Το σκεπτικό, για το “λαμόγιο”

Με σύνθημα, «θα υπερασπίσω την ενότητα στους κύκλους της διαιτησίας, για το διάστημα που θα βρίσκομαι στην προεδρία της», ο επικεφαλής του συνδέσμου, Δημήτρης Κάπρος, υπεραμύνεται των ενεργειών του και διευκρινίζει τους λόγους για τους οποίους προέβη στους χαρακτηρισμούς «Λαμόγιο, και δεν φορούν παντελόνια», όπως και στην γνωστοποίηση ενεργειών που έγιναν στο παρασκήνιο, οι οποίες κορυφώθηκαν «με δημοσίευμα Αθηναϊκής αθλητικής εφημερίδας, που σκοπό και μόνο είχε να με βλάψει προσωπικά και να δημιουργήσει αρνητικές για το άτομο που εντυπώσεις, στους κύκλους της διαιτησίας».
Οι αναφορές του επικεφαλής της Δωδεκανησιακής διαιτησίας, στηρίζονται σε δύο βάσεις.
Η πρώτη έχει άμεση σχέση με τα όσα αναφέρθηκαν κατά την συνάντηση η οποία έγινε την προηγούμενη Πέμπτη, μεταξύ του ιδίου και των υπόλοιπων παρατηρητών διαιτησίας της Δωδεκανήσου, με σκοπό και μόνο να χαράξουν την κοινή γραμμή του συνδέσμου, στο νέο σύστημα το οποίο προσπαθεί να εγκαθιδρύσει η ΚΕΔ/ΕΠΟ και η δεύτερη αναφορά, επικεντρώνεται στα ατομικά του συμφέροντα.
«Αν αποσκοπούσα σε προσωπικές φιλοδοξίες και επεδίωκα την αναβάθμισή μου στο χώρο της διαιτησίας, τότε θα πήγαινα στην ΟΔΠΕ», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Κάπρος και συνέχισε. «Ηταν μία απόλυτα τιμητική θέση για εμένα, όμως έβαλα το συμφέρον μου σε δεύτερη μοίρα, καθώς οι ανάγκες του συνδέσμου, ήταν και παραμένουν μεγάλες». Μάλιστα ο Κάπρος σε πρόσφατες δηλώσεις του, τόνισε μέσες άκρες ότι δεν πρόκειται να μπει στη διαδικασία, διατήρησης των αξιωμάτων που έχει σε τοπικό επίπεδο, καθώς πιστεύει ότι θα πρέπει να ακολουθήσει η διάδοχη κατάσταση.
Ομως θεωρεί βασικό θέμα “την διατήρηση την ενότητας στους κόλπους της διαιτησίας”, την οποία θα προασπίσει μέχρι τη στιγμή, που θα ολοκληρωθεί χρονικά η θητεία του.
Αυτές λοιπόν είναι οι βασικές του θέσεις και πάνω σε αυτή τη λογική ενήργησε και τοποθετήθηκε το τελευταίο διάστημα.
Το θέμα προέκυψε, από την αλλαγή της στάσης την οποία παρουσίασαν ορισμένοι από τους παρατηρητές, που πήραν μέρος στη συνάντηση την προηγούμενη Πέμπτη. Αρχικά είχε αποφασιστεί, να μην λάβουν μέρος στις διαδικασίες (εξετάσεις) διότι διέκριναν μία άνιση πραγματικότητα, σε ό,τι αφορά τους Δωδεκανήσιους διαιτητές με αυτούς των υπόλοιπων συνδέσμων της Ελλάδας. Τα βασικά σημεία τριβής, ήταν το οικονομικό αλλά και οι εξαιρέσεις που παρουσιάζει το νέο σύστημα μεταξύ παλιών και νέων παρατηρητών. Οι παλιοί, βάσει του παλιού συστήματος αξιολόγησης είχαν αποκτήσει το τίτλο του Αρχιδιαιτητή, όμως σύμφωνα με το νέο σύστημα, θα πρέπει και πάλι να ξεκινήσουν από την αρχή για να αποκτήσουν την διαπίστευση την οποία είχαν. Ενα τρίτο σημείο, είναι και η αναφορά του νέου Κανονισμού, σχετικά με το χρονολογικό όριο των 63 ετών, το οποίο έχει το δικαίωμα ο κάθε Αρχιδιαιτητής να ασκεί τα καθήκοντα του. Από αυτή την αναφορά, μένουν στο περιθώριο δύο σημαντικά κεφάλαια της Ελληνικής διαιτησίας, οι Δωδεκανήσιοι Παντελής Αργυρίου και ο Γιάννης Τριανταφύλλου.
