Έναν αιώνα ζωής συμπληρώνει σήμερα ο θρυλικός Σύλλογος του Δωριέα Ρόδου. Η ιστορία του Δωριέα-που δεν ήταν απλά ένας αθλητικός σύλλογος- είναι συνυφασμένη άμεσα με την γενικότερη ιστορία της Ρόδου και μάλιστα με μερικές από τις πιο ζοφερές στιγμές της. Την ιταλοκρατία κατά την εποχή του φασισμού, όταν η ιταλική κατοχή έδειξε το ποιο σκληρό της πρόσωπο, προσπαθώντας βίαια να αφελληνίσει τα Δωδεκάνησα.
Μέσα από τους αγώνες τους σε κάθε άθλημα, πολιτιστική πρωτοβουλία και κοινωνική εκδήλωση, οι συμπατριώτες μας, αντιστάθηκαν γράφοντας ένδοξη ιστορία. «Δωριείτης» ο ήρωας του Ελληνοϊταλικού πόλεμου Αλέξανδρος Διάκος, που έπεσε μαχόμενος, ως ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός και τιμήθηκε με το χρυσό Αριστείο Ανδρείας και τα μέλη της Διοίκησης και συναθλητές του μετέφεραν τα οστά που τάφηκαν στο άγαλμα του στην πόλη της Ρόδου.
Η «γυναίκα με τα κίτρινα» Χαριτίνη
Ο Δωδεκανησιακός Αθλητικός Ναυτικός Σύλλογος (ΔΑΝΣ) Δωριεύς, είναι ο αρχαιότερος ποδοσφαιρικός σύλλογος στα Δωδεκάνησα και αποτελεί ένα από τα πιο ιστορικά σωματεία της χώρας. Έχει το όνομα του ιδρυτή της Πόλης της Ρόδου και σπουδαίου πολιτικού, Ολυμπιονίκη-Περιοδονίκη γιου του Διαγόρα. Ιδρύθηκε την Κυριακή 24 Αυγούστου 1924, στα χρόνια της Ιταλοκρατίας, κάτω από αντίξοες συνθήκες με πρόεδρο τον Γαβριήλ Μίσιο, αρχικά ως ποδοσφαιρικό τμήμα.
Ο σύλλογος ανέπτυξε και λειτούργησε αθλητικά τμήματα (πέραν του ποδοσφαίρου) σε Μπάσκετ, Ποδηλασία, Στίβο, Πυγμαχία, Ιστιοπλοΐα και Κωπηλασία βγάζοντας εξαιρετικούς αθλητές και σαρώνοντας όλα τα πρωταθλήματα. Είχε περισσότερους φιλάθλους σε σχέση με όλες τις ομάδες της Ρόδου μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70. Είναι ο σύλλογος του οποίου ο ιδρυτής και πρόεδρος του Γαβριήλ Μίσιος, υπηρέτησε ναύτης στο καταδρομικό «Έλλη» πριν την Μικρασιατική καταστροφή, ενώ την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, συνελήφθη από τους Ιταλούς κατακτητές και εξορίστηκε στην Τήλο (1940-1942).
Στον Δωριέα παραχωρήθηκε με νόμο (48/52) δημόσιος χώρος προς χρήση, για γήπεδο μπάσκετ και να στεγάσει τα τμήματα του επί της οδού Δημοκρατίας. Επίτιμος πρόεδρος του, υπήρξε και ο αείμνηστος Δήμαρχος Ρόδου Μιχαήλ Πετρίδης. Ο θρυλικός Δωριέας είχε για τρεις δεκαετίες, γυναίκα έφορο αθλητικού υλικού, την γνωστή «γυναίκα με τα κίτρινα» Χαριτίνη, που αφιέρωσε την ζωή της στον Δωριέα. Από τα σημαντικά γεγονότα της κοινωνικής δράσης του συλλόγου, η διοργάνωση Διεθνών Καλλιστείων στο Ακταίον, παρουσία της Μις Υφηλίου και της Μις Αμερικής το 1964 στην προσπάθεια τουριστικής προβολής της Ρόδου! Για την ιστορία του «ΔΑΝΣ Δωριέα» βιβλίο έχει γράψει ο συγγραφέας Κυριάκος Χονδρός που εξέδωσε ο Δήμος Ρόδου επί δημαρχίας του Γ. Γιαννοπούλου.
