Ο Κοσμήτορας της Βουλής και Βουλευτής Δωδεκανήσου Βασίλης Α. Υψηλάντης στην ομιλία του για το σ/ν του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης – Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας» στην Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων, τόνισε την ανάγκη ρύθμισης με τον καλύτερο τρόπο απονομής της Δικαιοσύνης και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Προάγεται είπε, το Κράτος Δικαίου, ρυθμίζοντας ανάμεσα σε άλλα και ζητήματα την ενδοοικογενειακή και έμφυλης βία.
Τα σημαντικότερα σημεία της ομιλίας του βουλευτή είναι τα ακόλουθα:
« Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,
Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές,
Ο Αριστοτέλης στο πέμπτο βιβλίο του από τα Ηθικά Νικομάχεια ,αποκαλώντας τη δικαιοσύνη «τελείαν αρετή», τη θεωρεί προϋπόθεση όλων των ηθικών και πολιτικών αρετών, αφού, όπως σχετικά σημειώνει: «εν δικαιοσύνη συλλήβδην πάσα αρετή εστίν», στη δικαιοσύνη, δηλαδή, συμπεριλαμβάνονται όλες οι αρετές. Είναι δε κοινώς παραδεκτό ότι δεν νοείται δικαιοσύνη χωρίς αναλογικότητα.
Το υπό ψήφιση νομοσχέδιο ρυθμίζει ακριβώς με τον βέλτιστο τρόπο μείζονα ζητήματα απονομής της Δικαιοσύνης και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προάγει δε το Κράτος Δικαίου, ρυθμίζοντας ανάμεσα σε άλλα και ζητήματα ενδοοικογενειακής και έμφυλης βίας.
Αποτέλεσε αντικείμενο πολύμηνου δημοσίου διαλόγου και δόθηκε η δυνατότητα στους φορείς να καταθέσουν τις απόψεις τους, σε αντίθεση με τα όσα φαιδρά έγιναν στην προηγούμενη τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα το 2019 από την Κυβέρνηση Σύριζα , για την οποία ο επίσης Υπουργός Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ και νομικός Σταύρος Κοντονής είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ότι: επελέγη τότε μία διαδικασία του κατεπείγοντος για να ψηφιστούν χίλια άρθρα σε μία συνεδρίαση χωρίς ουσιαστική διαβούλευση με τις νομικές σχολές και τις ενώσεις ποινικολόγων και ψηφίστηκε τέσσερις ημέρες πριν κλείσει η Βουλή για τις εθνικές εκλογές του 2019.
Ποιος δεν θυμάται τον αλήστου μνήμης Νόμο 4322/2015, γνωστό ως Νόμο Παρασκευόπουλου, δυνάμει του οποίου την τετραετία 2015-2019 αποφυλακίστηκαν περισσότεροι από 17.000 κρατούμενοι με το πρόσχημα της αποσυμφόρησης των φυλακών. Ανάμεσα τους κακοποιοί που αποφυλακίστηκαν σε σκανδαλωδώς σύντομο χρονικό διάστημα, ανεξαρτήτως του αδικήματος το οποίο είχαν διαπράξει και ανεξαρτήτως του ύψους της ποινής
τους, έχοντας εκτίσει ένα μικρό μόνο μέρος αυτής. Επιπλέον, για την αποφυλάκιση των κρατουμένων δεν έπαιζε καμία σημασία η διαγωγή τους στη φυλακή, με αποτέλεσμα να αποφυλακίζονται κρατούμενοι που όχι μόνο ενδεχομένως είχαν διαπράξει βαριά εγκλήματα και είχαν καταδικαστεί σε πολυετείς ποινές κάθειρξης, αλλά επιπλέον κατά τη διάρκεια της κράτησης τους η διαγωγή τους δεν ήταν καλή έχοντας διαπράξει πειθαρχικά αδικήματα γεγονός που καταδεικνύει απουσία σωφρονισμού και μεταμέλειας. Επομένως, ορθά χαρακτηρίστηκε ότι ήταν ένας πολύ κακός και πρόχειρος νόμος.
Τα λέω όλα αυτά για να καταδείξω ότι για την δική μας κυβέρνηση η Δικαιοσύνη είναι ένα πολύτιμο αγαθό που αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Η φιλοσοφία των προβλεπόμενων διατάξεων είναι αυτό που φωνάζει η κοινωνία και όλοι οι εμπλεκόμενοι παράγοντες της δικαιοσύνης: ότι ΜΠΑΙΝΕΙ τέλος στην ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ, οι ποινές θα εκτίονται, είτε αυτό συνεπάγεται την καταβολή των Διοικητικών Προστίμων ή την είσπραξη των χρηματικών Ποινών, είτε την έκτιση της ποινής δια φυλάκισης σεβόμενοι πάντα την αρχή της αναλογικότητας.
