Ο κακός χαμός με τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη του “πατρίς – θρησκεία – οικογένεια”, μια φράση «βίντατζ» , που την αυθεντική τους έκφραση διεκδικούν τόσο η Ν.Δ. όσο και ο χρισμένος από τον Θεό να γίνει σπουδαίος, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Εκτός του ότι παραπέμπει σε μια συντηρητική πολιτική και κοινωνική κουλτούρα, που ακόμη και αν δεν έχει παρέλθει, σίγουρα έχει αποβάλει τον παλιό στόμφο της, η θρησκεία, η πατρίδα και η οικογένεια δεν αποτελούν προνόμιο κανενός κόμματος. Ο πιστός δεν ψηφίζει με βάση τη θρησκευτική του συνείδηση. Αλλά με βάση την ιδεολογική του αντίληψη όποια κι αν αυτή ή την εμπιστοσύνη που νιώθει προς τους υποψήφιους πολιτικούς. Όπως και η έννοια της πατρίδας και της οικογένειας. Ουδείς πολιτικός και αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος είναι προδότης. Ουδείς δύναται να πιστεύει πως έχει την αποκλειστικότητα και την ιδεολογική καθαρότητα των εννοιών. Ούτε της πατρίδας ούτε της σημαίας ούτε της οικογένειας. Θυσιάστηκαν χιλιάδες Έλληνες πατριώτες όλων των πλευρών για να μπορούμε σήμερα να είμαστε μια σύγχρονη ισχυρή και ελεύθερη χώρα.
Δεν αποτελούν προνόμιο κανενός