Ο ιδρυτής Γαβριήλ Μίσιος
Ένας 22χρονος κάτοικος Ρόδου, γεννημένος στη Σύμη που αγαπάει τον αθλητισμό και την πατρίδα, ο Γαβριήλ Μίσιος, έτρεξε στην αυλή της Αστικής Σχολής όπου έπαιζαν διάφορα παιδιά από τις γειτονιές, και ζήτησε να συγκροτήσουν μια ποδοσφαιρική ομάδα. Η απάντηση τους ήταν θετική και μάλιστα πλήρωσε ο καθένας από 2 ιταλικές λιρέτες (1.03€) για την αγορά της πρώτης μπάλας. Παρόντες στην πρωτοβουλία ίδρυσης στην αίθουσα της Αστικής Σχολής, ο αρχιμανδρίτης Γεράσιμος Σμυρνάκης, ο δικηγόρος Γιάννης Τσαβαρής καθώς και άλλοι προύχοντες της εποχής. Τα χρώματα της ομάδας, κίτρινο και μαύρο.
Η πρώτη ποδοσφαιρική αναμέτρηση έγινε 11 Ιανουαρίου 1925 ημέρα Κυριακή με το 9ο Τάγμα Πεζικού (Ιταλοί). Την ομάδα του Δωριέα αποτελούσαν νέα παιδιά 15-17 χρονών -εκτός των Κασαπίδη και Παπανικολάου- όπου και έχασε με 5-0.
Το 1929 με αφορμή ένα σημαντικό θεσμό για την εποχή το «κύπελλο της δημαρχίας» (αγώνας δρόμου γύρω από τα τείχη του κάστρου 4 χλμ.) και μετά από επεισόδια ανάμεσα στον Δωριέα και τον Διαγόρα οι Ιταλοί αποφάσισαν την διάλυση των σωματείων.
Σημειώνεται δε ότι ο Δωριέας είχε κερδίσει το κύπελλο, το 1927 και 1928. Μετά την διάλυση οι περισσότεροι αθλητές προσχωρούν σε άλλα σωματεία, ενώ από το 1931 οι αθλητές του στίβου άρχισαν να πλαισιώνουν τον Αθλητικό Ροδιακό Σύλλογο που ίδρυσε ο Γαβριήλ Μίσιος. Το 1945 επανιδρύθηκε μόλις τελείωσε ο πόλεμος, δημιουργώντας ξανά το ποδοσφαιρικό του τμήμα, ενώ άρχισε σταδιακά να αναπτύσσει και τα υπόλοιπα δημιουργώντας και τμήμα ιππασίας.
Επέστρεψαν την αγγλική σημαία ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την Κύπρο
Ο Δωριέας το 1956 επέστρεψε την αγγλική σημαία του Βρετανικού πολεμικού «Λόντον» που είχε δωρίσει στο σύλλογο σε ανάμνηση φιλικού αγώνα τον Ιούλιο του 1950. Η πράξη αυτή έγινε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις βαναυσότητες που διαπράττουν οι Άγγλοι στη Κύπρο. Επιτροπή του Δωριέα αποτελούμενη από τους Γ. Μίσιο, Α. Καραγιαννίδη, Α. Μανωλακάκη, Δ. Σαρρή, Α. Οικονομάκη και Κ. Μελλίνη παρέδωσαν την σημαία του πολεμικού πλοίου στον Άγγλο πρόξενο της Ρόδου Χέρστ. Από το 1947 ο ΔΑΝΣ Δωριέας ήταν ιδρυτικό σωματείο της νεοσύστατης Ε.Π.Σ. Δωδεκανήσου με πρώτο πρόεδρο τον Γαβριήλ Μίσιο. Στα μεταπολεμικά χρόνια συμμετείχε στο τοπικό πρωτάθλημα. Αποκορύφωμα οι 3 παρουσίες τις περιόδους 1963-64, 1965-66, 1966-67 οπού αγωνίσθηκε στη Β’ Εθνική. Το 1968 με εντολή του δικτατορικού καθεστώτος (χούντα) υποχρεώθηκε σε συγχώνευση με τον Διαγόρα και τον Ροδιακό για τη δημιουργία ενός νέου συλλόγου του Α.Σ. Ρόδος. Ο Δωριέας στα 100 χρόνια ζωής του έχει κατακτήσει στο ποδόσφαιρο, 3 Πρωταθλήματα Ε.Π.Σ. Δωδεκανήσου, 4 φορές το Κύπελλο Ε.Π.Σ. Δωδεκανήσου, έχει διακριθεί ως Φιναλίστ Πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Δωδεκανήσου 8 φορές , Φιναλίστ Κυπέλλου Ε.Π.Σ.Δωδεκανήσου 7 χρονιές, ενώ έχει κατακτήσει το Πρωτάθλημα Β’ Ε.Π.Σ. Δωδεκανήσου 2 χρονιές και το Τμήμα Υποδομών το Πρωτάθλημα Νέων Δωδεκανήσου του 2007. Ο Δωριέας είχε και συντηρούσε επί 13 χρόνια (1994-2007), χωρίς οικονομική συνδρομή Ποδοσφαιρική Ακαδημία. Αυτή η γνωστή «Ακαδημία «των φτωχών», έβγαλε τον διεθνή Φιόρι Ντουρμισάι, τον Γιώργο Καντιμοίρη (Α’ Εθνική) Βασίλη Καραγιάννη (Λοριάν) και άλλους ποδοσφαιριστές, που αγωνίσθηκαν σε εθνικές κατηγορίες. Το τμήμα του ποδοσφαίρου είναι το μοναδικό που παραμένει ενεργό μέχρι σήμερα.
