Να ακυρώσει την πρωτόδικη καταδίκη του σε ποινή κάθειρξης 6 ετών και χρηματική ποινή 5.000 ευρώ για εξακολουθητική τοκογλυφία, θα επιχειρήσει σε δεύτερο βαθμό, ενώπιον του Πενταμελούς Εφερείου Δωδεκανήσου, ένας κάτοικος της Κω.
Το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε αθώα στην ίδια υπόθεση την συγκατηγορούμενη, σύζυγό του.
Ο κατηγορούμενος, συνταξιούχος οικοδόμος, στην Κάλυμνο, δάνεισε έναν έμπορο έτοιμων ενδυμάτων και υποδημάτων, που έχει πλέον αποβιώσει, πατέρα των θυμάτων 3.000.000 δρχ, λαμβάνοντας τρεις μεταχρονολογημένες επιταγές της Ιονικής Τράπεζας με ημερομηνίες εκδόσεως την 3η Ιανουαρίου 2000, την 30ή Φεβρουαρίου 2000 και την 30ή Απριλίου 2000 αντίστοιχα ποσού 7.200.000 δρχ η πρώτη, 6.250.000 δρχ η δεύτερη και 4.700.000 δρχ η τρίτη, δηλαδή συνολικά ποσού 18.150.000 δρχ.
Οι επιταγές φέρονται να ενσωμάτωναν τόκους 11.588.308 δρχ αντί των νομίμων 4.591.065 δρχ.
Τον μήνα Φεβρουάριο του 2000 ο έμπορος χωρίς να εξοφλήσει τις ανωτέρω επιταγές εξέδωσε 7 νέες μεταχρονολογημένες της ΕΤΕ με ημερομηνίες εκδόσεως την 30ή Οκτωβρίου 2000, την 30ή Νοεμβρίου 2000, την 30ή Δεκεμβρίου 2000, την 30ή Ιανουαρίου 2001, την 28η Φεβρουαρίου 2001, την 30ή Μαρτίου 2001 και την 30ή Απριλίου 2001, ποσού 2.350.000 δρχ η πρώτη, 2.000.000 δρχ η δεύτερη, 10.000.000 δρχ η τρίτη, 12.000.000 δρχ η τέταρτη, 2.000.000 δρχ η πέμπτη, 2.250.000 δρχ η έκτη και 3.200.000 δρχ η έβδομη, ήτοι συνολικά ποσού 33.800.000 δρχ. Ενσωμάτωναν δε τόκους 23.050.000 δρχ αντί των νομίμων 9.588.818 δρχ. Παράλληλα, φέρεται να κράτησε και δύο μεταχρονολογημένες επιταγές συνολικού ποσού 11.050.000 δρχ.
Μετά το θάνατο του εμπόρου, ο κατηγορούμενος, στις 6 Απριλίου 2000, φέρεται να ζήτησε από τον γιό του την εξόφληση των δύο αυτών επιταγών απειλώντας ότι θα προχωρούσε στη σφράγισή τους. Φέρεται να έλαβε απ’ αυτόν συνολικά 23.400.000 δρχ για εξόφληση κεφαλαίου 11.000.000 δρχ. Στα αντίγραφα του σώματος των επιταγών, που προσκομίστηκαν, αναγράφεται ως τόπος έκδοσης η Κάλυμνος.
Στη συνέχεια ο κατηγορούμενος φέρεται μαζί με τη σύζυγό του να κατέθεσαν στις 9 Μαρτίου 2007, επ’ ονόματι της τελευταίας, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, αίτηση για εγγραφή προσημείωσης υποθήκης σε βάρος της ακίνητης περιουσίας των παιδιών του αποθανόντος εμπόρου. Στην αίτηση αυτή αναφέρονταν ότι κατά το χρονικό διάστημα 1994 έως και 1999 με βάση προφορικές δανειακές συμβάσεις μεταξύ της ίδιας και του εμπόρου παρέδωσε και μεταβίβασε σ’ αυτόν 27.000.000 δρχ ενώ κατόπιν νεότερης συμφωνίας, αποφασίστηκε να της αποδώσει και να καταβάλει αυτός το υπόλοιπο της οφειλής εκ του προαναφερόμενου δανείου, συνολικού ποσού (κεφαλαίου) 25.200.000 δρχ σε τρείς δόσεις. Επεδίωξε την εγγραφή προσημείωσης σε δύο ακίνητα ιδιοκτησίας των παιδιών του εμπόρου μέχρι του ποσού των 70.000 ευρώ.
Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Κω, που μελέτησε την υπόθεση έκρινε ωστόσο ότι οι ημερομηνίες που η ανωτέρω επικαλέστηκε ότι δάνεισε τον έμπορο είναι οι ίδιες με τις ημερομηνίες εκδόσεως των επιταγών του εμπόρου.
Κρίθηκε ότι το ως άνω χρηματικό ποσό των 25.000.000 δρχ αποτελούσε στην πραγματικότητα τοκογλυφικά αδικήματα καθώς ενσωμάτωνε τόκους πέραν του νομίμου δικαιοπρακτικού που ίσχυε την χρονική στιγμή της εκδόσεως των επιταγών.
Ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε ότι δάνειζε τον έμπορο με ετήσιο επιτόκιο 20% εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε. Ο ισχυρισμός του δεν επιβεβαιώθηκε διότι η παραλαβή από αυτόν επιταγών δεν αφορούσαν ισόποσο του δανειοθέντος ποσού αλλά μεγαλύτερο τούτου, σαφώς υποκρύπτοντας τοκογλυφικούς τόκους.
Ο κατηγορούμενος κρίθηκε έτσι ένοχος ότι έλαβε από τον έμπορο το ποσό των 23.400.000 δρχ για εξόφληση κεφαλαίου 11.050.000 δρχ και νομίμων τόκων, ενώ συνομολόγησε υποχρεώσεις του γιού του για ποσό 33.800.000 δρχ αντί του ποσού των 23.400.000 δρχ, δηλαδή συνομολόγησε τοκογλυφικούς τόκους ύψους 10.400.000 δρχ.
Την πολιτική αγωγή εκπροσώπησε ο δικηγόρος κ. Παν. Αβρίθης.
Ποινή κάθειρξης 6 ετών για εξακολουθητική τοκογλυφία σε συνταξιούχο Καλύμνιο
