Σύμφωνα, με μελέτη της ΙΝΕ/ΓΣΕΕ που είδε το φως της δημοσιότητας αυτήν την εβδομάδα, όχι μόνον πληρώνει το 80% των μισθωτών από 500 έως 750 ευρώ/μήνα σε φροντιστήρια για την κάλυψη των εκπαιδευτικών αναγκών των παιδιών του, είτε για την κάλυψη μαθησιακών αναγκών σε ξένες γλώσσες, αλλά η εισοδηματική στάθμη του κάθε νοικοκυριού διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στην εκπαίδευση των παιδιών του. Φόρους πληρώνουμε, παιδεία δεν έχουμε. Τουλάχιστον όχι δημόσια δωρεάν παιδεία. Διότι όταν το κάθε νοικοκυριό αναγκάζεται να βάλει -ξανά – το χέρι στην τσέπη για να καλύψει τα… κενά της, τότε μάλλον κοροϊδευόμαστε. Ενδεικτικό του φαινομένου «φροντιστήρια» ή αλλιώς παραπαιδεία είναι όταν εμπειρογνώμονες του ΟΟΣΑ σε πρόσφατη ποιοτική έρευνά τους εξεπλάγησαν με το γεγονός ότι στην Ελλάδα παρότι το μάθημα των αγγλικών διδάσκεται στα σχολεία, τα Ελληνόπουλα μαθαίνουν αγγλικά εκτός σχολείου – σε frontistiria και idietera, όπως αναφέρουν, τονίζοντας την έκπληξή τους.
Ενας μισθός σε σε frontistiria και idietera
