Και όμως… στη Ρόδο ζούσε Μαχαιρόδοντας, πριν από 3.000.000 χρόνια όπως προκύπτει από τα πολύ σπάνια ευρήματα που έφερε πρόσφατα στο φως ο υπεύθυνος ερευνών στη Ρόδο για το Παλαιοντολογικό Μουσείο Αρχαγγέλου – Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Ρόδου κ. Νίκος Γουδής.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικά σπάνιο εύρημα όχι μόνο για τη Ρόδο αλλά και για ολόκληρη την Ελλάδα, καθώς είναι ελάχιστα τα ευρήματα σε όλη τη χώρα για το προϊστορικό σαρκοβόρο ζώο, στα οποία προστέθηκαν πλέον και αυτά που ανακάλυψε ο κ. Νίκος Γουδής, ο οποίος στα τελευταία χρόνια έχει καταφέρει να ανακαλύψει σπάνιους θησαυρούς από την πλούσια φυσική ιστορία του νησιού μας.
Όπως δήλωσε ο ίδιος στη «δ», εντόπισε την δεξιά κάτω γνάθο μαζί με τα δόντια, τους κυνόδοντες, τα οστά από το εμπρός δεξί πόδι και τα δάχτυλα του ποδιού. Τα πολύ σπάνια παλαιοντολογικά ευρήματα του σαρκοφάγου ζώου και όπως απεφάνθησαν οι καθηγητές στους οποίους απευθύνθηκε, ανήκουν στο εξαφανισμένο είδοσςς του Μαχαιρόδοντα ή Σμιλόδοντα.
Ο Μαχαιρόδοντας ή Σμιλόδοντας όπως λέγεται ανήκε στα αιλουροειδή, εμφανίστηκε στη γη την ανώτερη Μειόκαινη περίοδο, πριν από 7 εκατομμύρια χρόνια και εξαφανίστηκε κατά την μέση Πλειστόκαινη περίοδο, πριν από 1,2 εκατομμύρια χρόνια.. Από τα ευρήματα φαίνεται ότι έζησε και στη Ρόδο την ανώτερη Πλειόκαινη περίοδο, πριν από 3 εκατομμύρια χρόνια!
Έζησε στην Αμερική, την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική και εξαφανίστηκε από τον πλανήτη κατά την μέση Πλειστόκαινη περίοδο, πριν από 1,2 εκατομμύρια χρόνια. Τα πιο καλοδιατηρημένα απολιθώματά του, έχουν εντοπιστεί σε περιοχές του σημερινού Λος Αντζελες.
Ο Σμιλόδοντας είχε μήκος 1,2-1,5 μέτρα, ύψος ένα μέτρο και ζύγιζε περίπου 200 κιλά. Εκανε την εμφάνισή του πριν από περίπου δύο εκ. έτη και εξαφανίστηκε πριν από περίπου δέκα χιλιάδες έτη. Κύριο χαρακτηριστικό του ήταν οι μεγάλοι κυνόδοντές του. Τα δόντια του ήταν ριζωμένα στο στόμα του, σε αντίθεση με τους περισσότερους σμιλόδοντες της εποχής, που είχαν μακριούς κυνόδοντες που προεξείχαν από το στόμα τους.
Το γένος ονομάστηκε το 1842 βάσει απολιθωμάτων από τη Βραζιλία· η ονομασία που του δόθηκε συνδυάζει τις αρχαίες ελληνικές λέξεις «σμίλη» και «οδούς», δηλαδή δόντι.
Ερευνητές του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης μελέτησαν με νέα προηγμένα όργανα απολιθώματα του Σμιλόδοντα και κατέληξαν σε πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα για τους τρομερούς κυνόδοντές του. Εφταναν σε μήκος τα 18 εκατοστά και αποτελούσαν βέβαια το μεγάλο όπλο του που του επέτρεψε να κυριαρχήσει στις περιοχές όπου ζούσε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.
Με τους κυνόδοντές του ο Σμιλόδοντας κατάφερνε άμεσα θανατηφόρα δαγκώματα στα θύματά του. Οπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, οι κυνόδοντες του Σμιλόδοντα μεγάλωναν με διπλάσιο ρυθμό σε σύγκριση με εκείνους του αφρικανικού λιονταριού. Μάλιστα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είχαν αναπτυχθεί πλήρως όταν αυτός συμπλήρωνε τα τρία του χρόνια.
Τα πόδια του ήταν πολύ κοντά για να διανύει μεγάλες αποστάσεις στο κυνήγι, όμως ήταν και καλός άλτης. και ότι χρησιμοποιούσε τα δόντια του για να κόψει τον λαιμό των θηραμάτων του.
Απολιθώματα είδους Μαχαιρόδοντα είχαν βρεθεί μόνο σε κάποιες περιοχές της βόρειας Ελλάδας, μέχρι την ανακάλυψη του κ. Νίκου Γουδή στη Ρόδο που θεωρείται εξαιρετικά σημαντική.
Και τιτανοχελώνες
έζησαν στη Ρόδο!
Σύμφωνα με πρόσφατα ευρήματα του κ. Ν. Γουδή, στη Ρόδο έζησαν και τιτανοχελώνες! Εντόπισε απολιθωμένα οστά από το καβούκι μίας Τιτανοχελώνας, μιας τεράστιας χελώνας που το μήκος της έφτανε το 1,5 μέτρο και το βάρος της τα 300 κιλά!
Από τους γεωλογικούς σχηματισμούς της περιοχής που βρέθηκαν τα οστά και σύμφωνα με τους γεωλογικούς χάρτες της Ρόδου, υπολογίζεται ότι έζησε στο νησί μας την κατώτερη Πλειστόκαινη περίοδο, δηλαδή πριν 2,5 εκατομμύρια χρόνια. Οι Τιτανοχελώνες εξαφανίστηκαν από τη Ρόδο πιθανόν λόγω της μεγάλης κλιματικής αλλαγής.
Ζούσαν σε ένα περιβάλλον ελαφρώς πιο υγρό και θερμό από το σημερινό, πεδινό, με λίμνες, ποτάμια και χαμηλή βλάστηση, που προσδιορίζεται πριν από 3 με 5 εκατομμύρια χρόνια.
Οι συνεχείς ανακαλύψεις του, φωτίζουν άγνωστες πτυχές της φυσικής ιστορίας του νησιού παρέχοντας πολύτιμες πληροφορίες για τα είδη που ενδημούσαν πριν από εκατομμύρια χρόνια στη Ρόδο.
Φυλάσσει τα ευρήματα σε δικούς του χώρους μέχρι την ολοκλήρωση του Παλαιοντολογικού Μουσείου Αρχαγγέλου και θα παραδώσει τους θησαυρούς του όταν αυτό θα είναι έτοιμο να τους φιλοξενήσει.
Μέχρι τότε, θα συνεχίσει τις ανασκαφές μακριά από τα… άγρυπνα μάτια όσων καραδοκούν να υφαρπάξουν τους θησαυρούς της Ρόδου για να τους εμπορευτούν.
Ο Νίκος Γουδής, παρότι είναι βιοπαλαιστής και για τη συντήρηση όλου αυτού του θησαυρού πληρώνει από την τσέπη του, δέχθηκε πολλές προτάσεις από συλλέκτες εντός και εκτός Ελλάδας για να αγοράσουν μερικά από τα εξαιρετικά ευρήματά του, προσφέροντάς του χιλιάδες ευρώ, ο ίδιος αρνείται σθεναρά.