Αποφασίστηκε η αντίδραση. «Και οι δεκατρείς» συνεχίζει να αναφέρει ο Κάπρος, «λάβαμε την απόφαση να αντιδράσουμε. Ηταν ομόφωνη η απόφαση. Ομως, την επόμενη ημέρα αναφέρθηκε ότι ορισμένοι από αυτούς που ήταν στη συνάντηση δεν θα συμβάδιζαν, με τα όσα είχαμε αποφασίσει νωρίτερα. Ως πρόεδρος του συνδέσμου, που βασικός στόχος μου είναι να διαφυλάξω την ενότητα και να υπεραμυνθώ της κοινής απόφασής μας, βρέθηκα σε δύσκολη θέση. Η θέση μου επιβαρύνθηκε περισσότερο από δημοσίευμα αθλητικής εφημερίδας το οποίο διοχέτευε ανυπόστατα στοιχεία στο κοινό και σκοπό και μόνο είχε να με βλάψει προσωπικά. Ηταν ένα είδος προσωπικής επίθεσης βασισμένο σε θέματα διαιτησίας. Αλλα είπαμε και άλλα συναντήσαμε. Η κατάσταση αυτή με εξανάγκασε να προχωρήσω σε χαρακτηρισμούς του τύπου “λαμόγιο”, “δεν φορούν παντελόνια”, με το σκεπτικό της στάσης την οποία κράτησε ο ένας από τους δεκατρείς που βρίσκονταν στη συνάντηση. Υπό αυτή τη φιλοσοφία, έγινε και το σχόλιο. Αναφέρθηκαν σε ένα άνθρωπο ανάξιο εμπιστοσύνης και ανυπόστατης βαρύτητας λόγου».
Λίγο αργότερα ο Κάπρος, φανέρωσε την απορία του σχετικά με τα όσα συνάντησε. «Από την στιγμή που είχαν διαφορετική απόφαση, ποιος ο λόγος να δείξουν διαφορετική στάση στη συνάντησή μας και γιατί στη συνέχεια προχώρησαν με διαφορετικό σκεπτικό». Ο Κάπρος σε αυτό το σημείο μιλάει για εμπαιγμό μεταξύ των ανθρώπων που αποφάσισαν για το μέλλον της διαιτησίας της Δωδεκανήσου. Πάνω σε αυτή τη λογική, προκλήθηκαν και οι χαρακτηρισμοί του.
Ο πρόεδρος των διαιτητών, αναφέρεται και στο νέο σύστημα, στο οποίο δεν είναι ενάντια, καθώς πιστεύει ότι ο σύνδεσμος θα πρέπει να προχωρήσει.
Ομως για να γίνει αυτό θα πρέπει να γίνει μέσα από την ενότητα, μέσα από το σεβασμό και μέσα από την συνεργασία παλιών και νέων διαιτητών, προκειμένου τα αποτελέσματα να είναι καλύτερα και να μην επιτραπεί η δημιουργία καταστάσεων που θα ζημιώσουν το κύρος αλλά και την υπόσταση του συνδέσμου, στο Πανελλήνιο.
Στο ίδιο μήκος κύματος, τοποθετήθηκε και ο παλαιότερος παρατηρητής αγώνων Αντώνης Σαββάκης.
Ζήτησε «να σταματήσει το θέμα εδώ» και διέκρινε, πως ο σύνδεσμος της Δωδεκανήσου, «περνάει μία δύσκολη περίοδο, στην οποία δεν χρειάζεται οι τόνοι να είναι οξυμένοι, διότι δεν βοηθά κανέναν».
Πιστεύει πως «πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά, ανεξάρτητα από το ποιο θα είναι το πρόσωπο το οποίο θα αναλάβει τις τύχες της διαιτησίας». Μάλιστα θεωρεί «ότι θα πρέπει να έχει τη συμπαράσταση όλων, καθώς το έργο το οποίο έχει αναλάβει θεωρείται δύσκολο». Κλείνοντας συμπλήρωσε:
«Οποιος νομίζει ότι μπορεί να ξεκινήσει μόνος του και να γράψει τους παλιούς παρατηρητές στα παλιά του παπούτσια, θα “πέσει” σαν χάρτινος πύργος».
Από εκεί και ύστερα δεν ήθελε να σχολιάσει κάτι περισσότερο, από τα όσα έχουν διαδραματιστεί το τελευταίο διάστημα στους κόλπους της Δωδεκανησιακής διαιτησίας.