Κατατέθηκε χτες στην Βουλή το νομοσχέδιο – σκούπα του υπουργείου Δικαιοσύνης με το οποίο επέρχονται σημαντικές τροποποιήσεις στον τομέα της ενδοοικογενειακής βίας -προβλέπεται πλέον η δυνατότητα για ηλεκτρονικό βραχιολάκι στον θύτη από το ανακριτικό στάδιο-, αλλά και στην προστασία γυναικών και ανηλίκων από σεξουαλική εκμετάλλευση ενώ γίνονται πολύ πιο αυστηρές οι ποινές για παραμέληση ανηλίκου.
Το σχέδιο νόμου προβλέπει παράλληλα ποινές φυλάκισης για αδικήματα όπως η σεξουαλική παρενόχληση σε χώρους εργασίας, το «ψάρεμα» ανηλίκων στο διαδίκτυο, το revenge porn, το stalking, ενώ τα θύματα θα έχουν πλέον λόγο για την υφ’ όρους αποφυλάκιση των δραστών βίαιων αδικημάτων.
ΟΙ ΔΟΜΕΣ ΣΤΗ ΡΟΔΟ ΚΑΙ Η ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Στην Ρόδο, υπάρχουν οργανωμένες δομές, ικανές να ανταποκριθούν σε περιστατικά βίας κατά των γυναικών και ενδοοικογενειακής βίας, που στηρίζουν επαρκώς τα θύματα.
Όπως δήλωσε προς την ‘δ’ ο κ. Διονύσης Γουβιάς – Καθηγητής, εκπρόσωπος του Πανεπιστημίου Αιγαίου και πρόεδρος της Επιτροπής Ισότητας των φύλων και καταπολέμησης των διακρίσεων του Πανεπιστημίου Αιγαίου:
«Στην δική μας περιοχή –σε γενικές γραμμές, μιας και μιλάμε για έμφυλη βία- το δίκτυο των συμβουλευτικών κέντρων όπως και των ξενώνων φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών, έκανε πολύ καλή δουλειά, κι αυτό αποδεικνύεται από τα στατιστικά σε πανελλαδικό επίπεδο. Τα νούμερα δεν είναι πάρα πολύ υψηλά, αλλά σίγουρα, είναι ανησυχητικά καθώς, τα φαινόμενα βίας παραμένουν στα ίδια επίπεδα, περίπου. Συνεπώς, οι υπάρχουσες δομές, ανταποκρίνονται πολύ καλά στην αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών.
Ωστόσο, υπάρχουν γενικότερα προβλήματα τα οποία τα έχουν εντοπίσει –όχι μόνον φεμινιστικές οργανώσεις και ειδικοί που ασχολούνται με το φύλο- αλλά και στο Συμβούλιο της Ευρώπης, και στον ΟΗΕ.
Για παράδειγμα, τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (το πρώτο νομικά δεσμευτικό διεθνές κείμενο που θέτει κριτήρια για την πρόληψη της έμφυλης βίας) που ψηφίστηκε το 2018, αργήσαμε να την υιοθετήσουμε αλλά έχει ψηφιστεί στην Ελλάδα και –υποτίθεται- ότι έχει αυστηροποιήσει κάποιες διαδικασίες. Παρ όλα αυτά, εμπειρογνώμονες που έρχονται από το Συμβούλιο της Ευρώπης, για να εξετάσουν την πορεία εφαρμογής της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, μας έβγαλαν… κόκκινη κάρτα, καθώς διαπίστωσαν την ύπαρξη αρκετών κενών. Αν και το νομικό πλαίσιο θεωρείται πολύ καλό, για παράδειγμα υπάρχει κενό στη συνεργασία των εμπλεκομένων φορέων, στα πρωτόκολλα αντιμετώπισης. Επίσης, υπάρχουν πολλές παρατηρήσεις και επισημάνσεις για ελλιπή συλλογή δεδομένων στην Υγεία, για την ανάγκη εκπαίδευσης δικαστών, εισαγγελέων αλλά και αστυνομικών υπαλλήλων. Ακόμη, έχουν εγείρει ζητήματα φιλοξενίας θυμάτων σε επείγουσες καταστάσεις (ενώ υπάρχουν κέντρα φιλοξενίας, δεν υπάρχουν πρωτόκολλα παραπομπής) ενώ δεν υπάρχουν κέντρα για φιλοξενία περιπτώσεων βιασμών. Κάποιοι μεγάλοι δήμοι όπως ο Δήμος Αθηναίων το έχει προβλέψει κι έχει λάβει μέτρα. Στην περιφέρεια δεν είναι το ίδιο.
