Εχοντας συγκεντρώσει 19.250 μόρια, η Βιβή Μαγριπλή σημείωσε από τις υψηλότερες επιδόσεις στις πανελλαδικές εξετάσεις στα Δωδεκάνησα.
Η μαθήτρια του ΓΕΛ Ιαλυσού, μιλά στη «δ» για το “μυστικό της επιτυχίας” σε μία από τις δυσκολότερες και πιο απαιτητικές χρονιές στην ιστορία του θεσμού των πανελλαδικών εξετάσεων. Δηλώνει ότι η καλή προετοιμασία, η προσήλωση στον στόχο σε συνδυασμό με την ενασχόληση με χόμπι και ενδιαφέροντα που συμβάλλουν στην εκτόνωση και αποσυμπίεση του υποψηφίου, αποτελούν το κλειδί για ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα.
Πλέον η Βιβή βάζει πλώρη για τη Νομική Σχολή της Θεσσαλονίκης και βλέπει τον εαυτό της μελλοντικά στο δικαστικό σώμα, στο Ευρωκοινοβούλιο ενώ δεν αποκλείει την ακαδημαϊκή καριέρα.
• H φετινή χρονιά χαρακτηρίστηκε ως μία από τις πιο δύσκολες και απαιτητικές για τις πανελλαδικές εξετάσεις. Πώς αισθάνεσαι για τη δική σου επιτυχία και τον υψηλό βαθμό που συγκέντρωσες σε μία τόσο δύσκολη χρονιά; Πόσο εύκολα ή δύσκολα ήρθε η επιτυχία αυτή;
Για τις πανελλήνιες εξετάσεις προετοιμάστηκα επαρκώς, χωρίς να έχω μεγάλο άγχος. Τα θέματα δεν φάνηκαν σ’ εμένα προσωπικά δύσκολα. Δεν βρήκα ανυπέρβλητα εμπόδια. Θα τα χαρακτήριζα βατά, πράγμα που προφανώς οφείλεται στην καλή προετοιμασία που είχα κάνει τα προηγούμενα χρόνια. Προφανώς και με χαροποιεί το αποτέλεσμα. Αισθάνομαι ότι οι κόποι και οι θυσίες μου έπιασαν τόπο.
• Ποιο ήταν όμως το… μυστικό της επιτυχίας; Τι πιστεύεις ότι συνετέλεσε σε αυτό το εξαιρετικό αποτέλεσμα;
Προσπαθούσα πάντα να διατηρώ την αυτοκυριαρχία μου και να είμαι συνεπής ως προς το πρόγραμμα της μελέτης μου. Κίνητρό μου ήταν η ανάγκη να αποδείξω ότι αξίζω τον τίτλο της αριστούχου μαθήτριας. Αυτή ήταν θα έλεγα η φιλοδοξία που με κινητοποιούσε. Βήμα, βήμα πορευόμουν κάθε φορά. Δεν σκεφτόμουν μήνες πριν την ημέρα των εξετάσεων. Παρέμενα προσηλωμένη στο στόχο μου χωρίς να αφήνω να με κυριεύει το… άγχος των εξετάσεων.
• Αντιμετώπισες ως βάρος την αριστεία;
Ηταν πράγματι βάρος ο τίτλος της αριστούχου μαθήτριας. Το είχα στο νου μου. Ωστόσο κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας αισθανόμουν όλο και λιγότερο την ανάγκη να αποδείξω τίποτε σε κανένα. Ενδεχομένως η ανάγκη αυτή να οφειλόταν στο ανώριμο της ηλικίας.
• Είχες κάποια χόμπι τα οποία συνέχιζες να εξασκείς κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας για τις πανελλήνιες εξετάσεις;
Πιστεύω ότι χρειάζεται να έχει κανείς κάποια δημιουργική απασχόληση ή να αθλείται. Βοηθά πολύ στην εκτόνωση. Προσωπικά ήθελα να συνεχίσω να αθλούμαι, ωστόσο δεν είχα τον απαιτούμενο χρόνο. Στην αρχή της χρονιάς έκανα στίβο. Παλαιότερα έπαιζα βόλεϊ και κατάφερα τελικά να κάνω τρέξιμο. Εκείνο όμως που δεν παρέλειπα ποτέ ήταν η επικοινωνία και η συναναστροφή μου με φίλους. Πάντοτε εύρισκα μία μέρα μέσα στην εβδομάδα για να συναντηθώ ή να συνομιλήσω με τους φίλους μου. Πιστεύω ότι η απομόνωση δεν βοηθά. Αντίθετα η συναναστροφή με φίλους λειτουργεί θετικά, σε αποφορτίζει και σε γεμίζει ενέργεια. Είναι σημαντικό να βρει κανείς τη δική του βαλβίδα αποσυμπίεσης.
• Ηταν πάντα στόχος σου να ασχοληθείς με τη νομική; Πώς επέλεξες τη συγκεκριμένη σχολή και πως φαντάζεσαι την επαγγελματική σου πορεία;
Δεν είχα κάποια μεγάλα όνειρα να γίνω δικηγόρος. Ούτε και τώρα έχω. Πάντα ήμουν η αριστούχος μαθήτρια με κλίση στη θεωρητική κατεύθυνση. Έθεσα τον υψηλότερο στόχο που θα μπορούσα να θέσω και έπειτα συμφιλιώθηκα με την ιδέα. Εκ των υστέρων άρχισα να κάνω σχέδια γύρω από τη νομική επιστήμη. Αφού με το καλό πάρω το πτυχίο μου, σκέφτομαι να συνεχίσω σπουδές στο εξωτερικό. Ενδεχομένως να επιδιώξω να εργαστώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Έχω κάποιους γνωστούς που το έχουν κάνει και μου άρεσε η ιδέα. Αν πάλι παραμείνω στην Ελλάδα, θα ήθελα να ενταχθώ στο δικαστικό Σώμα. Δεν αποκλείω και την ακαδημαϊκή μου εξέλιξη. Εν ολίγοις θέτω στόχους δύσκολους, όμως πιστεύω ότι θα τα καταφέρω.
-Κλείνοντας, ποιες συμβουλές θα ήθελες να δώσεις στα παιδιά που ξεκινούν τώρα την προετοιμασία για τις πανελλήνιες εξετάσεις;
Εκείνο που κατά την προσωπική μου άποψη έχει μεγάλη σημασία, είναι να μένει κανείς προσηλωμένος στον στόχο του και να μην επηρεάζεται από τον περίγυρό του. Θα πρέπει τις όποιες δοκιμασίες να τις διαχειρίζεται με ωριμότητα και θάρρος. Είναι αρκετά μοναχική όλη αυτή η διαδρομή των πανελληνίων και πρέπει αρχικά να στηρίζεται κανείς στις δικές του δυνάμεις. Βοηθά δε πολύ το να υπάρχει κάποιο μεγάλο κίνητρο το οποίο θα σε τροφοδοτεί με ενέργεια όσες δυσκολίες και αν υπάρχουν. Τέλος, δεν πρέπει να παραλείπουν καθημερινές ασχολίες που τους αναζωογονούν, όπως οι συναναστροφές με φίλους. Όλα μπορούν να συνδυαστούν εάν δουλεύει κανείς με πρόγραμμα. Δεν αποτελούν πολυτέλεια λίγες στιγμές χαλάρωσης.
