Συνέντευξη στην
Νατάσα Παμπρή
Στον απόηχο της πρόσφατης διαγραφής του Αντώνη Σαμαρά από τη Νέα Δημοκρατία, μετά την συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής» την περασμένη εβδομάδα, ο πολιτευτής της ΝΔ στα Δωδεκάνησα, γενικός γραμματέας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και μέλος του Δ.Σ. της ΕΥΔΑΠ, Αντώνης Γιαννικουρής, σχολιάζει τις εξελίξεις μέσα από τη συνέντευξή του στη «δ». Εκτιμά ότι η απόφαση για τη διαγραφή του πρώην πρωθυπουργού, όχι μόνο ήταν μονόδρομος, «αλλά δυστυχώς για τον ίδιο, η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται», όπως χαρακτηριστικά τονίζει.
Υπενθυμίζει ότι επί ημερών του Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία της ΝΔ το 2010 διεγράφη αδικαιολογήτως από το κόμμα, ο αείμνηστος πρώην υπουργός κι επί τρεις σχεδόν δεκαετίες βουλευτής Δωδεκανήσου Αριστοτέλης Παυλίδης. Μάλιστα επισημαίνει ότι ο Μεσσήνιος πολιτικός προκάλεσε πολλές φορές τη βάση του κόμματος με τον αποκλεισμό στελεχών, προκειμένου να επιτύχει την προώθηση των «δικών» του ανθρώπων από την «ΠΟΛ.ΑΝ», ενώ την ίδια στιγμή «βούλιαξε» το κόμμα στο μόλις 18%.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
• Κύριε Γιαννικουρή, ξεκινώντας από τις πρόσφατες εξελίξεις μετά τη δεύτερη διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά από τη Νέα Δημοκρατία -η πρώτη το 1993- θεωρείτε ότι ήταν ένα αναμενόμενο «διαζύγιο» που δεν προκάλεσε έκπληξη στους κόλπους του κόμματος;
Κυρία Παμπρή, η προσωπική μου άποψή για το γεγονός ότι ο πρ. πρωθυπουργός τέθηκε, για δεύτερη φορά, εκτός ΝΔ δεν αποτέλεσε έκπληξη για κανέναν. Ίσα- ίσα πιστεύω ότι ήταν δική του επιδίωξη, όταν εξέφρασε εντέλει, την πλήρη διαφωνία του με το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής, υιοθετώντας ακραία ψεύδη και διαστρεβλώσεις.
Άλλωστε ο κ. Σαμαράς μας έχει συνηθίσει από το παρελθόν με συμπεριφορές που έχουν υπονομεύσει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και έχουν πληγώσει τα στελέχη του, προκαλώντας σημαντική ζημιά σε καίριες στιγμές της ιστορίας αλλά και μέχρι σήμερα.
Ιδιαίτερα κατά την ηγεσία του στη Νέα Δημοκρατία, ο Αντώνης Σαμαράς προκάλεσε πολλές φορές την βάση του κόμματος με τον αποκλεισμό στελεχών, προκειμένου να επιτύχει την προώθηση των «δικών» του ανθρώπων από την «Πολιτική Άνοιξη». Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην περιοχή μας, αποτελεί η αδικαιολόγητη διαγραφή του αείμνηστου πρ. υπουργού Αριστοτέλη Παυλίδη το 2010, ο οποίος, όπως θυμάστε, δεν ήταν εν ενεργεία και ήταν μια απόφαση που πυροδότησε εσωκομματικές εντάσεις, εσωστρέφεια και τελικά συρρίκνωση των ποσοστών της ΝΔ στα Δωδεκάνησα.
Η πολιτική διαδρομή του Αντώνη Σαμαρά, είναι μια διαδρομή που χαρακτηρίζεται από μια διάθεση μόνιμης αμφισβήτησης, που καταντά εμμονή. Πόσο δε μάλλον, όταν γίνεται μέσω μιας επίθεσης με ανοίκειο τρόπο απέναντι στον υρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, που κέρδισε τρεις εθνικές εκλογές με ποσοστά της τάξεως του 40% και όχι του ιστορικού χαμηλού του 18%. Επομένως η διαγραφή του πρ. υρωθυπουργού, όχι μόνο ήταν μονόδρομος, αλλά δυστυχώς για τον ίδιο, η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται.
• Εκτιμάτε κ. Γιαννικουρή ότι θα ακολουθήσουν τριγμοί στη ΝΔ και ντόμινο εξελίξεων στο κόμμα, γιατί δεν πρόκειται για έναν απλό βουλευτή όπως στην περίπτωση του κ. Σαλμά, αλλά για έναν πρώην πρωθυπουργό και αρχηγό του κόμματος απ’ όπου διεγράφη;
Σαφέστατα όχι… Θέλω να πιστεύω, ότι όλοι οι υπουργοί και οι κυβερνητικοί βουλευτές, αποδοκιμάζουν ομόθυμα τις δηλώσεις του πρ. πρωθυπουργού.
Κυρία Παμπρή, το γεγονός ότι κάποιος διετέλεσε πρωθυπουργός, ο οποίος μάλιστα θα έπρεπε να κινείται σε ένα πλαίσιο στοιχειώδους υπευθυνότητας, δεν του δίνει κανένα δικαίωμα να παίζει με την κυβερνητική συνοχή και την σταθερότητα της πατρίδας, σε αυτούς τους ταραγμένους καιρούς.
