• Τι λένε ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Θάρρι Νεκτάριος Πόκκιας, ο θεολόγος Νίκος Τσιρέβελος και ο καθηγητής Δημήτρης Τριαντάφυλλου
Το σκήνωμα του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστάσιου μεταφέρθηκε χθες στην Αλβανία, μέσω του συνοριακού σταθμού της Κακαβιάς, όπου τον αποχαιρέτισε τιμητικό άγημα.
Η Εξόδιος Ακολουθία θα τελεστεί -αύριο- Πέμπτη 30 Ιανουαρίου, στις 11:00 το πρωί τοπική ώρα (12:00 το μεσημέρι ώρα Ελλάδος) μετά τη Θεία Λειτουργία. Υπενθυμίζεται πως το «παρών» στην κηδεία του θα δώσουν ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμος οι οποίοι θα βρεθούν την Πέμπτη στα Τίρανα. Σημειώνεται ότι το σκήνωμα του μακαριστού αρχιεπισκόπου ετέθη σε λαϊκό προσκύνημα στην Αθήνα, ενώ συνεχίζονται οι εκφράσεις λύπης για την απώλεια του Αγίου Ιεράρχη. Θερμά λόγια για την προσωπικότητα του μακαριστού ποιμενάρχη, έχουν εκφράσει ο ηγούμενος της Μονής Θάρρι Νεκτάριος Πόκκιας (υπήρξε καθηγητής του στο Πανεπιστήμιο), ο Θεολόγος Νίκος Τσιρέβελος (πρώην Βενετοκλείο) που μάλιστα έχει γράψει δυο βιβλία για τον Αναστάσιο, αλλά και ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου ( πρ. του Πανεπιστημίου Αιγαίου) Δημήτρης Τριανταφύλλου. Ο μακαριστός είχε επισκεφθεί για τελευταία φορά την περιοχή μας πριν από 25 χρόνια όταν βρέθηκε για διακοπές στην Σύμη και μάλιστα ανήμερα της Αγίας Άννας παρέστη στην λειτουργία στα «Μιχαηλιδάκια» στο Νημποριό, όπως αναφέρει η κα Κατερίνα Πετρίδου.
«Ο Αναστάσιος όπως τον γνώρισα στο Πανεπιστήμιο»
Λέει ο Απόστολος Παύλος στην Α’προς Κορινθίους επιστολή του «έάν γάρ μυρίους παιδαγωγούς έχητε έν Χριστώ, άλλ’ ού πολλούς πατέρας έν γάρ Χριστώ Ιησού διά του ευαγγελίου εγώ ύμάς έγέννησα.». Αυτό αντικατοπτρίζει την σχέση μου με τον μακαριστό δάσκαλο μου στο Πανεπιστήμιο Θεολογίας Επίσκοπο τότε Ανδρούσης Αναστάσιο Γιαννουλάτο. Δεν ήταν μόνο παιδαγωγός αλλά και πατέρας. Με την παράδοση των μαθημάτων του στο Αμφιθέατρο ένοιωθα ένα δέος, μία αμεσότητα αλλά και μία ζεστασιά τυλιγμένη με το αρχοντικό του πρόσωπο που διοχέτευε μία λάμψη. Ήταν η λάμψη του Χριστού που την κουβάλησε σε όλη του την ζωή. Μειλίχιος, πράος σε καθήλωνε με τον γλυκό τρόπο που μιλούσε. Θυμάμαι εκείνο το πικάπ όπου μας έβαζε ψαλμωδίες και μουσική από την ιεραποστολή αλλά και τα slides όπου μας μετέφερε μέσα από εικόνες την πολύπαθη τότε Αφρική. Μου έκανε το μάθημα του Ισλάμ στο πέμπτο εξάμηνο, χωρίς φανατισμό και ακρότητες αλλά πάντα με σεβασμό και αγάπη. Ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του. Διορατικός αλλά και διαχρονικός. Ενθυμούμαι και μία από τις ερωτήσεις που μας έβαζε στις γραπτές εξετάσεις για να περάσουμε το μάθημα του Ισλάμ. Ποια είναι η διαφορά Μουσουλμανισμού και Χριστιανισμού. Η απάντηση εάν παρακολουθούσες τις παραδόσεις ήταν εύκολη. Ο Μουσουλμανισμός εξαπλώθηκε φονεύων ενώ ο χριστιανισμός φονευόμενος.
Αγαπητέ μου δάσκαλε Αρχιεπίσκοπε Αλβανίας κυρέ Αναστάσιε. Ας είναι η μνήμη σου απαλαίωτος. Σε ευχαριστώ και σε ευγνωμονώ για ότι μου πρόσφερες με τόση απλοχεριά,(δείγμα του καλλιεργημένου εσωτερικού σου κόσμου. Αναστάσιος σήμαινε και σημαίνει Ανάσταση της Ορθοδοξίας αλλά και της ψυχής όλων μας» αναφέρει ο ηγούμενος της Μονής Θάρρι Νεκτάριος Πόκκιας.
