίξει και πάλι το μεγάλο κεφάλαιο για τη σύσταση στη Ρόδο Τεχνικής Επιθεώρησης Υγιεινής και Ασφάλειας.
Η εξαίρεση έχει πλέον γίνει ο κανόνας, και τόσο στις υπό κατασκευή οικοδομές όσο και στα εργοτάξια, η συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων δεν φέρει απαιτούμενο εξειδικευμένο εξοπλισμό όπως είναι τα κράνη, τα ειδικά παπούτσια, τα γιλέκα, για την ατομική τους ασφάλεια.
Πολλοί οικοδόμοι και εργάτες στα εργοτάξια κρέμονται κυριολεκτικά στον αέρα, χωρίς να έχει ληφθεί κανένα μέτρο ασφάλειας, γεγονός που είναι ορατό με γυμνό μάτι και προκαλεί εύλογα ερωτηματικά για τις συνθήκες εργασίας τους.
Πλέον, καθίσταται πιο αναγκαίο από ποτέ, να δημιουργηθεί άμεσα στη Ρόδο Τεχνική Επιθεώρηση, σε μια περιοχή που στα τελευταία 10 χρόνια έχουν σημειωθεί 12 θανατηφόρα εργατικά δυστυχήματα ενώ συνολικά στα Δωδεκάνησα έχουν καταγραφεί 14, συμπεριλαμβάνοντας στο διάστημα αυτό και τα δύο εργατικά δυστυχήματα της Κω και της Καρπάθου.
Από την πόλη της Ρόδου μέχρι και την Νότια Ρόδο οι εικόνες εργαζομένων που με το παραμικρό παραπάτημα μπορούν να βρεθούν στο κενό από μεγάλα ύψη είναι γνώριμες, δυστυχώς όμως δεν είναι αρκετές για να στρέψουν το βλέμμα του αθηνοκεντρικού κράτους στην περιοχή μας. Η αρμόδια Διεύθυνση βρίσκεται στον Πειραιά με προσωπικό που δεν επαρκεί για να καλύψει όλα τα νησιά του νομού για τους απαραίτητους ελέγχους.
Για πολλοστή φορά η παρέμβαση του Εργατικού Κέντρου ήταν άμεση στέλνοντας εκ νέου υπόμνημα στην κεντρική διοίκηση που βρίσκεται στον Πειραιά και όπου υπάγεται η περιοχή μας, προκειμένου σε μια Ρόδο που είναι ένα απέραντο εργοτάξιο να δρομολογηθούν οι διαδικασίες για την προστασία της ζωής και της ασφάλειας των εργαζομένων.
Παρά τις προσπάθειες του Εργατικού Κέντρου Ρόδου στα τελευταία 10 χρόνια να στελεχωθεί τοπική διεύθυνση με επιθεωρητές για όλα τα Δωδεκάνησα και παρά την υπόσχεση του τότε υπουργού Εργασίας κ. Κωστή Χατζηδάκη ότι θα προβλεφθεί στο νέο οργανόγραμμα η λειτουργία διεύθυνσης στη Ρόδο, μέχρι σήμερα 25.000 επιχειρήσεις στα νησιά του νομού εξαρτώνται από το ΚΕΠΕΚ Πειραιά.
Το ΚΕΠΕΚ Πειραιά, είναι υποστελεχωμένο και ο μονοψήφιος αριθμός επιθεωρητών σηκώνει το τεράστιο βάρος των ελέγχων σε Πειραιά, Νότιο Αιγαίο και Αργοσαρωνικό! Και παρά την πολυδιαφημισμένη λειτουργία της Επιθεώρησης Εργασίας ως Ανεξάρτητης Αρχής και τις υποσχέσεις ότι στο πλαίσιο του νέου κεφαλαίου της υπηρεσίας επρόκειτο να λειτουργήσει τοπική διεύθυνση ΚΕΠΕΚ στη Ρόδο με αρμοδιότητα για όλα τα Δωδεκάνησα, εντούτοις οι έλεγχοι για 25.000 επιχειρήσεις στον νομό εξακολουθούν να είναι αρμοδιότητα πέντε επιθεωρητών στον Πειραιά.
