Για την 12η Δεκεμβρίου 2024 έχει προσδιοριστεί η εκδίκαση ενώπιον του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου αγωγής μιας ημεδαπής κατά του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου για ιατρικό λάθος.
Πιο συγκεκριμένα, με την αγωγή ζητείται να αναγνωριστεί η υποχρέωση του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 466.085,12 ευρώ, νομιμοτόκως, από την επίδοση της αγωγής, ως αποζημίωση για την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας και ηθικής βλάβης, που, όπως ισχυρίζεται, υπέστη από παράνομες πράξεις και παραλείψεις οργάνου (ιατρού) του εναγομένου κατά τον τοκετό της στις 12-12-2014.
Στις 11-12-2014 και ώρα 21:44 η ενάγουσα, ετών 30, κατά τον κρίσιμο χρόνο, εισήχθη εκτάκτως ως επίτοκος στη μαιευτική – γυναικολογική κλινική του εναγομένου λόγω ήπιων ωδινών. Η ενάγουσα ήταν δευτερότοκος.
Ακολούθως περί ώρα 8:00 π.μ. της 12ης-12-2014 η ενάγουσα μεταφέρθηκε στην αίθουσα τοκετών με διαστολή 6-7 εκ. και έγινε τεχνητή ρήξη θηλακίου με διαυγές αμνιακό υγρό.
Περί ώρα 8:20 π.μ. υπήρξε τέλεια διαστολή και έγινε εξώθηση του νεογνού με οπίσθια κεφαλική προβολή, κατά την οποία η ενάγουσα υπέστη τραυματικό χάσμα περινέου. Το στάδιο αυτό της εξώθησης ήταν οξύ και επίπονο και το νεογνό εξήλθε από την εντερική οδό.
Η ενάγουσα έτεκεν δια φυσιολογικού τοκετού νεογνό θήλυ, ζων, υγιές και αρτιμελές, σωματικού βάρους 2.900 γρ.
Για την αποκατάσταση της ρήξης υπεβλήθη άμεσα σε συρραφή του ορθού.
Η ενάγουσα παρέμεινε στη μαιευτική – γυναικολογική Κλινική του εναγομένου μέχρι τις 15-12-2014. Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της υποβλήθηκε σε ορθοσκόπηση και χειρουργική εκτίμηση, ετέθη δε σε υδρική δίαιτα και αντιβιοτική αγωγή.
Η ενάγουσα δεν προσήλθε στην μαιευτική – γυναικολογική κλινική του νοσοκομείου είτε για έλεγχο, είτε για επανεκτίμηση παρά μόνο τον Σεπτέμβριο του έτους 2017 επισκέφθηκε το γαστρεντερολογικό τμήμα του νοσοκομείου και τον Σεπτέμβριο του έτους 2018 επισκέφθηκε τα εξωτερικά ιατρεία της γαστρεντερολογικής κλινικής και της μαιευτικής – γυναικολογικής κλινικής για την σύνταξη εισηγητικού φακέλου παροχών αναπηρίας.
Από την από 25-9-2017 έκθεση κολονοσκόπησης κατώτερου πεπτικού, προκύπτει ότι τον Σεπτέμβριο του έτους 2017 η ενάγουσα παρουσίαζε ανεπάρκεια σφιγκτήρα του ορθού με διαφυγή κοπράνων (ακράτεια κοπράνων), πρωκταλγία και θρομβωμένη αιμορροΐδα, ενώ το έπαρμα του βλεννογόνου διαπιστώθηκε ουλώδες, που σημαίνει ότι ο μαιευτικός τραυματισμός της ρήξεως του χάσματος περινέου που αποκαταστάθηκε με συρραφή είχε επουλωθεί.
Η ενάγουσα προβάλλει ότι το εναγόμενο νοσοκομείο ευθύνεται λόγω ιατρικού σφάλματος, που συνίσταται στην μη έγκαιρη και προσήκουσα αντιμετώπιση της περινεοτομής κατά τον τοκετό της 12ης-12-2014, η οποία κανονικά αποτελεί συνηθισμένη επιπλοκή κατά τον φυσιολογικό τοκετό, που έχει πλήρη και ανώδυνη αποκατάσταση. Στην περίπτωσή της, όμως, τόσο η περινεοτομή δεν έγινε ορθά, όσο και η αντιμετώπισή της στη συνέχεια δεν ήταν η προσήκουσα, με αποτέλεσμα να εμφανίσει τη σοβαρή επιπλοκή της 4ου βαθμού ρήξης περινέου και ρήξης κόλπου.
Για την αντιμετώπιση της προκληθείσας πάθησης και την άρση της ρήξης η ενάγουσα υπεβλήθη σε συρραφή του ορθού, ορθοσκόπηση και χειρουργική εκτίμηση από τους εφημερεύοντες ιατρούς της μαιευτικής – γυναικολογικής κλινικής του εναγόμενου νοσοκομείου.
Και ενώ συνήθως η επούλωση διαρκεί δύο εβδομάδες, υπό την προϋπόθεση η συρραφή να έχει γίνει στο σωστό σημείο και με τον σωστό τρόπο, στην περίπτωσή της, όμως, δεν έγινε ορθή συρραφή και δεν επήλθε η αναμενόμενη επούλωση, αλλά η κατάσταση της υγείας της χειροτέρευε μέρα με την ημέρα, καθώς εμφάνισε ανεπάρκεια σφιγκτήρα του ορθού με ακράτεια κοπράνων, ακράτεια ούρων, πρωκταλγία και αιμορροϊδοπάθεια.
Το δικαστήριο με την υπ’ αριθμ. 91/2023 απόφασή του είχε αναθέσει σε ιατρό την διενέργεια πραγματογνωμοσύνης για τις συνθήκες τοκετού και η δίκη πλέον επαναλαμβάνεται για την έκδοση οριστικής απόφασης.