Σάρκωση του Θεϊκού λόγου
«Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος υπήρξε πρωτοπόρος της αναβίωσης της ορθόδοξης χριστιανικής μαρτυρίας στον κόσμο. Άνθρωπος του διαλόγου και της συμφιλίωσης εργάστηκε άοκνα για την ειρήνη και την ενότητα των Ορθοδόξων και των χριστιανών, αλλά και την αρμονική συνύπαρξη των θρησκευτικών ετεροτήτων» αναφέρει ο Νίκος Τσιρέβελος , Δρ Θεολογίας, Μέλος ΕΔΙΠ, Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ, Διδάσκων στο Πανεπιστημιακό Κολλέγιο ΛΟΓΟΣ που έχει υπηρετήσει επί σειρά ετών στο Βενετόκλειο. «Το επιστημονικό του έργο διέπεται από θεολογική εμβρίθεια και ταυτόχρονη αγωνία για ιεραποστολική αφύπνιση. Ανέπτυξε σπουδαίο εκκλησιαστικό και κοινωνικό έργο στην Αφρική, ενώ μέριμνά του υπήρξε η σάρκωση του λόγου του Θεού σε κάθε πολιτισμό. Θυμάμαι την πρώτη φορά που τον συνάντησα στο πλαίσιο της έρευνάς μου. Με ξάφνιασε με την απλότητα, την ειλικρίνεια, τη γαλήνη, το νηφάλιο λόγο και την πατρική του υποδοχή. Ένας άνθρωπος με οικουμενικό έργο, παγκόσμια ακτινοβολία και αποδοχή, και συνάμα τόσο προσιτός, ταπεινός, αλλά και προσωπικός στη σχέση του!Για τον βίο και το επιστημονικό έργο του έχουν γραφτεί αρκετές βιογραφίες, μεταπτυχιακές εργασίες, διδακτορικές διατριβές και άρθρα, ενώ έχω την αίσθηση ότι τα επόμενα χρόνια θα αυξηθεί η έρευνα για την επιστημονική του εργασία, την εκκλησιαστική του διακονία και την κοινωνική του προσφορά. Εν κατακλείδι, για τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο ισχύουν περισσότερο τα λόγια του Νίκου Ματσούκα: «Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος είναι ο κατά Γρηγόριον Θεολόγον κατορθωκώς βίον και λόγον» καταλήγει ο κ. Τσιρέβελος.
Τι ζήσαμε
«Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε ήταν, κάποια στιγμή προς το τέλος της δεκαετίας του ’90, επισκέπτομαι τα Τίρανα μαζί με τον Καθηγητή Θάνο Βερέμη και μια συνεργάτιδα μου, την Ελισάβετ, για ερευνητικούς σκοπούς. Επισκεπτόμαστε, μεταξύ άλλων, την Αρχιεπισκοπή. Μας δέχεται στο μικρό γραφείο του ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος. Απαντάει στις ερωτήσεις μας και μας μιλάει για το έργο του κοιτάζοντας μας στα μάτια και μιλώντας με την μαγνητική και ζωντανή φωνή του. Αυτός ο διάκονος της Εκκλησίας που μας μιλάει με έχει συνεπάρει, αισθάνομαι σταδιακά ότι βιώνω μια εξωσωματική εμπειρία, τον ακούω, τα μάτια του καρφωμένα στα δικά μου και αισθάνομαι για πρώτη και μοναδική φορά στην ζωή μου ότι μας μιλάει ένας Άγιος. Βρίσκομαι στην αίθουσα και δεν βρίσκομαι….κάθομαι στην καρέκλα μου, αλλά ταυτόχρονα επιπλέω, ακούω και σημειώνω τα λόγια, αλλά ταυτόχρονα αισθάνομαι ότι τα πάντα μέσα μου βρίσκονται σε μια ουράνια αναστάτωση. Δεν πολύ καταλαβαίνω τι μου συμβαίνει, αλλά ξέρω ότι ο ίδιος ξέρει, προσπαθώ τώρα να το περιγράψω και ανατριχιάζω, αλλά βρίσκομαι εκεί μαζί του δεχόμενος την ευλογία και προστασία ενός Αγίου, όταν επιτέλους μας αποχαιρετά και βγαίνουμε από το γραφείο συνειδητοποιώντας ότι δεν ήμουν μόνος μου μαζί Του, με πλησιάζει η Ελισάβετ και μου ψιθυρίζει «Μήτσο, τι ήταν αυτό που ζήσαμε, που βιώσαμε εκεί μέσα;». Την κοιτάζω έκπληκτος και καταλαβαίνω ότι η ίδια βίωσε με την ίδια έκπληξη και ένταση όσα προσπαθώ να σας περιγράψω. Στην αρχή της φετινής χρονιάς όταν μιλήσαμε στο τηλέφωνο για να ανταλλάξουμε τις καθιερωμένες ευχές για το νέο έτος, η συζήτηση μας περιλάμβανε και τον Αναστάσιο που βρισκόταν πια στον Ευαγγελισμό, όπου νοσηλευόταν και ξαναζήσαμε συγκινημένοι αυτή την μοναδική εξωσωματική μας εμπειρία» αναφέρει ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου Δημήτρης Τριαντάφυλλου.
