• Ο «Καλλικράτης» ήταν μια καλοστημένη παγίδα για δήθεν αυξημένες δυνατότητες με πόλεις «κυβερνεία»: η φάκα ήταν να μειωθεί ο αριθμός των Δήμων από 1.000 σε 300, για πολιτικά παιχνίδια
Ο Μιχάλης Κορδίνας, αρχιτέκτων-πολιτικός μηχανικός, δημοτικός σύμβουλος Ρόδου και πρώην δήμαρχος Πεταλούδων, με μακρά θητεία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά και στα όργανα της ΤΕΔΚ Δωδεκανήσου και της ΚΕΔΕ και τεράστια εμπειρία στην «πλάτη» του μετά από τρεις δεκαετίες, μιλάει στη «δ» για όλα. Φέτος συμπληρώνει 30 χρόνια ενασχόλησης με την Αυτοδιοίκηση, αφού για πρώτη φορά ασχολήθηκε το 1994. Ο κ. Κορδίνας αναφέρεται στη σημερινή κατάσταση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και της κεντρικής πολιτικής σκηνής, από την εποχή του Ανδρέα μέχρι σήμερα.
Ο έμπειρος αυτοδιοικητικός δηλώνει Έλλην Ρόδιος, υποστηρίζει ότι ο «Καλλικράτης» ήταν παγίδα για να εξυπηρετηθούν πολιτικά παιχνίδια εις βάρος της Τ.Α. και σημειώνει ότι η Αυτοδιοίκηση είναι… μεράκι!
H εκ νέου ενασχόλησή του με τα δημοτικά πράγματα προέκυψε ως προσωπική εσωτερική ανάγκη, εν μέσω της περυσινής καταστροφικής πυρκαγιάς στο νησί.
Ο πρώην δήμαρχος αναφέρεται στις αλλαγές των καιρών τονίζοντας ότι έχουμε περάσει στην εποχή της κλιματικής αλλαγής, στο κίνημα woke, την εξαφάνιση του αρσενικού και θηλυκού γένους, στην AI εξωτερική πολιτική και σε έξαρση πολιτικών σκανδάλων και φαινομένων νεποτισμού…
Αναλυτικά η συνέντευξη:
• Κύριε Κορδίνα αποφασίσατε νέα εμπλοκή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ποια είναι η άποψη ενός ανθρώπου που έχει γράψει τη δική του ιστορία; Τι σας προβληματίζει, σε τι κατεύθυνση θεωρείτε ότι πρέπει να κινηθούμε;
Πρώτα θέλω να σας ευχαριστήσω κυρία Παμπρή για το βήμα που μου δίνετε και την ευκαιρία να μιλήσουμε για τον τόπο μας και την Αυτοδιοίκηση… Η απόφαση της εκ νέου ενασχόλησής μου με τον τόπο μας και την Αυτοδιοίκηση προέκυψε ως προσωπική εσωτερική ανάγκη το περασμένο καλοκαίρι εν μέσω των πυρκαγιών στο νησί. Αναμφισβήτητα αγαπώ το επάγγελμά μου, μα η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι μεράκι. Η πρόοδος και η ευημερία του τόπου και των πολιτών είναι ιδανικό, ή αν θέλετε είναι ιδεολογία, όσο παρωχημένο κι αν ακούγεται στην εποχή του ΕΓΩ και της υλικής μας ροπής.
Με προβληματίζει το γεγονός ότι χάνεται βαθμηδόν η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τον Δήμο σε ό,τι αφορά στη διαχείριση της καθημερινότητας, στην αποτελεσματικότητά του, αλλά και στην ανάλυση, σύνθεση και χάραξη ανάπτυξης με γνώμονα το «ΕΥ ΖΗΝ» του τόπου και της κοινωνίας..
Ο «Καλλικράτης» ήταν μια καλοστημένη παγίδα για δήθεν αυξημένες δυνατότητες με πόλεις «κυβερνεία» και δραματικής αναβάθμισης του θεσμού, με πληθώρα κρατικών αρμοδιοτήτων που θα κατέβαιναν κοντά στον πολίτη μέσω του Δήμου και το κυριότερο, οικονομική αυτοτέλεια με πρόσθετους θεσμοθετημένους πόρους χωρίς επιβάρυνση των πολιτών.
Το τυράκι το είδαμε.. η φάκα ήταν να μειωθεί ο αριθμός των Δήμων από 1.000 σε 300, αριθμός διαχειρίσιμος για πολιτικά παιχνίδια και πολιτικές συγκοινωνούντων δοχείων μεταξύ κεντρικής και τοπικής σκηνής……. τα μνημόνια και η οικονομική κρίση ολοκλήρωσαν την ατζέντα απαξίωσης της Αυτοδιοίκησης στα μάτια των πολιτών. Και όμως!
