Για τις εξελίξεις μετά και τις εκλογές στη Γερμανία, ομιλεί στη “δ” ο Δημήτρης Τσιόδρας, ευρωβουλευτής, εκπρόσωπος Τύπου της Ευρωομάδας της Νέας Δημοκρατίας.
Επίσης αναφέρεται στην κατάσταση όπως αυτή διαμορφώνεται με τον γαλλο-γερμανικό άξονα που έχει πολύ σοβαρά προβλήματα, ενώ για τον πόλεμο στην Ουκρανία ξεκαθαρίζει ότι: «Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει την Ευρώπη, στην επίλυση μιας πολεμικής κρίσης που εξελίσσεται σε ευρωπαϊκό έδαφος».
Επίσης αναφέρεται στο μεταναστευτικό που παραμένει ψηλά στην ατζέντα για την Ευρώπη αλλά και στη δική μας χώρα ενώ, για την θέση της Ελλάδας σε αυτό το νέο πολιτικό τοπίο, που ανατέλλει στην Ευρώπη και κατ’ επέκταση στο διεθνές σκηνικό, ξεκαθαρίζει ότι «Η Ελλάδα είναι πυλώνας σταθερότητας».
• Κύριε Τσιόδρα, να ξεκινήσουμε από τα αποτελέσματα στις εκλογές της Γερμανίας και να ζητήσω από εσάς ένα πρώτο σχόλιο. Κατά την εκτίμησή σας, πώς βλέπετε να διαμορφώνονται οι δυνάμεις στη Γερμανία;
Τα αποτελέσματα των πρόσφατων γερμανικών εκλογών διαμορφώνουν νέο συσχετισμό δυνάμεων στο Βερολίνο. Η κυρίαρχη και εξαιρετικά θετική (και για τη Γερμανία και για την Ευρώπη) διαπίστωση, είναι ότι: η νίκη του κόμματος των Χριστιανοδημοκρατών, μέλους της “οικογένειας” του ΕΛΚ φέρνει τον Φρίντριχ Μερτς στην καγκελαρία και οδηγεί στη συγκρότηση κυβέρνησης «μεγάλου συνασπισμού» με τους Σοσιαλδημοκράτες –οι οποίοι, παρά την ήττα τους και το ιστορικό χαμηλό που κατέγραψαν, επιμένουν στη γραμμή της ευθύνης.
Ο σχηματισμός μιας σταθερής κυβέρνησης στη Γερμανία, τη μεγαλύτερη χώρα της Ε.Ε. μπορεί να λειτουργήσει προωθητικά για την Ευρώπη, καθώς χρειάζεται να ληφθούν σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον της και για την άμυνα και για την οικονομία. Υπάρχει ασφαλώς και η άνοδος των δυνάμεων της AfD: η ακροδεξιά διπλασίασε το ποσοστό της, ξεπέρασε το 20% και έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, ποντάροντας στη δυσαρέσκεια για το μεταναστευτικό και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η γερμανική οικονομία.
Το συμπέρασμα είναι προφανές: όταν δεν δίνουμε ρεαλιστικές λύσεις σε προβλήματα πραγματικά, τότε η ακροδεξιά προπαγάνδα με τα εύκολα συνθήματα βρίσκει χώρο να δράσει. ‘Όταν εμείς απαντάμε πειστικά στην κοινωνία, με μέτρα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της, τότε οι ακραίοι μένουν στα γνωστά οριακά ποσοστά τους.
• Φαίνεται ότι ο (παραδοσιακός) γαλλο-γερμανικός άξονας βρίσκεται σε περιδίνηση. Τι πρέπει να περιμένει η Ευρώπη από αυτή την κατάσταση;
Δεν με βρίσκει σύμφωνο ο όρος «περιδίνηση». Όντως, ο γαλλο-γερμανικός άξονας έχει πολύ σοβαρά προβλήματα, εξ αιτίας της εσωτερικής πολιτικής κατάστασης στις δύο χώρες, που παραδοσιακά αποτελούν την ατμομηχανή της Ευρώπης. Ήδη, η Γερμανία θα έχει πολύ σύντομα νέα ισχυρή, συμμαχική κυβέρνηση. Στη Γαλλία, είναι αλήθεια ότι οι συσχετισμοί που προέκυψαν στην Εθνοσυνέλευση από τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια χειρισμών στον πρόεδρο Μακρόν, σε ό,τι αφορά στην εσωτερική πολιτική: αυτό, πάντως, δεν τον εμποδίζει να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και να κινείται (ειδικά τις τελευταίες ημέρες) δραστήρια στο διεθνές πεδίο. Σε κάθε περίπτωση: ένας ισχυρός και λειτουργικός γαλλο-γερμανικός άξονας, που θα δίνει τον τόνο, θα κινεί τις διαδικασίες γοργά, θα ανοίγει με τόλμη και αποφασιστικότητα τα κρίσιμα θέματα, θα αποδέχεται το κόστος που φέρουν οι μεγάλες τομές και δεν θα αποφεύγει την ευθύνη, είναι ζωτικά αναγκαίος για την Ευρώπη –χωρίς αυτόν, η Ένωσή μας κινδυνεύει να βαλτώσει, να αποδυναμωθεί και να περιθωριοποιηθεί στην παγκόσμια σκακιέρα, την ώρα που ο κόσμος μας αλλάζει με ασύλληπτη ταχύτητα.
