Χρηματική αποζημίωση ύψους 1.529.528,64 € και μηνιαίες καταβολές ποσού ύψους 820,24 € μέχρι το Νοέμβριο του έτους 2027, διεκδικεί με αγωγή της από την ΔΕΥΑ Ρόδου η χήρα και τα δύο ανήλικα παιδιά υπαλλήλου, που έχασε τη ζωή του σε εργατικό ατύχημα.
Ο αποβιώσας σύζυγός της, γεννηθείς στις 11.11.1960, υπέστη οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου στις 10 Μαρτίου 2005 και για το λόγο αυτό εισήχθη αυθημερόν στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου, όπου και παρέμεινε νοσηλευόμενος μέχρι τις 18 Μαρτίου 2005.
Μετά από την επιβάρυνση αυτή της υγείας του, ζήτησε ο ίδιος από την ΔΕΥΑΡ να μην εργάζεται ως τεχνίτης στα εξωτερικά συνεργεία της, διότι αυτή η εργασία ήταν βαριά και εξουθενωτική σωματικά δεδομένου του γεγονότος ότι τις περισσότερες φορές εργαζόταν υπό συνθήκες υψηλών θερμοκρασιών μέσα σε λάκκους διαστάσεων μέσα στη γη, σε βάθος αρκετών μέτρων για εγκατάσταση ή σύνδεση σωλήνων αποχέτευσης και για κάθε άλλου είδους εργασίες, όπου αναπτύσσονταν αναθυμιάσεις, δυσάρεστες οσμές και μεγάλες θερμοκρασίες και άλλες φορές μέσα σε κατακόμβες π.χ. στο λιμάνι ή εκτεθειμένος σε βροχές, κρύο και ανέμους.
Επίσης, για την εκτέλεση της εργασίας αυτής έπρεπε να καταβάλει μεγάλη σωματική δύναμη, αφού έπρεπε να σκάβει μέσα στους λάκκους, να τραβάει τους σωλήνες για να κάνει είτε τη σύνδεση, είτε την εγκατάσταση με τον τρόπο ακριβώς που έπρεπε να γίνει. Και όλα αυτά πολλές φορές υπό τον ήχο κομπρεσέρ ή άλλων μηχανημάτων, για την αντιμετώπιση του θορύβου των οποίων η ΔΕΥΑΡ δεν εφοδίαζε τους εργαζόμενους της (πλην του χρήστη του κομπρεσέρ) με ωτασπίδες ή άλλα προστατευτικά μέσα.
Όπως εκτίθεται στην αγωγή, που συζητήθηκε χθες, η ΔΕΥΑΡ, ούτε πέντε μήνες μετά από το ως άνω συμβάν, άρχισε να αναθέτει στον αποβιώσαντα καθήκοντα τεχνίτη και να τον υποχρεώνει να εκτελεί σε πλήρες ημερήσιο και εβδομαδιαίο ωράριο εργασίες τις οποίες εκτελούσε μέχρι πριν το έμφραγμα που υπέστη.
Στις 29 Ιουλίου 2010 είχε δώσει εντολή στον αποβιώσαντα να επιδιορθώσει βλάβη σε σωλήνες του δικτύου στην περιοχή της Ψαροπούλας, στο κέντρο της πόλης της Ρόδου.
Ευρισκόμενος μέσα σε λάκκο βάθους 3 περίπου μέτρων και διαστάσεων 1,3 Χ 1,3 μέτρων περίπου (όπου χωρούσε μόνο ένας εργαζόμενος), εκτελούσε εργασίες επιδιόρθωσης της βλάβης των σωλήνων, σκάβοντας τη γη με τσάπα και κασμά.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας η θερμοκρασία κατά την 29η Ιουλίου 2010 ήδη από τις 11:30 π.μ. ήταν πάνω από τους 30ο C, με δεδομένο το πάνω από το 70% ποσοστό της υγρασίας που υπάρχει στην ατμόσφαιρα της Ρόδου.
Λόγω της συγκεκριμένης βλάβης είχαν προκληθεί σοβαρότατα προβλήματα στην παροχή νερού – εκτός από κατοικίες – και σε μεγάλες τουριστικές μονάδες της περιοχής οι οποίες – μήνα Ιούλιο – ήταν γεμάτες από τουρίστες και διαμαρτύρονταν εντονότατα στην ΔΕΥΑΡ για την άμεση αποκατάσταση της ομαλής παροχής του νερού.
Κατά την εκτέλεση, λοιπόν, των ως άνω εργασιών ο εργάτης περί ώρα 11:30 π.μ. ευρισκόμενος μέσα στον ως άνω λάκκο και σκάβοντας με μία τσάπα, αιφνιδίως αισθάνθηκε μία έντονη δυσφορία στην περιοχή του στήθους του και σταμάτησε να εργάζεται.
Μεταφέρθηκε αμέσως με ασθενοφόρο στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου, αλλά ήταν ήδη αργά, καθώς όταν έφτασε στο Νοσοκομείο ήταν ήδη με μυδρίαση χωρίς σφυγμό, νεκρός.
Ήταν μόλις 49 ετών με παιδιά ηλικίας 12 και 13 ετών!
Η αιτία του θανάτου του ήταν ανακοπή καρδιάς, λόγω οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου το οποίο υπέστη κατά την εκτέλεση της εργασίας του και εξαιτίας και εξ αφορμής αυτής.
Την υπόθεση χειρίζεται ο δικηγόρος κ. Μ. Παπαϊωάννου.