Σ. Σκάρος, Σ. Κιαπάκης, Γ. Παρασκευάς, Α. Ελευθεριάδης, Τ. Αγιακάτσικας, Κ. Ξύπας, Κρ. Βασιλειάδης υπήρξαν πρωταθλητές στο τμήμα στίβου του Δωριέα, ενώ είναι κυριολεκτικά εκατοντάδες τα ονόματα των αθλητών και των παραγόντων που έχουν υπηρετήσει την ιδέα του συλλόγου αυτά τα 100 χρόνια. Από τον Δωριέα και το τμήμα μπάσκετ έχουν περάσει πολλοί και σπουδαίοι αθλητές τις περασμένες δεκαετίες. Μεταξύ των οποίων: Τ. Παπαδούλης, Δ. Κουνελλές, Γ.Τσέρκης, Σ. Στάλας, Γ. Στάλας, Μ. Μαυριός, Γ. Χατζηστρατής, Σ. Τέιλορ, Μ. Αγγελόπουλος, Π. Καγκίδης, Τ. Πουρναράς, Γ. Ξανθός, Γ. Γεωργατζής, Ι. Αλχαδέφ, Ν. Ηλιόπουλος, Τ.Αραπούδης, Β.Τσοσκούνογλου, Μ.Σακκής, Λ.Καρπαθάκης, Κ.Μακράκης, Γ.Μαστοράκης, Σ.Κωνσταντινίδης, Τ.Αντωνιάδης, Σ.Φωκάς, Β.Παυλίδης, Ν.Παπαθανάσης, Μ.Παλογιαννίδης, Α.Στεφάνου, Ν. Φραγκεσκάκης, Κ. Τουφεξής, Γ. Σαμπάνης, Β. Κουζουκάκης κ.α.
Αστέρια του πεντάλ
Το τμήμα Ποδηλασίας του Συλλόγου είχε ενεργή δράση από την εποχή της ιταλοκρατίας. Από τους αθλητές που κυριάρχησαν τα δύσκολα χρόνια της αντίστασης ήταν ο Σ. Κελεπέρας, Ε. Μερκουράκης, Ν. Κουντουδιός. Γ. Ζαχαριάς κ.α.
Η ενδοξότερη περίοδος του Ποδηλατικού τμήματος του Δωριέα (σε αντίθεση με τα άλλα αθλήματα) ήταν η περίοδος 1975-1985 όπου κατακτήθηκαν και οι σπουδαιότερες νίκες του συλλόγου. Το 1977 συμμετείχε μετά από πολλά χρόνια στα Τοπικά Πρωταθλήματα με τους Χαραλαμπάκη, Χαλκιόπουλο, Βογιατζή και το 1978 κατέκτησε για πρώτη φορά το Πρωτάθλημα Νοτίου Ελλάδας Εφήβων στα Χανιά με τους Κ. Κωστάκη, Μ. Καρπαθάκη, Γ. Μαστορίδη και Τ. Χατζηϊωάννου.
Η ίδια τετράδα είναι αυτή που θα μεγαλουργήσει το 1979, κερδίζοντας πρώτα το Πρωτάθλημα Νοτίου Ελλάδας Εφήβων στην Ρόδο και μετά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων στην Βάρκιζα Αττικής επιτυγχάνοντας Πανελλήνιο Εθνικό Ρεκόρ Ομαδικής Χρονομέτρησης αποστάσεως 80 χλμ. (Βάρκιζα-Ανάβυσσος 4 φορές) με χρόνο 2.02.12′.34″ αφήνοντας στις πλάτες τους Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Ερμής κ.α. Αυτό το Πανελλήνιο Ρεκόρ έμεινε για 10 χρόνια και καταρρίφθηκε τελικά από ομάδα Ανδρών.
Την ίδια χρονιά (1979) η ίδια ομάδα κατέκτησε με τον T. Χατζηϊωάννου την 3η θέση στο Ατομικό Πανελλήνιο Εφήβων και οι Κ. Κωστάκης Μ. Καρπαθάκης, Γ.Μαστορίδης και T. Χατζηϊωάννου κατέλαβαν τις πρώτες θέσεις στα Βενιζέλεια των Χανίων.