Η κοινωνία έχει αλλάξει και η δικαιοσύνη πρέπει να συμβαδίσει με τις αλλαγές, αν όχι να τις προλάβει. Γι’ αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι θεσπίζεται με το παρόν για πρώτη φορά ως ειδικό ποινικό αδίκημα η διατάραξη της λειτουργίας των νοσοκομείων και των σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με την προσθήκη παρ. 4 και 5 στο άρθρο 168 του Ποινικού Κώδικα, ώστε να αντιμετωπιστεί το θλιβερό φαινόμενο των επιθέσεων κατά δασκάλων στα σχολεία και των επιθέσεων κατά υπαλλήλων νοσοκομείων και διασωστών του ΕΚΑΒ, που έχει γιγαντωθεί εσχάτως και κάνει τη ζωή των ανθρώπων αυτών δύσκολη, με αποτέλεσμα να αδυνατούν πολλές φορές να επιτελέσουν το λειτούργημα τους.
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι, όλοι θυμόμαστε ότι η φωτιά, με τις τραγικές συνέπειες στο ΜΑΤΙ, ξεκίνησε όταν ένας απερίσκεπτος συμπολίτης έβαλε φωτιά για να κάψει ξερά χόρτα στο χωράφι του, στην περιοχή Νταού Πεντέλης και τελικά ξέφυγε από τον έλεγχο του λόγω του δυνατού αέρα.
Προκειμένου λοιπόν να μην υπάρξει και άλλο ΜΑΤΙ ρυθμίζεται για πρώτη φορά στο άρθρο 265 του ΠΚ με την προσθήκη παραγράφου 3 ως αδίκημα το άναμμα φωτιάς ή εκτέλεση εργασιών που προκαλούν σπινθήρα σε ημέρες που ο δείκτης επικινδυνότητας, σύμφωνα με τον Ημερήσιο Χάρτη πρόβλεψης κινδύνου πυρκαγιάς της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας είναι 4 (πολύ υψηλή) ή 5 (κατάσταση συναγερμού). Όποιος επομένως παραβιάζει αυτό το προληπτικό μέτρο πλέον θα τιμωρείται και μάλιστα αυστηρά, ώστε να μπει ένα τέλος στην απερισκεψία και την έλλειψη συνείδησης των πολιτών αυτών όταν υπάρχουν προειδοποιήσεις για δυνατούς ανέμους.
Εξαιρετικής σπουδαιότητας είναι η διάταξη της ΥΦ’ ΟΡΟΝ ΑΠΟΛΥΣΗΣ, όπου εφεξής θα συνεκτιμώνται και τα χαρακτηριστικά της πράξης για να κριθεί η απόλυση, ώστε διασφαλισθεί ότι δεν θα επαναληφθούν οι στρεβλώσεις του νόμου Παρασκευόπουλου. Συγκεκριμένα, με το άρθρο 25 του νομοσχεδίου, η προτεινόμενη προσθήκη στην παρ. 1 του άρθρου 106 του ΠΚ αποσκοπεί στο να σταθμίζεται από το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο που αποφασίζει σχετικά με τη χορήγηση ή μη υφ’ όρον απόλυσης, πέραν της συνδρομής των τυπικών προϋποθέσεων, και το ουσιαστικό κριτήριο που συνίσταται στη διάγνωση της πιθανότητας επανάληψης του εγκλήματος κατά τον χρόνο δοκιμασίας, ως προκύπτει από την εν γένει εκτίμηση των ατομικών και κοινωνικών περιστάσεων του καταδικασθέντος, αλλά και του εγκλήματος για το κοινωνικό σύνολο.
Θα μπορούσα να μιλήσω και για σωρεία άλλων διατάξεων που χρήζουν μνείας αλλά ήδη το έχει πράξει με τον καλύτερο τρόπο ο εισηγητής μας κ. Καππάτος. Κλείνοντας, το μήνυμα του νομοσχεδίου είναι σαφές: ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ. Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ. ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.
Κύριε Πρόεδρε, δηλώνω ότι υπερψηφίζω το νομοσχέδιο.
Ευχαριστώ πολύ. »
