• O υφυπουργός Εθνικής Άμυνας αναλύει στη «δ» τέσσερις βασικούς άξονες της πολιτικής ηγεσίας για τη στρατιωτική οργάνωση και λειτουργία
• Η κοινωνική προσφορά των Ενόπλων Δυνάμεων προς τους ακρίτες μας είναι σήμερα ιδιαίτερα εμφανής όχι μόνο μέσα από την παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, αλλά και τη συνδρομή τους στη βελτίωση ζωτικών υποδομών, ή την πρόληψη και την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών
Η συνέντευξη του υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Γιάννη Κεφαλογιάννη στη «δ», αποτυπώνει με σαφήνεια τη στρατηγική κατεύθυνση και τις θεσμικές αλλαγές που επιδιώκει το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ανταποκρινόμενο στις σύγχρονες προκλήσεις και ανάγκες της χώρας.
Με επίκεντρο την ενίσχυση της επιχειρησιακής ετοιμότητας, την αποτρεπτική ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς το προσωπικό και τις τοπικές κοινωνίες, ο υφυπουργός αναλύει κρίσιμα ζητήματα που αφορούν τη στρατιωτική οργάνωση και λειτουργία. Η συζήτηση επικεντρώνεται σε τέσσερις βασικούς άξονες.
Ο πρώτος αφορά τη μεταστάθμευση και συγχώνευση στρατιωτικών μονάδων, με στόχο έναν πιο ευέλικτο, καλά στελεχωμένο και εξοπλισμένο στρατό, που να ανταποκρίνεται στις αυξημένες απαιτήσεις των καιρών, ιδιαίτερα στα νησιά του Αιγαίου.
Ο δεύτερος άξονας σχετίζεται με την εισαγωγή των πολυδύναμων στρατοπέδων, που θα συνδυάζουν διαφορετικές μονάδες σε κοινές εγκαταστάσεις για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και εξοικονόμηση πόρων.
Ο τρίτος αφορά τις μεταρρυθμίσεις στα στρατιωτικά νοσοκομεία, με στόχο τη βελτίωση της οργάνωσης, της στελέχωσης και της ποιότητας της υγειονομικής περίθαλψης για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και τις οικογένειές τους.
Τέλος, ο υφυπουργός αναφέρεται στη στρατηγική ενίσχυση των υγειονομικών και κοινωνικών δομών στις ακριτικές περιοχές, υπογραμμίζοντας τη σημασία της πολυδιάστατης συνεισφοράς των Ενόπλων Δυνάμεων.
Μέσα από αυτή τη συνέντευξη στη «δ» αναδεικνύεται η προσπάθεια του ΥΕΑ να αναβαθμίσει τις υποδομές και τις υπηρεσίες του στρατού, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την κοινωνική συνοχή και την ευημερία των πολιτών στις παραμεθόριες περιοχές, όπως αυτές διαμορφώνονται στο σύγχρονο γεωπολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
• Ποιος είναι ο στόχος της μεταστάθμευσης και συγχώνευσης μονάδων στις Ένοπλες Δυνάμεις κ. υφυπουργέ και πως αναμένεται να επηρεάσει το νέο δόγμα τη στελέχωση στα δικά μας νησιά;
Ο ευρύτερος στόχος κα Παμπρή, είναι η δημιουργία ενός πιο ευέλικτου και καλύτερα εξοπλισμένου στρατού.
Αυτό μεταφράζεται σε επίπεδο τακτικής στη δυνατότητα διεξαγωγής επιχειρήσεων όχι μόνο σε επίπεδο σχηματισμών αλλά κυρίως μικρότερων μηχανοκίνητων μονάδων.
Για να συμβεί αυτό απαιτούνται αλλαγές στη οργάνωση και λειτουργία των μονάδων, στην αποστολή τους, στο είδος του εξοπλισμού που διαθέτουν. Συνεπάγεται επίσης έναν εξορθολογισμό της διαχείρισης του ανθρωπίνου δυναμικού, τόσο των μονίμων στελεχών όσο και των στρατεύσιμων, έτσι ώστε να επιτευχθεί ο διακηρυγμένος στόχος της αύξησης του ποσοστού στελέχωσης των μονάδων στο 70%, ιδίως στα νησιά του Αιγαίου, σε καιρό ειρήνης. • Τι επιδιώκει το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας με τη δημιουργία πολυδύναμων στρατοπέδων;
Πολυδύναμο ονομάζεται ένα στρατόπεδο εντός το οποίου ενσωματώνονται οργανικά μονάδες που έχουν διαφορετικά επιμέρους καθήκοντα και αποστολές, οι οποίες όμως στοχεύουν στην επίτευξη ενός κοινού στόχου, όπως για παράδειγμα η αμυντική θωράκιση ενός νησιού ή μιας συγκεκριμένης χερσαίας περιοχής.
