Κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο (άλλο ένα) στο μήκος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου της Γλασκώβης Είναι ωραίος τύπος, είναι γεννημένος για τους μεγάλους αγώνες και μας ανεβάζει κάθε φορά που αγωνίζεται. Ο Τεντόγλου μετά από τους αγώνες, λέει, δεν πάει ούτε σε μπουζούκια ούτε σε καφετέριες. “Θα είναι σπίτι και θα κάνει ανάλυση των αγώνων και των αντιπάλων του” είπε ο προπονητής του και τίποτα δεν είναι τυχαίο. Πολλά μπράβο και στον φίλο του τον Manolo (Εμμανουήλ Καραλή) για το χάλκινο στο επί κοντώ που μας συγκίνησε σε συνέντευξή του όταν είπε ότι παρά τον όποιο τραυματισμό τη στιγμή που φοράει τα χρώματα της Ελλάδας, το σώμα από… μόνο του θέλει να φτάσει ψηλά! Διαβάζω και ξαναδιαβάζω όσα αναφέρονται σε δημοσιεύσεις. Για το ρατσισμό που υπέστη. «Φύγε από το γήπεδο, οι μαύροι δεν κάνουν επί κοντώ». «Οι μαύροι είναι από τη φύση τους χαζοί». Τη γενναιότητά του να βγει και να πει δημόσια πως αποσύρεται για λίγο. Επειδή είχε λυγίσει. Επειδή ένιωθε πως έπρεπε να φροντίσει τον εαυτό του.Την παραδοχή της ευαλωτότητας τη θαυμάζω και τη σέβομαι. Είναι ενδυνάμωση για πολλούς ανθρώπους που τους ποδοπάτησαν. Που έχασαν την ελπίδα τους. Ο Καραλής, ο Τεντόγλου, πολλά παιδιά ακόμη, κορίτσια και αγόρια που παλεύουν στους στίβους και τις πισίνες, σε σπορ που σχεδόν κανείς δεν παρακολουθεί διότι δεν εκεί δεν υπάρχει οπαδισμός και χρήματα και εκτόνωση, δεν θα προέτρεπαν και δεν θα συνηγορούσαν ποτέ σε βία και καταστροφή και θα έπρεπε να είναι πρότυπα για τα παιδιά μας.
Πρότυπα
