Βαθιές, ριζικές αλλαγές, επί της ουσίας

Ο καθηγητής Γιώργος Μπαμπινιώτης δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Η προσφορά του στα ελληνικά γράμματα είναι γνωστή. Σε πρόσφατη εμφάνισή του σε τηλεοπτικό σταθμό, με αφορμή το νομοσχέδιο για τα Πανεπιστήμια για μια ακόμη φορά  προτείνει την ριζική αλλαγή σε ολόκληρη τη μέση εκπαίδευση. Σε όλο, δηλαδή, το ελληνικό σχολείο. Εκεί που τα παιδιά μαθαίνουν και διαμορφώνουν χαρακτήρα. Εκεί που «παιδεύονται» για να χρησιμοποιήσω τη βασική έννοια του όρου «παιδεία». Και όπως και παλαιότερα- ανέλυσε την πρότασή του για κατάργηση των Πανελλαδικών Εξετάσεων και την αντικατάστασή τους από το ακαδημαϊκό απολυτήριο που θα δίνουν τα λύκεια για την είσοδο στην ανώτατη εκπαίδευση Διότι, όπως εξήγησε, μετά την έγκριση από πλευράς πολιτείας της λειτουργίας των μη κρατικών πανεπιστημίων, είναι άμεση και επιτακτική η ανάγκη της κατάργησης τους. « Μπορεί να είναι αδιάβλητες οι Πανελλαδικές, αλλά είναι άδικες. Ξεκινά ο καθένας διαφορετικά από άλλο σχολείο και κατάσταση … Είναι απάνθρωπο. Μέσα σε ένα τρίωρο κρίνεται η τύχη ενός παιδιού. Αν έχει ένα άγχος, μια ασθένεια και δεν μπορεί να γράψει, υποχρεώνεται να δώσει ξανά την επόμενη χρονιά…», υπογράμμισε ο καθηγητής. Με το σκεπτικό του καθηγητή, αλλάζει συνολικά η λειτουργία του λυκείου. Και όχι μόνον, αλλά και η  νοοτροπία διδασκόντων και μαθητών. Γίνεται το σχολείο απελευθερωμένο, με τους μαθητές να είναι δρώντα υποκείμενα και όχι «υπό εξέταση» φοιτητές. Και φυσικά, η οικονομική απελευθέρωση της ελληνικής οικογένειας θα είναι ανακουφιστική. Οι προτάσεις Μπαμπινιώτη, αποτελούν τη σύγχρονη ανάγκη των μαθητών της χώρας. Ξεπερνούν οι προτάσεις του, αναχρονιστικές συνήθειες του παρελθόντος, και μετατρέπουν το σχολείο, σε ένα σύγχρονο κέντρο μάθησης απελευθερωμένο από την ψυχολογική βία των εξετάσεων και τη δημιουργία μαθητών-«παπαγάλων», προκειμένου να περάσουν στα ΑΕΙ. Υπάρχει ένας λογικός άνθρωπος ο οποίος μπορεί να διαφωνήσει με τη βάση των όσων είπε ο κ. Μπαμπινιώτης; Υπάρχει κάποιος ο οποίος θεωρεί πως η Παιδεία στην Ελλάδα δεν χρειάζεται βαθιές, ριζικές αλλαγές, επί της ουσίας; Είμαστε όλοι ευχαριστημένοι με τον βαθμό των γνώσεων που αποκτούν τα παιδιά μας;