Αυτό σημαίνει ότι για τον έλεγχο, την αυτοψία και την έκθεση ενός εργατικού ατυχήματος ή ακόμα χειρότερα στην περίπτωση δυστυχήματος, τόσο στη Ρόδο όσο και στα άλλα νησιά του νομού, απαιτείται διάστημα από έξι μήνες -στην καλύτερη των περιπτώσεων- έως και ενός και πλέον έτους. Στο διάστημα αυτό ο εργαζόμενος ή οι συγγενείς του σε περίπτωση που προκληθεί θάνατος, είναι υποχρεωμένοι να περιμένουν για μήνες μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία ώστε να επιβληθούν ποινές, πρόστιμα και αποζημιώσεις.
Πέρα όμως από αυτή την πολύ σημαντική παράμετρο της καθυστέρησης υπάρχει και το κεφάλαιο απουσίας ελέγχων για την υγεία και την ασφάλεια στον χώρο της εργασίας χιλιάδων εργαζομένων στα Δωδεκάνησα. Ελεγχοι για την ανασφάλιστη εργασία γίνονται τακτικά από κλιμάκια του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας, όχι όμως από επιθεωρητές για τις συνθήκες εργασίας.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι την 1η Φεβρουαρίου 2023 που η Επιθεώρηση Εργασίας λειτούργησε ως Ανεξάρτητη Αρχή με νέα δομή, υποτίθεται ότι είχε ληφθεί μέριμνα και είχαν κινηθεί όλες οι διαδικασίες για τη λειτουργία στη Ρόδο τοπικής διεύθυνσης του Κέντρου Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου, κάτι που τελικά δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Αυτή είναι η δεύτερη φορά που το αίτημα παρέμεινε στο συρτάρι.
Η πρώτη φορά ήταν το 2016 όταν είχαν δοθεί διαβεβαιώσεις ότι το τοπικό παράρτημα του ΚΕΠΕΚ, επρόκειτο να ξεκινήσει την λειτουργία του από την 1 Ιανουαρίου του 2017, όμως παρότι και τότε έγινε προετοιμασία σε τοπικό επίπεδο, το Υπουργείο επικαλέστηκε εντέλει οικονομικές δυσκολίες για τους πέντε υπαλλήλους που επρόκειτο να στελεχώσουν την υπηρεσία. Και όλη η προσπάθεια «πάγωσε» με τους τότε αρμόδιους να παραπέμπουν στο «προσεχές διάστημα».
Εξι χρόνια μετά, η προσπάθεια έπεσε και πάλι στο κενό, παρά τις νέες υποσχέσεις και δεσμεύσεις που δόθηκαν, καθώς προφανώς υπάρχει αντίληψη ότι οι ανάγκες καλύπτονται από το υποστελεχωμένο ΚΕΠΕΚ Πειραιά και Νοτίου Αιγαίου.
Παρά τις κατά καιρούς υποσχέσεις, χιλιάδες εργαζόμενοι στη Ρόδο και στα Δωδεκάνησα παραμένουν ακάλυπτοι και ακόμα χειρότερα σε περίπτωση ατυχήματος ο χρόνος διεκπεραίωσης των διαδικασιών είναι εξωφρενικά μεγάλος αφού για τα περισσότερα από αυτά ο χρόνος διεκπεραίωσης της αυτοψίας και της έκθεσης ξεπερνά τους επτά μήνες, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις φτάνει ακόμα και ένα ολόκληρο έτος για να ολοκληρωθεί ο έλεγχος λαμβάνοντας υπ΄όψιν τον τεράστιο φόρτο εργασίας των επιθεωρητών της Διεύθυνσης στον Πειραιά.
Δεν τηρούνται οι στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής και ασφάλειας
