Μέσα σε δύο μήνες κατέστη σαφές ότι είναι αφερέγγυος – Η αδυναμία της νέας δημοτικής αρχής να αντιμετωπίσει τα προβλήματα ρευστότητας σε συνδυασμό με την διαρκή ρητορική για παραλαβή «καμένης γης» και την πολυδιαφημισμένη προσπάθεια σύναψης δανείων, στέρησαν την οικονομική αίγλη που απέκτησε
Η αδυναμία της νέας δημοτικής αρχής να αντιμετωπίσει τα προβλήματα ρευστότητας σε συνδυασμό με την διαρκή ρητορική για παραλαβή «καμένης γης» και την πολυδιαφημισμένη προσπάθεια σύναψης δανείων, στέρησαν την οικονομική αίγλη που απέκτησε, μετά κόπων και βασάνων, ο Δήμος Ρόδου στην ταλαιπωρημένη αγορά του νησιού.
Χωρίς να αποκλείει κανείς ή να παραγκωνίζει τις σοβαρές ευθύνες για την οικονομική κατάσταση του Δήμου Ρόδου της απελθούσης δημοτικής αρχής, δεν θα ήταν υπερβολή να τονιστεί ότι η υπό τον κ. Αλέξανδρο Κολιάδη διοίκηση, κατόρθωσε σε χρόνο ρεκόρ να βάλει στον δήμο την βούλα του αφερέγγυου.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές έχουν φτάσει σε επίπεδα που ποτέ ξανά δεν έζησε ο Δήμος Ρόδου, ενώ γεγονός είναι ότι ήδη προμηθευτές και γενικώς η αγορά γυρίζει εκ νέου την πλάτη στην δημοτική αρχή αφού έχει καταστεί σαφές ότι δεν αγοράζει αλλά πιστώνει και… «πιστολιάζει» με χρόνο εξόφλησης αβέβαιο.
Σε μια ιστορική συγκυρία μετά σχεδόν την λύτρωση από τα οικονομικά προβλήματα των μνημονίων και την υγειονομική κρίση η επικοινωνιακή αντιμετώπιση της δήθεν παγίδευσης της δημοτικής αρχής σε μια δίνη οικονομικών προβλημάτων από την οποία η απόδραση θα αργήσει και είναι αβέβαιη, ο Αλέξανδρος Κολιάδης, ξεκίνησε την θητεία του με αρνητικό πρόσημο.
Με μοτο την «Ελπίδα» για την «πολυπόθητη αλλαγή», στα πρότυπα του πάλαι ποτέ Τσίπρα, μέχρι στιγμής, δύο μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, κι ενώ ο ίδιος τόνισε εγκαίρως ότι δεν θέλει περίοδο χάριτος, το μόνο που έχει να επιδείξει είναι να αναθεματίζει την διακυβέρνηση Καμπουράκη.
Συνεχίζει ακόμη και σήμερα μια αφήγησή του που θέλει έναν μικρό, ταλαιπωρημένο κόσμο της παρέας Κολιάδη να τα έχει βάλει με τον Γολιάθ της οικονομικής ελίτ της Ρόδου σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αποδράσει από τη χρεοδουλοπαροικία που είχε επιβάλει στον Δήμο Ρόδου.
Ωραίο το παραμύθι πράγματι αλλά δεν έχει… δράκο αλλά την στυγνή ανάγκη αντιμετώπισης προβλημάτων χωρίς ευχολόγια και παρελθοντολογία.
Στο μεταξύ, η παράταξη Καμπουράκη παρατηρεί τρίβοντας τα μάτια της, τον τρόπο με τον οποίο η νέα δημοτική αρχή αυτοϋπονομεύεται με σθένος περισσό οδηγώντας στο αδιέξοδο όπου ενδυναμώνονται η απελπισία και η διάλυση.
Μετά το… «πραξικόπημα» του Αλέξη Κολιάδη, την θορυβώδη με μήνυση για κλοπή εγγράφων από το γραφείο του, παραίτησή του από την διοίκηση της ΔΕΡΜ ΑΕ και ανεξαρτητοποίησή του, προσπάθησε να αναδείξει σε αδιαμφισβήτητη αλήθεια και το πέτυχε ότι η θητεία Καμπουράκη κόστισε δεκάδες εκατομμύρια στον Δήμο Ρόδου με την ενθουσιώδη υποστήριξη της τοπικής ολιγαρχίας που οδηγεί πλέον σε εξοντωτική λιτότητα και δανειοδότηση.
Το αφήγημα όμως αυτό μετά τη νίκη του δεύτερου γύρου και την ανάληψη των καθηκόντων του ως δημάρχου καθίσταται ανεπίκαιρο και αδιάφορο για τον κόσμο που αναμένει πλέον λύσεις στα προβλήματα που του παρουσιάστηκαν και όχι ανάθεμα.
Και δεν μπορεί να κομπάσει κανείς ότι έλυσε τα προβλήματα που παρέλαβε έστω… με δάνειο σε έναν πλούσιο δήμο γιατί το μόνο που κατορθώνει είναι να μετακυλήσει το βάρος στους πολίτες.