Το 1980 ο Δωριέας κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανδρών Πίστας στην Ρόδο, επικρατώντας παραδοσιακών συλλόγων πίστας, όπως Κολοσσός Ρόδου, Διαγόρας Ρόδου και Ερμής Αθηνών. Τα επόμενα χρόνια τις εμφανίσεις στα Εθνικά Πρωταθλήματα, αλλά και σε πολλές διεθνείς εμφανίσεις συμμετέχει ο Γ. Βογιατζής που «σαρώνει» σε πίστα και δρόμο και ο Α. Χαλκιόπουλος με αρκετές επιτυχίες στα ατομικά πρωταθλήματα.
Οι πρόεδροι της ομάδας (1924-2024)
Γαβριήλ Μίσιος, Μανώλης Καλαμπίχης, Γαβριήλ Μίσιος (β’ θητεία 1926), Μανώλης Πολεμικός, Κων/νος Παπαγεωργίου, Γαβριήλ Μίσιος (γ’ θητεία 1946), Γιάννης Αναστασιάδης, Γιώργος Μανιάς, Νίκος Φώκιαλης, Νίκος Αραπούδης, Περικλής Φραράκης, Σταύρος Μοσχής, Άγγελος Καραγιαννίδης, Ευάγγελος Θερμός, Δημήτρης Κόκκινος, Γιάννης Χατζηιωάννου. Από το 1993 έως το 2023, πρόεδρος ήταν ο Τάσος Βογιατζόγλου που πέτυχε το ρεκόρ ως ο μακροβιότερος πρόεδρος σε ερασιτεχνικό σωματείο στην Ελλάδα, ενώ από τον Ιούνιο του 2023, πρόεδρος ανέλαβε ο Τάσος Χαραλάμπης.
«Σήμερα 24-8-2024 συμπληρώνονται 100 χρόνια ζωής ενός από τους πιο ιστορικούς συλλόγους τις Ρόδου του ”ΔΩΡΙΕΑ”. Δεν θα αναφερθώ σε αυτό το άρθρο για την μεγάλη ιστορία του Δωριέα, γιατί γνωρίζω ότι όλος ο κόσμος θέλει να μάθει τι θα γίνει στο μέλλον. Όλο το βάρος της προσπάθειας μας για την ώρα είναι στην ανακατασκευή του ιστορικού γηπέδου μπάσκετ. Παρά τα πολλά προβλήματα που βγήκαμε (και ακόμα βρίσκουμε) μπροστά μας έχουμε επιδιορθώσει αρκετά πράγματα και ας μην φαίνονται με πρώτη ματιά. Το Σήμα του Δωριέα που αφαιρέθηκε από την κεντρική πόρτα θα ξανατοποθετηθεί, αφού γίνουν οι απαραίτητες παρεμβάσεις στην Κολώνα. Δυστυχώς είμαστε μόνοι μας σαν διοίκηση σε αυτό το έργο. Θα ήθελα να ζητήσω την βοήθεια τον Τοπικών αρχόντων για μια ακόμα φορά. Ανεξάρτητα από κομματικά συμφέροντα, το γήπεδο βρίσκετε στην καρδιά τις Ρόδου σε ένα σημείο που περνάει χιλιάδες κόσμος κάθε μέρα. Θα ήταν πρέπον να ξοδέψουμε ένα μικρό ποσό σε αυτό το σημείο της πόλης για ανακατασκευή, αντί να δώσουμε περισσότερα χρήματα για ένα γήπεδο η μια εγκατάσταση σε ένα μέρος που δεν το βλέπει κάνεις. Τέλος θα ήθελα να αναφερθώ σε όλους τους Δωριείτες και να τους υποσχεθώ ότι θα κάνουμε το παν για να επαναφέρουμε τον σύλλογο εκεί που πρέπει να βρίσκεται» δηλώνει ο Προέδρος του ΔΑΝΣ Δωριεύς Αναστάσιος Χαραλάμπης.
«Γνωρίζουμε ότι το 1924 οι γονείς και παππούδες μας στην σκλαβωμένη τότε Ρόδο με αγάπη στην ελληνική κληρονομιά μας, ίδρυσαν τον ιστορικό Αθλητικό Σύλλογο με το όνομα «Δωριέας» ξεκινά η επιστολή του Παρροδιακού Συλλόγου Αμερικής «Απόλλων», που προτίθεται να δωρίσει και ζητά να τοποθετηθεί το άγαλμα του ιδρυτή της Πόλης της Ρόδου, μπροστά από το Δημαρχιακό Μέγαρο. Ελπίζουμε μαζί με την τοποθέτηση του αγάλματος και ο ιστορικός σύλλογος Δ.Α.Ν.Σ. Δωριεύς, να βρει και πάλι το δρόμο του…
ΝΑΤΑΣΑ ΠΑΜΠΡΗ
