Με την αφιέρωση: «Τιμητική προσφορά εις την κ. και κ. Ηλία Σιδερέα», παρέλαβα πρόσφατα το βιβλίο του κ. Χριστόφορου Β. Αδαμόπουλου με τίτλο: «Στέλιος Κωτιάδης-Βουλευτής – Υπουργός», το οποίο συνιστά για μένα πολύτιμη δωρεά. Αισθάνομαι βαθύτατα ευγνώμων, διότι ο κ. Αδαμόπουλος, ένας ξεχωριστός άνθρωπος, ακάματος και ανιδιοτελής, συνεχίζει αδιάλειπτα να μου καταθέτει ενθύμηση και εκτίμηση, προσφέροντάς μου ένα ακόμη σημαντικό πνευματικό του πόνημα.
Του κ. Ηλία Σιδερέα
Στο συγκεκριμένο βιβλίο επιχειρεί – επιτυχώς κατ’ εμέ – να σκιαγραφήσει την προσωπικότητα και να καταγράψει τη βιοτή και το έργο του Στέλιου Κωτιάδη. Του ανθρώπου που κυριάρχησε στην πολιτική ζωή της Δωδεκανήσου, από τα πρώτα χρόνια της απελευθέρωσης και της ενσωμάτωσής της με τη Μητέρα Ελλάδα, έως τον θάνατό του.
Με ταπεινότητα ζητά την επιείκειά μας για το αποτέλεσμα του εγχειρήματος, διότι όπως δηλώνει δεν ευτύχησε να τον γνωρίσει προσωπικά. Θεωρώ ότι κάθε καλοπροαίρετος αναγνώστης θα διαπιστώσει πως δεν τη χρειάζεται. Το έργο του, διατυπωμένο με απλό και μεστό λόγο, είναι άρτιο. Καλύπτει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη, όχι μόνο διότι αξιοποιεί με μεθοδικότητα και γνώση κάθε δυνατή πηγή πληροφοριών, αλλά κυρίως γιατί πραγματεύεται με σεβασμό και ενσυναίσθηση.
Εμβαθύνει στον χαρακτήρα, τα ιδανικά, τα πιστεύω και τις αρχές που διέπουν το έργο του επιφανούς ανδρός και πολιτικού.
Αυτό συμβαίνει διότι υπάρχει ένα κοινό ιδεολογικό υπόβαθρο. Ισχυρότερη από κάθε συγγενική σχέση, η πνευματική συγγένεια είναι αυτή που δημιουργεί-χωρίς τοπικούς και χρονικούς περιορισμούς – ανοιχτούς διαύλους κατανόησης και επικοινωνίας.
Ο κ. Κωτιάδης ευτύχησε, μισό αιώνα περίπου μετά τον θάνατό του, να επικοινωνήσει, μέσω του γιου του Ηλία, το αίτημά του να καταγραφεί η πορεία του στη ζωή από τον κατάλληλο άνθρωπο. Ο κ. Αδαμόπουλος, με κοινή συνισταμένη το ήθος και την προσήλωση στις διαχρονικές αξίες, γνώρισε βαθιά τον κ. Κωτιάδη και σχημάτισε την πορεία του, εστιάζοντας στην ουσία του. Κατανοεί και προβάλλει τις καταβολές, τις επιρροές, τις αρετές και τις επιλογές του ανθρώπου – πολιτικού που άφησε ανεξίτηλο στίγμα στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή της Δωδεκανήσου στα κρίσιμα χρόνια μετά την απελευθέρωση. Η παρακαταθήκη της ταπεινότητας, της εργατικότητας, της απλότητας, της εντιμότητας, της συνέπειας και της αξιοπρέπειας συνιστά ανεκτίμητη εθνική κληρονομιά.
Ιδιαίτερα σήμερα που η πολιτική ζωή περνά βαθύτατη κρίση αμφισβήτησης και απαξίωσης, ο εμπλουτισμός της με ηθικά κεφάλαια είναι επιτακτική ανάγκη.
Όσο ο κύκλος της ζωής του καθενός μας εγγράφει προς την ολοκλήρωση, τόσο η αίσθηση της πνευματικής επικοινωνίας αποκτά μεγαλύτερο νόημα.
Ευσεβής πόθος, όσων οδεύουμε προς τη δύση, είναι να αφήσουμε πίσω μας μια δέσμη φωτός. Μια ενσυνείδητη ομολογία: όσο και αν το σκοτάδι μας κυκλώνει και μας απειλεί, δεν μπορεί να επικρατήσει. Οι γνήσιοι, φωτεινοί άνθρωποι που σηματοδοτούν «τον δρόμο τον καλό», που αγωνίζονται να δημιουργούν διεξόδους, όσο σπανίζουν, τόσο περισσότερο χρειάζεται να προβάλλονται.
Για να λειτουργούν ως πρότυπα για τους νέους μας. Διότι, σύμφωνα με το λαϊκό απόφθεγμα που αναφέρεται στον πρόλογο του βιβλίου – και δανείστηκα ως τίτλο αυτής της ταπεινής αναφοράς – «των μπροστινών πατήματα, των ύστερων γεφύρια».
Φίλε, κ. Αδαμόπουλε, να είσαι πάντα μπροστάρης, να αποτυπώνεις την ευγένεια της ψυχής σου σε κάθε σου συγγραφή και, θεία Χάριτι, να συνεχίσεις να παράγεις έργα τα οποία μας καθιστούν κοινωνούς του πολιτισμού των ιδεών.
Θερμά ευχαριστώ,
Με τιμή,
Ηλίας Σιδερέας
Υ.Γ.
Η συμβία Φανή Σιδερέα εκφράζει τον θαυμασμό της από τη θεϊκή Πολιτεία των Ουρανών. Απεβίωσε στις 16/2/2025.
Υπογράφω μόνος μου και για τους δύο.
Το κείμενο συνετάχθη από την καταξιωμένη Δωδεκανήσια παιδαγωγό και κριτικό λογοτεχνίας, αξιοτίμητη κυρία Καλλιόπη (Πόπη) Θεοδώρου, θυγατέρα της καταξιωμένης λαϊκής ποιήτριας, μακαριστής κ. Ειρήνης Θεοδώρου.
Μετά τιμής εξαιρέτου,
Ηλίας Σιδερέας, Ph.D