Η Αυτοδιοίκηση είναι λαϊκή κατάκτηση, συνταγματικά κατοχυρωμένη και λειτουργεί και παράγει τοπική πολιτική, με γνώμονα το καλώς εννοούμενο συμφέρον τού τόπου και της κοινωνίας. Η ισχυροποίηση λοιπόν του θεσμού εξαρτάται πρώτα από εμάς τους ίδιους. Όλοι έχουμε ευθύνη σ’ αυτό. Οι διαχωρισμοί είναι τεχνάσματα δοκιμασμένα, αντιπαραγωγικά και κάνουν κακό στο τόπο και στις ανθρώπινες σχέσεις. Διαίρει και βασίλευε λέγεται το πιο παλιό κόλπο εξουσίας και το αστείο είναι ότι εύκολα πέφτουμε στη παγίδα διαχρονικά. Έγκειται σε μας ως δημοτικοί σύμβουλοι και δήμαρχος να δείξουμε και ν’ αποδείξουμε ότι έχουμε κοινές ανησυχίες, κοινούς στόχους και ότι αξίζουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών της Ρόδου.
• Πόσο εύκολο είναι να παράξει έργο η δημοτική αρχή στην πενταετία που έχει μπροστά της, όταν ισχυρίζεται ότι βρέθηκε με άδειο ταμείο;
Στην εποχή μας δεν υπάρχουν γεμάτα ταμεία σε κανένα κράτος. Αντίθετα ξεχειλίζουν τα ταμεία των ολιγαρχών, των ημετέρων της εξουσίας, των εφοπλιστών κ.λπ., κ.λπ.
Η οικονομική διαχείριση είναι διαχείριση χρέους για τα κράτη, που όμως παράγουν και έργο και πολιτική. Αυτοί που φρόντισαν να σώσουν τις τράπεζες καταχρεώνοντας τα κρατικά ταμεία και μετακυλίοντας το κόστος στους λαούς με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην ποιότητα της καθημερινής ζωής των πολιτών, είναι οι ίδιοι που κουνούν το δάκτυλο στην Αυτοδιοίκηση και νομοθετούν για την έτι περεταίρω αφαίμαξη πόρων και αρμοδιοτήτων με απώτερο στόχο τις ιδιωτικοποιήσεις σε βασικούς τομείς της λειτουργίας των δήμων. (Σειρά θα έχει το νερό κατά τα πρότυπα της ΔΕΗ).
Αν κάποιος αφαιρέσει από τον χάρτη της Ρόδου τις ορεινές και δασικές περιοχές, τις αρχαιολογικές ζώνες και μνημεία, τους εθνικούς και επαρχιακούς άξονες, τα ακίνητα του ΤΑΙΠΕΔ, της ΕΤΑΔ, τούς αιγιαλούς, τις παραλίες, το αεροδρόμιο, τα κτήρια στο κέντρο της πόλης που ανήκουν σε διάφορα υπουργεία, τη χωροθέτηση άνωθεν μεγάλων επενδύσεων, όπως μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα, ανεμογεννήτριες μαρίνες κλπ. τότε τι μένει για το Δήμο και για ποιες τοπικές πολιτικές να εφαρμόσει; Να σχεδιάσει, να προβλέψει; Να υλοποιήσει; Να είναι ο μαέστρος της ανάπτυξης;
• Η Τοπική Αυτοδιοίκηση Α’ βαθμού μοιάζει πολύ περισσότερο σήμερα σε σύγκριση με το χθες να περιορίζεται σε όλα τα επίπεδα. Με άλλοθι το επιτελικό κράτος συνεχίζεται η αφαίρεση αρμοδιοτήτων από τους Δήμους. Σας ακούω να το επισημαίνετε διαρκώς. Βλέπετε να αντιλαμβάνονται την εξέλιξη οι νεότεροι δημοτικοί σύμβουλοι ή ελλείψει πείρας έχουν αποδεχθεί τον όποιο ρόλο;
Χαίρομαι ιδιαίτερα για την συμμετοχή νέων ανθρώπων στο Δ.Σ. Σημασία σίγουρα έχει και η εμπειρία αλλά το καθοριστικό είναι η αγάπη γι’ αυτό που κάνεις. Αν το αγαπήσουν, θα πετύχουν. Αν βάλουν κομματικές ή παραταξιακές παρωπίδες ή δώσουν στο παρελθόν τη ζωτική τους ενέργεια, τότε σύντομα θα ταυτισθούν με αυτό.