Ο ΟΗΕ επισήμανε πάντως, ότι η νομική κάλυψη είναι ελλιπής σε θέματα όπως η συνεπιμέλεια.
Επιπρόσθετα, επισημαίνεται πως δεν υπάρχει αποτελεσματικό σύστημα επιβολής και τήρησης των μέτρων προσωρινής προστασίας».
Σημειώνεται πως το νέο νομοσχέδιο δεν καλύπτει τα πάντα ενώ το ίδιο ισχύει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου επίσης εντοπίζονται κενά.
ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΟΡΟ ‘ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ’
Τόσο το Συμβούλιο της Ευρώπης όσο και ο ΟΗΕ, συστήνουν στην Ελλάδα να προχωρήσει σε τροποποίηση του ποινικού κώδικα και την ρητή ενσωμάτωση του όρου ‘γυναικοκτονία’.
Την ίδια ώρα, οι γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις της χώρας μας, έχουν αντιρρήσεις καθώς ο υπουργός δεν δέχτηκε να περιληφθεί ο όρος ‘γυναικοκτονία’ στο νομοσχέδιο, εκτιμώντας πως ο όρος ανθρωποκτονία, είναι αρκετός.
Όπως τόνισε (σχετικά έγραψε η ‘δ’) με δηλώσεις, η καθηγήτρια Λαογραφίας και Φύλου του Πανεπιστημίου Αιγαίου, κα Μαρία Γκασούκα: «Είναι πράγματι τρομακτικό και ακόμη πιο τρομακτική, είναι η άρνηση από την Πολιτεία να αναγνωρίσει το πρόβλημα και να το ονοματίσει. Είναι γυναικοκτονία και όχι ανθρωποκτονία. Είναι δύσκολο να καταλάβουν την διαφορά;
«Στη διαβούλευση του νέου νομοσχεδίου για την ενδοοικογενειακή βία, ο υπουργός κ. Φλωρίδης δεν δέχτηκε να συζητήσει με τις γυναικείες οργανώσεις και να ακούσει τις θέσεις τους. Οι γυναικείες οργανώσεις έχουν άποψη, με βάση την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. Υπάρχουν 42 οργανώσεις, συνδικάτα, κινήματα κ.λπ. (Πρωτοβουλία κατά των Γυναικοκτονιών) που έχουν σαφείς θέσεις επί του θέματος και μάλιστα συμμετέχουν σε αυτά, ειδικοί για τα νομικά ζητήματα.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω ακόμη, είναι η εμμονή της Πολιτείας, να μην κατονομάζει το έγκλημα ως ‘γυναικοκτονία’.
Βεβαίως, και κάθε δολοφονία γυναίκας, δεν αποτελεί γυναικοκτονία. Αλλά συγκεκριμένα εγκλήματα με τέτοια φύση, είναι ξεκάθαρα. Αποτελούν σεξιστικό, ρατσιστικό έγκλημα και πρέπει ως τέτοιο, να περιγραφεί.
Πόσα ακόμη θύματα πρέπει να θρηνήσουμε, για να αποφασίσει η Πολιτεία στην Ελλάδα, για να νομοθετήσει;»