Η κυβέρνηση διαθέτει ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία και έχει καθήκον να συνεχίσει σταθερά την πορεία της για την υλοποίηση του προγράμματός της, δίνοντας λύσεις στα προβλήματα της κοινωνίας. Και να είστε σίγουρη, ότι η χώρα θα προχωρήσει και χωρίς τον Σαμαρά.
• Η ρήξη Μητσοτάκη-Σαμαρά επήλθε πάνω στα εθνικά θέματα και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Την ίδια ώρα η Τουρκία, τοποθετεί δημοσίως όλη την ατζέντα των διεκδικήσεών της, από την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών μέχρι και τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Αυτό που υποστηρίζει ο Σαμαράς είναι ότι η Τουρκία ζητά να έχουμε συμφωνήσει εκ των προτέρων ότι χάνουμε τη δικαιοδοσία των νησιών μας – δηλαδή την οικονομική εκμετάλλευση τεράστιων θαλασσίων εκτάσεων. Ή ζητά να παρακάμψουμε εντελώς το Δίκαιο, αποδεχόμενοι συνεκμετάλλευση αιολικών πάρκων στο Αιγαίο, πάνω σε ΑΟΖ δικής μας δικαιοδοσίας! Οπότε τι ακριβώς «συζητάμε»;». Τι λέτε επ’ αυτού;
Οι ισχυρισμοί αυτοί είναι ανυπόστατοι, διότι η κυβέρνηση υπερασπίζεται αποδεδειγμένα τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην πράξη. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι αυτή που ισχυροποίησε τη χώρα σε αμυντικό, διπλωματικό, γεωστρατηγικό και οικονομικό επίπεδο.
Είναι η κυβέρνηση που ενίσχυσε όσο ποτέ άλλοτε την αμυντική μας δύναμη με την προμήθεια των μαχητικών Rafale, των φρεγατών Belharra και την παραγγελία των F-35, θωράκισε τα σύνορά μας στον Έβρο και στα νησιά, υπέγραψε τον καθορισμό ΑΟΖ με Αίγυπτο και Ιταλία, επεξέτεινε τα 12 μίλια στο Ιόνιο και ισχυροποίησε την Ελλάδα με στρατηγικού χαρακτήρα αμυντικές συνεργασίες, όπως συνέβη με Γαλλία και Ηνωμένες Πολιτείες.
Επομένως, τα περί δήθεν «μειοδοσίας» βρίσκονται στην σφαίρα της φαντασίας.
Η διαχρονική κυβερνητική στάση συμπυκνώνεται σε μια πρόταση: «Δεν παραχωρούμε απολύτως τίποτα, δεν παραδίδουμε την εθνική μας κυριαρχία».
• Ως προς την τοποθέτηση του κ. Σαμαρά να προτείνει τον Κώστα Καραμανλή για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ποια είναι η άποψή σας;
Η απόφαση για την Προεδρία της Δημοκρατίας είναι αποκλειστικό προνόμιο του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και θα ανακοινωθεί στον χρόνο που πρέπει, προασπίζοντας το κύρος του θεσμού.
• Είστε μέλος στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΥΔΑΠ. Για να κάνουμε οικονομία στο νερό πρέπει να ενώσουμε δυνάμεις, ανά γεωγραφικές περιοχές. Τι πιστεύετε;
Η ΕΥΔΑΠ είναι η μεγαλύτερη εταιρεία τον ελληνικού δημοσίου, που υλοποιεί ένα πολύ μεγάλο πρόγραμμα έργων και υποδομών, ενώ ταυτόχρονα διαθέτει τεράστια τεχνογνωσία στα ζητήματα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων, της ύδρευσης και της αποχέτευσης, η οποία όμως, βασίζεται σε ένα μοντέλο διοίκησης, που είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που έχουμε συνηθίσει στα μικρότερα σχήματα, στα οποία παραμένει ως κυρίαρχο πρόβλημα η έλλειψη χρηματοδότησης.
Ωστόσο κάθε επιλογή έχει θετικά και αρνητικά. Αυτό όμως που προέχει είναι να βρούμε λύσεις που θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για βιώσιμα σχήματα, που θα δώσουν την δυνατότητα να απολαμβάνουν οι πολίτες υπηρεσίες υψηλών προδιαγραφών.
Κα Παμπρή, για να εξασφαλίσουμε την οικονομία στο νερό, δηλαδή για να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο της λειψυδρίας – που φαίνεται πως θα είναι το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό πρόβλημα – απαιτείται σχεδιασμός με ολιστική προσέγγιση, επένδυση στην αναβάθμιση των υφιστάμενων υποδομών και κατασκευή νέων, με ταυτόχρονη αξιοποίηση των ΑΠΕ.
Σε κάθε περίπτωση για τα ζητήματα του νερού πρέπει να δοθεί μεγαλύτερο βάρος στην εκπόνηση ενός εθνικού σχεδίου διαχείρισης υδάτινων πόρων, με αξιοποίηση της τεχνογνωσίας που ήδη υπάρχει στη χώρα.
