Η πολύκροτη υπόθεση του “ξεπλύματος” ποσού 4.680.000 ευρώ, μέσω του λογαριασμού μιας κατοίκου της Ρόδου, μονοπωλεί από την Πέμπτη τη συνεδρίαση του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου επί κακουργημάτων.
Κατηγορούμενοι στην υπόθεση είναι η κάτοχος του λογαριασμού και τρεις τραπεζικοί υπάλληλοι.
Η πολιτικώς ενάγουσα γαλλική τράπεζα “Societe Generale” βρέθηκε από τη θέση του κατήγορου σε αυτήν του… κατηγορούμενου.
Ο κύριος μάρτυρας κατηγορίας στην υπόθεση, εντεταλμένος του Γαλλικού Tραπεζικού κολοσσού κ. Mπελλαντ Φιλίπ εξετάστηκε επί διήμερο, εξαντλητικώς από τους συνηγόρους υπεράσπισης των κατηγορουμένων κ.κ. Αλ. Λυκουρέζο, Ι. Γιαννίδη, Μ. Κουτσούκο, Γ. Ρωμαίο, Γ. Χαρίτο, Ν. Πατεράκη, Στράτο Καρανικόλα και Ναταλία Χρυσάγη, προκειμένου να εξηγήσει, πως περιορίζεται το οικονομικό σκάνδαλο στην Ελλάδα, όταν αυτό εκτιλύχθηκε εντός υποκαταστήματος της “Societe Generale” στη Γαλλία.
Μόνο ως ανέκδοτο ηχεί εξάλλου στους συνηγόρους υπεράσπισης το γεγονός ότι από την αστυνομική έρευνα που έγινε στην Γαλλία δεν προέκυψαν ευθύνες για κανένα εκ των υπαλλήλων της τράπεζας που διεκπεραίωσαν το έμβασμα «μαμούθ» ενώ ως εκ θαύματος έχουν χαθεί στη Γαλλία τα πειστήρια του εγκλήματος!
Η Ροδίτισσα, όπως έγραψε η «δημοκρατική» διώκεται συγκεκριμένα για τα αδικήματα της άμεσης συνέργειας σε κακουργηματική απάτη, που διέπραξε άγνωστο στην ανάκριση πρόσωπο, στη γαλλική τράπεζα “Societe Generale” και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα και οι τρεις τραπεζικοί υπάλληλοι για άμεση συνέργεια σε νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα.
Όπως έχει αποκαλύψει η «δημοκρατική», την 13η Οκτωβρίου 2008, η 39χρονη κάτοικος Ρόδου, προσκόμισε προς κατάθεση σε λογαριασμό της 8 επιταγές συνολικού ύψους 3.680.000 ευρώ και ανέλαβε δύο μέρες μετά 680.000 ευρώ και την επομένη ακόμη 1.500.000 ευρώ. Το ποσό των 3.680.000 ευρώ αποτελούσε μέρος καταθέσεως ύψους 4.680.000 ευρώ, το οποίο είχε εμβασθεί την 9-10-2008 στον επ’ ονόματί της λογαριασμό, ως προκαταβολή συμφωνηθέντος τιμήματος συνολικού ύψους 9.000.000 ευρώ για την αγορά μεριδίου της σε οικογενειακό ακίνητο στη Μεσαιωνική Πόλη.
Προς επίρρωση της συμφωνίας για την πώληση του οικογενειακού περιουσιακού της στοιχείου, προσκόμισε ιδιωτικό συμφωνητικό, που είχε συναφθεί την 2α Οκτωβρίου 2008 μεταξύ αυτής και ενός ατόμου ονόματι Michel Fournier, εκπροσώπου εταιρείας με την επωνυμία Societe Generale Deconstuction.
Μετά το έμβασμα της προκαταβολής, η κάτοικος της Ρόδου ανέλαβε σε μετρητά, το ποσό του 1.000.000 ευρώ. Την 18η Οκτωβρίου 2008 η Societe Generale ενημέρωσε ότι η συναλλαγή ήταν προϊόν απάτης σε βάρος της, ενώ όταν η κάτοικος της Ρόδου κλήθηκε για εξηγήσεις, δήλωσε ότι το ποσό των 3.180.000 ευρω,́ που είχε αναλάβει, είχε ήδη επιστραφεί στον αντισυμβαλλόμενο, λόγω ματαίωσης της αγοραπωλησίας.
H εταιρεία Societe Generale Deconstuction είναι άγνωστη στην τράπεζα Societe Generale, όπως και ο Μichel Fournier, και δεν υπάρχει οποιαδήποτε διασύνδεση μεταξύ τους. Η εταιρεία Societe Generale Deconstuction, όπως προέκυψε, δεν υφίσταται, ενώ το όνομα Μichel Fournier εμφανίζεται στο υπαλληλικό προσωπικό 15 εταιρειών της Γαλλίας, που δεν έχουν όμως σχέση με την εταιρεία Societe Generale Deconstuction.