Οι νέοι ξεχωρίζουν για το έμφυτο αίσθημα του δικαίου, τη ζωντάνια τους, τους ανοιχτούς πνευματικούς ορίζοντες και τη μοναδική ιδιότητα να οραματίζονται αφουγκραζόμενοι την κοινωνία και μετερχόμενοι μέσα να την προάγουν ή και να την μεταλλάξουν για το δικό τους μέλλον με τούς δικούς τους όρους. Τους έχω εμπιστοσύνη.
• Ζήσατε -ακόμη μια φορά- με παραλλαγή, την ίδια περιπέτεια. Να έχετε δικαιωθεί δικαστικά, όμως στρεβλώσεις των νόμων να σας θέτουν προσωρινά εκτός ΔΣ. Δεν σας έχει κουράσει;
Αν μ’ έχει κουράσει; Όχι. Σου φαίνομαι κουρασμένος; Άλλωστε όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Έτσι έπρεπε να γίνουν….
• Ποια είναι η θέση σας για την επέκταση της μαρίνας. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η υπερδόμηση δεν έχει να προσφέρει στην πόλη, αντιθέτως θα δημιουργήσει μεγαλύτερο βάρος στις υποδομές της.
Το όλο θέμα ανάγεται στη Χωροταξία και Πολεοδομία. Το δημοτικό συμβούλιο οφείλει να φωτίζει ζητήματα όπως η επέκταση της μαρίνας, αλλά με την συνδρομή της επιστήμης, της χωροταξίας-πολεοδομίας, και όχι με στείρα άρνηση και αμφιλεγόμενα επιχειρήματα. Ο δήμος μπορεί να προτείνει και να απαιτήσει αν χρειαστεί και περεταίρω παρεμβάσεις στις υποδομές της πόλης εφόσον έχει εξαντλήσει το θέμα και επιστημονικά.
• Ανήκετε στα ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Υπάρχει περιθώριο επανάκαμψης ή έχει ολοκληρώσει τον ιστορικό του κύκλο, με συνέπεια να μιλάμε μόνο για αλλαγή αρχηγών;
Τα κόμματα, όπως και η ετυμολογία της λέξης μας λέει, διαχωρίζουν, δημιουργούν αντιπαραθέσεις ανούσιες και παίζουν το παιχνίδι διαίρει και βασίλευε. Στη μετά Ανδρέα εποχή, αυτό εκφράσθηκε με την ομάδα των τεσσάρων, γνωστοί και ως «εκσυγχρονιστές» απέναντι στους Παπανδρεϊκούς. Επικράτησαν οι πρώτοι εξοστρακίζοντας τους «άλλους».
Ένα καλοστημένο παιχνίδι διαχωρισμού που στόχευε στην εσωστρέφεια και την παρακμή του ΠΑΣΟΚ και στην υλοποίηση έξωθεν εντολών για συμφέροντα αμφιβόλου ελληνικότητας. Από τότε η κάθε κυβέρνηση που προέκυπτε αναλάμβανε ταυτόχρονα κι ένα συγκεκριμένο ρόλο να φέρει σε πέρας.
Σημίτης, Ευρώ, Χρηματιστήριο, Ιμια, Τράπεζες, Καραμανλής, έφυγε σχεδόν μόνος, αφήνοντας στον Γιωργάκη την καυτή πατάτα του ΔΝΤ, Σαμαράς-Βενιζέλος μαζί για να μην ανοίξει καμία μύτη από τον λαό κι εφαρμόζοντας αντιλαϊκές και αντιδημοκρατικές πολιτικές, στρώνοντας το χαλί για τον Τσίπρα ως σωτήρα στα αντιλαϊκά μέτρα που εφάρμοζαν, για να πουλήσει ένα ολόκληρο Δημοψήφισμα, να κάνει τις Πρέσπες και να φθάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα στην υγειονομική κρίση και ό,τι περάσαμε.. στην κλιματική αλλαγή που…οφείλεται στην ανθρώπινη δραστηριότητα, στο κίνημα woke, τους μετανάστες, την ως δια μαγείας εξαφάνιση του αρσενικού και θηλυκού γένους, στην παγκοσμιοποίηση, στην εξωτερική πολιτική που καταλαβαίνει όποιος διαθέτει ΑΙ (τεχνητή νοημοσύνη) και σωρεία σκανδάλων και νεποτισμού.
Όλοι λοιπόν έβαλαν άλλος λίγο άλλος πολύ, το κομμάτι τους για να δημιουργηθεί το σήμερα που ζούμε. Δεν ανήκω λοιπόν σε κανέναν πολιτικό χώρο και δηλώνω Ελλην Ρόδιος.