• Αυτή την περίοδο, που κλείνουν τρία χρόνια από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, πού βρίσκεται η θέση της Ευρώπης σε οποιαδήποτε προσπάθεια διαπραγματεύσεων;
Όλες οι πολεμικές συγκρούσεις, τελικά, καταλήγουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και σε μία συμφωνία. Το ζήτημα είναι με ποιους όρους κάθεται κάποιος γύρω από το τραπέζι. Στην προκειμένη περίπτωση, προχωρεί ήδη μία διαπραγμάτευση ανάμεσα στις ΗΠΑ και στη Ρωσία, ενώ παράλληλα διαβουλεύσεις για το ζήτημα γίνονται και μεταξύ Κιέβου, Ουάσιγκτον, Βρυξελλών και μεγάλων ευρωπαϊκών πρωτευουσών. Πρόκειται για μία πολύ δύσκολη, σύνθετη και πολυμερή διαδικασία, το αποτέλεσμα της οποίας δεν μπορεί κανείς να το προβλέψει.
Ένα όμως είναι βέβαιο: Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει την Ευρώπη, στην επίλυση μιας πολεμικής κρίσης που εξελίσσεται σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ρυθμίσεις για την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας, δεν νοούνται χωρίς την ίδια την Ευρώπη. Και καμιά λύση για την Ουκρανία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την Ουκρανία: δεν νοείται λύση, που θα συναποφασίσουν και θα επιβάλουν στην άμεσα εμπλεκόμενη χώρα τρίτες πλευρές. Για να είναι βιώσιμη και σταθερή η όποια συμφωνία ειρήνης υπογραφεί, πρέπει να έχει γίνει αποδεκτή από το Κίεβο. Αυτή είναι η κοινή ευρωπαϊκή θέση –και γι’ αυτήν εργαζόμαστε.
• Το μεταναστευτικό παραμένει ψηλά στην ατζέντα για την Ευρώπη αλλά και για την δική μας χώρα. Κατά την εκτίμησή σας, θα έχουμε κάποια βελτίωση ή αλλαγές στον τρόπο αντιμετώπισης;
Οι αλλαγές είναι ήδη ορατές! Στις Βρυξέλλες επικρατούν τώρα θέσεις που εμείς υποστηρίζαμε σταθερά από την πρώτη στιγμή: αυτά που έλεγε από την αρχή η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεχόμενη πολλές φορές άδικη κριτική, γίνονται πια ευρέως αποδεκτά από την πλειοψηφία των κρατών-μελών της Ένωσης και του ευρωκοινοβουλίου. Οι λαθεμένες πολιτικές των «ανοιχτών συνόρων», που στοίχισαν πολύ στην Ευρώπη, συσσώρευσαν σοβαρά προβλήματα και ξεσήκωσαν κύματα δυσαρέσκειας στις κοινωνίες μας, ανήκουν πια στο παρελθόν. Σήμερα, όλοι συμφωνούν σε μία αρχή: το ποιός θα εισέρχεται στις χώρες μας και ποιός όχι, θα το αποφασίζουμε εμείς και όχι οι εγκληματίες διακινητές. Η αυστηρή φύλαξη των συνόρων μας και μια άλλη δίκαιη αλλά πιο αυστηρή πολιτική χορήγησης ασύλου, γίνονται ευρύτατα αποδεκτές. Και οι επιστροφές μεταναστών στις χώρες προέλευσης, που κάποτε ήταν ταμπού, άρχισαν ήδη να πραγματοποιούνται.
• Πώς θα επηρεαστεί η θέση της Ελλάδας σε αυτό το νέο πολιτικό τοπίο, που ανατέλλει στην Ευρώπη και κατ’ επέκταση στο διεθνές σκηνικό; Μπορούμε να έχουμε πρωταγωνιστικό ρόλο και πώς;
Η Ελλάδα είναι πυλώνας σταθερότητας, σε έναν κόσμο εξαιρετικά ρευστό, που αλλάζει με ρυθμούς καταιγιστικούς, σε μια Ευρώπη που επιχειρεί να ενηλικιωθεί γεωπολιτικά εν μέσω καταιγίδων και σε μια περιοχή, στην νοτιοανατολική Μεσόγειο, όπου μαίνονται δύο περιφερειακοί πόλεμοι. Είμαστε αξιόπιστοι σύμμαχοι και εταίροι, με δραστήρια διπλωματία και με ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, με σταθερή κυβέρνηση και υγιή οικονομία. Στις Βρυξέλλες, η φωνή της Ελλάδας ακούγεται με προσοχή και σεβασμό και ο Κυρ. Μητσοτάκης είναι από τους ηγέτες που ξεχωρίζουν στην Ευρώπη. Η Ελλάδα έχει αφήσει πίσω της την εικόνα που είχε ως το 2019 και στον διεθνή τύπο γίνονται διαρκώς θετικές αναφορές για την πρόοδο που έχει συντελεστεί.
Με τις ΗΠΑ, έχουμε στρατηγική εταιρική σχέση και στενή συνεργασία, που δεν απειλείται και δεν κινδυνεύει: ο έλληνας υπουργός Εξωτερικών είναι ο πρώτος χώρας – μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συναντήθηκε με τον νέο Αμερικανό ομόλογό του. Συνεπώς, έχουμε όλες τις προϋποθέσεις για να αναλάβουμε σημαντικό ρόλο στο νέο σκηνικό, που διαμορφώνεται στην Ευρώπη. Και το κάνουμε ήδη!
