Το υπερβολικό σωματικό βάρος έχει λάβει τη μορφή επιδημίας παγκοσμίως. Στην Ελλάδα το σύνολο των υπέρβαρων και παχύσαρκων ατόμων είναι περίπου το 70%, αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τον αυξημένο καρδιοαγγειακό κίνδυνο, την εμφάνιση σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και τον καρκίνο παχέους εντέρου.
Του Φωκά Παπανικήτα, διαιτολόγος – διατροφολόγος Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου
Ωστόσο παρατηρούμε, ότι οι έφηβοι ηλικίας από 7-14 ετών εμφανίζουν παχυσαρκία σε ποσοστό 14% (έχοντας ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στην Ευρώπη) το οποίο συνοδεύει τους εφήβους και στην ενήλικη ζωή τους. Τα φαρμακευτικά σκευάσματα θα λέγαμε ότι μονοπωλούν το ενδιαφέρον και όχι αδίκως, αφού είναι ευρέως γνωστά για την ρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη, καθώς επίσης και για την απώλεια του σωματικού βάρους μέσω των ινκρετινών. Οι ινκρετίνες GIP και GLP-1 είναι πολυπεπτιδικές ουσίες – ορμόνες που παράγονται στο λεπτό έντερο και μεταξύ άλλων αυξάνουν την μεταγευματική έκκριση ινσουλίνης. Επιπρόσθετα επιβραδύνουν τον ρυθμό κένωσης του στομάχου, αυξάνουν το αίσθημα κορεσμού και κατά συνέπεια μειώνουν την πρόσληψη τροφής. Ένα σύνηθες πρόβλημα που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια είναι η αλόγιστη χρήση της, με δυσάρεστα αποτελέσματα όπως η ακούσια απώλεια μυϊκού ιστού, γαστρεντερικές διαταραχές (ναυτία, εμετοί και διάρροιες) και τέλος η επαναπρόσληψη του σωματικού βάρους και η μη ανταπόκριση του φαρμάκου ακόμα και μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα. Εν κατακλείδι, η ολιστική προσέγγιση της χρήσης GLP-1 γίνεται με σωστή διατροφή, άσκηση και στοχευμένη χορήγησή της.
