Νέα διάσταση προσέλαβε χθες η ένδικη διαφορά ιδιοκτήτη βενζινάδικου στη Ρόδο με δύο πρώην υπαλλήλους του, τους οποίους καταμήνυσε για υπεξαίρεση με τη χρήση ιδιαίτερων τεχνασμάτων.
Οι δύο μηνυόμενοι, προσέφυγαν συγκεκριμένα ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, υποβάλλοντας σε βάρος του πρώην εργοδότη τους αγωγή αποζημίωσης, με την οποία διαψεύδουν όλους τους ισχυρισμούς του και διεκδικούν για βλάβες που υπέστησαν 100.000 ευρώ έκαστος!
Όπως έγραψε η «δημοκρατική», το πρατήριο λειτουργεί καθημερινά από το έτος 1962, έχοντας σταθερή πελατεία, καθ’ όλη την διάρκεια του έτους, καθόσον βρίσκεται εντός του αστικού ιστού της πόλης της Ρόδου.
Ο πρώτος εργαζόταν στην επιχείρηση από το έτος 2012 και ο δεύτερος από το έτος 2010. Τον δεύτερο μάλιστα είχε παντρέψει ο πατέρας του μηνυτή και ήταν ανάδοχος του παιδιού του. Όπως υποστηρίζει ο μηνυτής, οι εργαζόμενοι, είχαν την αποκλειστική εποπτεία διατήρησης του ταμείου από κοινού και καθημερινά με το πέρας της λειτουργίας του καταστήματος του παρέδιδαν το ταμείο και τις εισπράξεις, σε μετρητά και σε αποδείξεις πληρωμής με πιστωτική κάρτα, όπου άθροιζε τα παραπάνω ποσά (μετρητά και αποδείξεις) και τα συσχέτιζε με την ένδειξη της ταμειακής μηχανής (κωδικός Ζ), παραλαμβάνοντας το ταμείο.
Εδώ και ένα χρόνο περίπου, παρατήρησε, ότι τα έσοδα της επιχείρησης, προοδευτικά μειώνονταν, παρά την σταθερή πελατεία. Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε και την θερινή περίοδο, όπου η πελατειακή κίνηση ήταν αυξημένη, με αποτέλεσμα να καθίσταται η λειτουργία της μετά από πενήντα και πλέον έτη, οικονομικά ασύμφορη, χωρίς να μπορεί να διαπιστώσει την αιτία της οικονομικής αυτής «διαρροής», αφού τα οικονομικά στοιχεία, λογιστικά τουλάχιστον παρουσίαζαν κερδοφορία, η οποία στην πράξη όμως δεν υπήρχε.
Έτσι, προέβη σε ενδελεχή έλεγχο, διαπιστώνοντας, όπως υποστηρίζει, ότι όταν οι πελάτες του καταστήματος κατέβαλλαν το αντίτιμο των καυσίμων, που προμηθεύονταν, με την χρήση πιστωτικής κάρτας, οι εγκαλούμενοι μετριοπαθώς στην αρχή και με φρενήρη ρυθμό στην συνέχεια, είτε επανεξέδιδαν από το μηχάνημα έγκρισης και χορήγησης απόδειξης πιστωτικής κάρτας, την σχετική απόδειξη για τον πελάτη, η οποία είναι πανομοιότυπη ως προς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά με αυτήν, που διατηρεί ο έμπορος, με μοναδική διαφοροποίηση την ένδειξη στο τέλος «αντίγραφο πελάτη» ή «αντίγραφο εμπόρου», είτε παρακρατούσαν και δεν παρέδιδαν στον πελάτη το δικό του απόκομμα, χορηγώντας του μόνο την απόδειξη της ταμειακής μηχανής.
Ισχυρίζεται επιπλέον ότι στο τέλος της ημέρας, κατά την παράδοση του ταμείου, συνέραπταν μαζί ως σύνολο είσπραξης, τόσο τα αποκόμματα των αποδείξεων που προορίζονταν για εκείνον, όσο και αυτά που αποτελούσαν αντίγραφα είτε πρωτότυπα των αποδείξεων του πελάτη και τα προσέθεταν ως σύνολο εισπράξεων με πληρωμή μέσω πιστωτικής κάρτας, αφαιρώντας από το ταμείο το πλεονάζον ποσό σε μετρητά, τα οποία παρακρατούσαν για τον εαυτό τους.
«Εγώ από την πλευρά μου, λόγω της εμπιστοσύνης που έδειχνα στα πρόσωπα των εγκαλουμένων και της πολυετούς πρακτικής, δεν έλεγχα τα αποκόμματα, απλά προσέθετα το σύνολο αυτών και το συσχέτιζα με το παραδοτέο ταμείο», αναφέρει ο βενζινοπώλης.
Διατείνεται μάλιστα ότι το ποσό που έχουν υπεξαιρέσει από τον Φεβρουάριο του 2013 έως τον Μάρτιο του 2014, όπου έγιναν αντιληπτοί, ανέρχεται σε 40.000 €.
Υποστηρίζει επιπλέον ότι ομολόγησαν την διάπραξη του αδικήματος της υπεξαίρεσης υποσχόμενοι την επιστροφή των χρημάτων. Οι δύο εργαζόμενοι από την άλλη υποστηρίζουν ότι οι ανωτέρω ισχυρισμοί είναι αναληθείς. Μεταξύ άλλων υποστηρίζουν ότι ο μηνυόμενος δεν εξηγεί πως κατάφερναν να αλλάξουν και το συγκεντρωτικό ποσό που εμφανιζόταν στο τέλος της ημέρας κατά το κλείσιμο του ταμείου.
«Είναι γνωστό σε όσους έχουν δουλέψει με παρόμοια μηχανήματα λήψης πιστωτικών καρτών ότι κατά το κλείσιμο του ταμείου το μηχάνημα εκδίδει συγκεντρωτικό παραστατικό στο οποίο αναφέρεται το συνολικό ποσό που καταλήγει στον τραπεζικό λογαριασμό της επιχείρησης. Η ταμειακή μηχανή κάθε καταστήματος κατά το κλείσιμο του ταμείου με την γνωστή εντολή «Ζ» εκδίδει παραστατικό με το οποίο αναλύονται οι πωλήσεις της εταιρείας τόσο με μετρητά όσο και με κάρτες. Κατόπιν των παραπάνω πως ο εναγόμενος κατά την παραλαβή των ταμείων του δεν έλεγχε στοιχειωδώς τα προαναφερόμενα», αναρωτιούνται στην αγωγή τους. Ισχυρίζονται ακόμη ότι το μόνο σφάλμα του πρώτου εξ αυτών, που παρερμηνεύει ο μηνυτής ήταν ότι αντί να πάει στην τράπεζα με την κάρτα του τρεις φορές να κάνει ανάληψη χρημάτων, παρακρατούσε το ποσό σε μετρητά κάποιας συναλλαγής με πελάτη και χρέωνε την κάρτα του με το αντίστοιχο ποσό, χωρίς να ζημιώσει ούτε κατά το ελάχιστο την επιχείρηση. Υποστηρίζουν δε ότι σκοπός του είναι να αμυνθεί σε μήνυση που του υπέβαλε ο δεύτερος για σωματικές βλάβες που του προκάλεσε.
Την υπόθεση χειρίζεται ο δικηγόρος κ. Γιάννης Χριστοδούλου.
Κατέθεσαν αγωγή αποζημίωσης εις βάρος του πρώην εργοδότη τους