Εν πάση περιπτώσει χθες ο εκπρόσωπος της τράπεζας επεχείρησε να πείσει ότι η Ροδίτισσα είχε εμπλοκή στην απάτη ισχυριζόμενος ότι προέβη αμέσως σε ανάληψη των χρημάτων που εμβάστηκαν στον λογαριασμό της στην Tράπεζα Κύπρου, ότι το ύψος της δήθεν αγοραπωλησίας ήταν εξαιρετικά μεγάλο για το ποσοστό συνιδιοκτησίας που πωλούσε στο ακίνητο, ότι είναι ασύνηθες να γίνονται συναλλαγές μεταξύ δύο μερών αυτού του ύψους για την αγορά ακινήτου με ένα απλό συμφωνητικό, ότι οι υπόλοιποι συνιδιοκτήτες δεν ήταν ενήμεροι για την αγοραπωλησία και ότι δεν έχουν ακόμη αποδεσμεύσει μέρος των χρημάτων που έχει δεσμευτεί σε λογαριασμό της στην Εμπορική.
Από την άλλη επεχείρησε να αποσείσει τις ευθύνες της ίδιας της τράπεζας για τη συναλλαγή, τονίζοντας ότι η ανάληψη έγινε από εσωτερικό λογαριασμό της τράπεζας μετά από εντολή που δόθηκε σε κρυπτογραφημένο σύστημα συναλλαγών στο οποίο έχουν πρόσβαση μόνο υπάλληλοι της με τη χρήση κωδικών.
Φαντάζει έτσι παράλογο να γίνεται ανάληψη από το αποθεματικό της τράπεζας προκειμένου εν συνεχεία να γίνει συμψηφισμός και ανάληψη από καταθετικό λογαριασμό ανύπαρκτης εταιρείας που εμφανίστηκε ως πελάτης της, όπως εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι από την έρευνα των γαλλικών αρχών δεν προέκυψαν ευθύνες σε βάρος των τριών υπαλλήλων που διεκπεραίωσαν τη συναλλαγή παρότι μάλιστα τα σχετικά παραστατικά έχουν εξαφανιστεί από την τράπεζα στη Γαλλία!!
Αυτό που έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον και έρχεται να σηματοδοτήσει εξελίξεις στην έρευνα είναι και το γεγονός ότι το ιδιωτικό συμφωνητικό δυνάμει του οποίου είχε συμφωνηθεί δήθεν η αγορά του ακινήτου στη Ρόδο και αποτελεί ουσιαστικά το σώμα του εγκλήματος, το έγγραφο εκείνο που χρησιμοποιήθηκε για να εξαπατηθούν οι υπάλληλοι της πολιτικώς ενάγουσας τράπεζας, σύμφωνα με όσα είπε χθες στο δικαστήριο ο μάρτυράς της όχι μόνο δεν υπάρχει στην τράπεζα (πιθανολόγησε μάλιστα ότι ουδέποτε έφτασε), αλλά παραπέρα είναι καταφανώς πλαστό αφού σ’ αυτό δεν αναγράφεται σωστά το όνομα της ανύπαρκτης αγοράστριας εταιρείας.
Ο μάρτυρας δηλαδή συνομολόγησε ότι το συγκεκριμένο ιδιωτικό συμφωνητικό δεν θα μπορούσε ποτέ να παράγει έννομα αποτελέσματα, πράγμα το οποίο ουσιαστικά απαλλάσσει από την κατηγορία της απάτης τους κατηγορούμενους.
O Γάλλος υπάλληλος της τράπεζας κατέθεσε ακόμη ότι η διαδικασία της μεταφοράς των χρημάτων επιτεύχθηκε με εντολή που δόθηκε μέσω διατραπεζικού συστήματος συναλλαγών το οποίο είναι ασφαλές και δεν δύναται να χρησιμοποιηθεί από ιδιώτες και ότι τα σχετικά έγγραφα νομιμοποίησης της εντολής για την αποστολή των χρημάτων δεν έχουν βρεθεί στη Γαλλική τράπεζα.
H Pοδίτισσα υποστηρίζει ότι την ευθύνη για τη συναλλαγή αυτή, για το ξέπλυμα των 4.680.000 ευρώ φέρει η τράπεζα και όχι η ίδια, επισημαίνοντας ότι πείσθηκε ότι επρόκειτο για χρήματα που της διατέθηκαν για την αγορά του ακινήτου και συγκεκριμένα ποσοστού 48,5% της ιδιοκτησίας της ίδιας και της μητέρας της στο γνωστό ακίνητο “Σαράι”, στην οδό Πυθαγόρα 64-69.
H “Societe Generale” εμμένει ότι η Pοδίτισσα εγνώριζε ότι δεν είναι δικαιούχος του επίμαχου ποσού των 4.680.000 ευρώ, ενώ υποστηρίζει ότι γνωρίζοντας ότι θα της ζητηθεί από την Tράπεζα Kύπρου να αιτιολογήσει την προέλευση των χρημάτων αυτών ώστε να μπορέσει να τα αναλάβει, έπεισε τους υπαλλήλους ότι ήταν, δήθεν, δικαιούχος αυτού του ποσού που, δήθεν, αποτελούσε τίμημα για την αγοραπωλησία ακινήτου της.
Η δίκη διεκόπη για την 27η Νοεμβρίου 2014.
Μονοπωλεί το ενδιαφέρον η υπόθεση με το «ξέπλυμα»