Τα πολυδύναμα στρατόπεδα, σε συνδυασμό με εκείνα που θα προκύψουν από τη συγχώνευση μονάδων του ίδιου όπλου, ή που διαθέτουν ίδια οπλικά συστήματα θα συμβάλλουν αφενός στην εξοικονόμηση πόρων οι οποίοι θα διατεθούν στη βελτίωση των εγκαταστάσεων, αφετέρου, και αυτό είναι το πιο σημαντικό, στην αύξηση της αποτρεπτικής ισχύος της κάθε μονάδας.
• Κύριε υφυπουργέ, με αφορμή τα περιστατικά που σημειώθηκαν στο 424 ΓΣΝΕ, εκτιμάτε ότι πλήττεται η συνολική εικόνα των στρατιωτικών νοσοκομείων; Πως σχετίζονται παρόμοια περιστατικά με τις αλλαγές που επιφέρει το νέο σχέδιο νόμου για την υγειονομική περίθαλψη των στελεχών;
Τα στρατιωτικά νοσοκομεία και δη το 424 ΓΣΝΕ προσφέρουν διαχρονικά υγειονομική περίθαλψη υψηλού επιπέδου. Υπάρχουν ωστόσο παθογένειες που σχετίζονται τόσο με την οργάνωση και λειτουργία τους όσο και με τη διαχείριση του υγειονομικού προσωπικού που εργάζεται σε αυτές.
Επιπλέον, η δεκαετής οικονομική κρίση επηρέασε σημαντικά τόσο την οικονομική λειτουργία όσο και την επαρκή στελέχωσή τους. Η αντιμετώπιση αυτών των παθογενειών έχει καταστεί πλέον επιτακτική, καθώς οι επιπτώσεις από τη μη ανάληψη δράσης αντανακλώνται στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τα χιλιάδες στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και τα μέλη των οικογενειών τους.
Με το νέο θεσμικό πλαίσιο επιδιώκουμε να αναβαθμίσουμε τις προσφερόμενες υπηρεσίες και να παρέχουμε νέες προς το σύνολο των δικαιούχων – από τους στρατευσίμους και τα εν ενεργεία στελέχη μέχρι τους αποστράτους και όσους επιμελούνται άτομα με αναπηρία (ΑμεΑ)- εκσυγχρονίζοντας και προσαρμόζοντας τη λειτουργία των Στρατιωτικών Νοσοκομείων στις τρέχουσες και μελλοντικές τους ανάγκες. Μια βασική πτυχή αυτής της μεταρρύθμισης είναι η καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, έτσι ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της υποστελέχωσης σε κρίσιμες ειδικότητες, που με τη σειρά της επιφέρει σημαντικές καθυστερήσεις στην εξυπηρέτηση των ασθενών.
• Με ποιο τρόπο ακριβώς θα συμβεί αυτό; Τι κίνητρα θα παρέχονται στους στρατιωτικούς γιατρούς για να παραμείνουν στο σύστημα;
Τα κίνητρα μπορούν να ομαδοποιηθούν σε τρεις κατηγορίες. Κίνητρα που έχουν να κάνουν με το καθηκοντολόγιο. Κίνητρα που σχετίζονται με την ιεραρχική και επιστημονική τους εξέλιξη. Κίνητρα τέλος, οικονομικού χαρακτήρα. Στα πρώτα εντάσσεται η απεμπλοκή των γιατρών από διοικητικά καθήκοντα, όπως π.χ. η διοίκηση ενός Τάγματος Υγειονομικού. Με το νέο θεσμικό πλαίσιο τα καθήκοντα αυτά θα μπορούν να τα ασκήσουν και στελέχη των λοιπών υγειονομικών ειδικοτήτων, για παράδειγμα φαρμακοποιοί, νοσηλευτές, επιστρέφοντας, έτσι, γιατρούς στην άσκηση των ιατρικών καθηκόντων τους. Με αυτόν τον τρόπο, δίνεται η δυνατότητα και στο λοιπό υγειονομικό προσωπικό να αποκτήσει χρήσιμη διοικητική εμπειρία. Δεύτερον, μειώνεται ο χρόνος διοίκησης των ιατρών, μια κατάσταση που είχε ως αποτέλεσμα ένας αναισθησιολόγος, π.χ. να μετακινείται υποχρεωτικά σε ένα νησί, μακριά δηλαδή από τον φυσικό εργασιακό του χώρο που είναι το νοσοκομείο, για να ασκήσει διοίκηση.
Πλέον, η άσκηση διοίκησης θα μπορεί να γίνεται μέσα στα στρατιωτικά νοσοκομεία. Τέλος, θεσπίζεται η δυνατότητα διακλαδικής αξιοποίησης του υγειονομικού προσωπικού που σήμερα δεν επιτρέπεται, με αποτέλεσμα να παρατηρείται το παράδοξο φαινόμενο να διαθέτουμε προσωπικό στα νοσοκομεία του ΕΣΥ αλλά να μην μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε σε νοσοκομείο άλλου κλάδου. Ως προς τα επιστημονικά κίνητρα, μειώνεται ο χρόνος αναμονής για τη λήψη ειδικότητας των στρατιωτικών ιατρών και σε ορισμένες κρίσιμες ειδικότητες μηδενίζεται.
Τέλος, ως προς τα οικονομικά κίνητρα θεσπίζεται η αποζημίωση των εφημεριών των στρατιωτικών ιατρών. Επιπλέον, οι στρατιωτικοί φαρμακοποιοί, κτηνίατροι, ψυχολόγοι και νοσηλευτές αποκτούν το δικαίωμα άσκησης επιστημονικού εξωυπηρεσιακού έργου.
• Πώς επηρεάζεται ο χρόνος υποχρεωτικής παραμονής των στρατιωτικών γιατρών στις Ένοπλες Δυνάμεις;
Αυτό που ισχύει σήμερα είναι ότι, η υποχρεωτική παραμονή των γιατρών στις Ένοπλες Δυνάμεις ισούται με το διπλάσιο του χρόνου φοίτησης στη Σχολή, δηλαδή 12 έτη, συν 5 έτη μετά την απόκτηση ειδικότητας. Στο σύνολο, δεκαεπτά. Με το νομοσχέδιο εξακολουθεί να ισχύει η δωδεκαετής υποχρεωτική παραμονή, ωστόσο ο χρόνος άσκησης ειδικότητας μέσα σε Στρατιωτικό Νοσοκομείο αφαιρείται από το συνολικό χρόνο υποχρεωτικής παραμονής. Κατά μέσο όρο υπολογίζουμε ότι τα 17 έτη υποχρεωτικής παραμονής θα μειωθούν σε 15 έτη. Πρόκειται για μια ευνοϊκή διάταξη για τους στρατιωτικούς ιατρούς, τους οποίους καλώ να ενημερώνονται υπεύθυνα από τη στρατιωτική και πολιτική ηγεσία και όχι από διαρροές.
• Κύριε υφυπουργέ πρόσφατα διαθέσατε στρατιωτικό γιατρό στο Κέντρο Υγείας Σύμης. Επ’ ευκαιρία θα ήθελα να ρωτήσω ποια είναι τα μέτρα που λαμβάνονται για την ενίσχυση των υγειονομικών υπηρεσιών σε ακριτικές περιοχές;
Υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα υποστελέχωσης πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων δομών υγείας του Ε.Σ.Υ. Το πρόβλημα είναι εντονότερο στις παραμεθόριες περιοχές τόσο της ηπειρωτικής, όσο και της νησιωτικής χώρας, ιδίως στα μικρά νησιά. Δεν περισσεύει προσωπικό στις Ένοπλες Δυνάμεις, περισσεύει ωστόσο το αίσθημα ευθύνης των στελεχών μας απέναντι στους συμπολίτες μας, ιδιαίτερα των ακριτικών περιοχών, οι οποίοι πρέπει να απολαμβάνουν ισότιμα το έννομο αγαθό της εξειδικευμένης ιατρικής περίθαλψης.
Πρέπει να επισημάνω ότι ο ρόλος του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας σε αυτές τις περιοχές είναι πολυδιάστατος. Η κοινωνική προσφορά των Ενόπλων Δυνάμεων προς τους ακρίτες μας είναι σήμερα ιδιαίτερα εμφανής όχι μόνο μέσα από την παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, αλλά και τη συνδρομή τους στη βελτίωση ζωτικών υποδομών, ή την πρόληψη και την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών.
