Το βρετανικό δίκτυο BBC ασχολείται με τα «κλουβιά της ντροπής», τα ειδικά, αυτοσχέδια κρεβάτια που φιλοξενούν πάνω από 65 παιδιά με ειδικές ανάγκες στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών. Οι εικόνες με τα μικρά παιδιά με αναπτυξιακές διαταραχές που είναι περιορισμένα και εγκλωβισμένα μέσα σε ξύλινα κλουβιά, είναι γροθιά στο στομάχι.
«Η εννιάχρονη Τζένη κάθεται μέσα στο ξύλινο κλουβί της και κουνιέται μπρος-πίσω χαζεύοντας τις ξύλινες μπάρες. Είναι συνηθισμένη σε αυτού του τύπου την καθημερινότητα, καθώς μένει στο ίδιο αυτό κλουβί από τα δυο της χρόνια» αναφέρει το BBC, περιγράφοντας μια κατάσταση όπου τα παιδιά περνούν μεγάλο μέρος της ημέρας σε χώρους και κρεβάτια περιοριζόμενα από ξύλινες διαχωριστικές μπάρες.
«Στην Ελλάδα, τα άτομα με νοητική αναπηρία είναι στιγματισμένα και πρέπει να παλεύουν με νύχια και με δόντια προκειμένου να λάβουν την υποστήριξη και τη βοήθεια που χρειάζονται» αναφέρει το δημοσίευμα, που ειδικά για το ΚΕΠΕΠ Λεχαινών σημειώνει πως προσωπικό αναφέρει ότι οι συνθήκες πρέπει να βελτιωθούν, αλλά δεν υπάρχουν επαρκή χρήματα.
Έξι μέλη προσωπικού φροντίζουν περισσότερα από 65 παιδιά με ειδικές ανάγκες, υπάρχει μόνο ένας νοσηλευτής και ένας βοηθός ανά όροφο, με ευθύνη για πάνω από 20 παιδιά, ενώ δεν υπάρχει μόνιμος γιατρός στο κέντρο.
«Δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι θα ήμασταν μάρτυρες μιας τέτοιας κατάστασης σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, αλλά μου προκάλεσε ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη ότι το προσωπικό συμπεριφερόταν σαν να ήταν κάτι συνηθισμένο» λέει η εθελόντρια ψυχολόγος Καταρίνα Νέβες από την Πορτογαλία, προσθέτοντας πως την πρώτη μέρα που αντίκρισε αυτό το θέαμα είχε σοκαριστεί.
Μάλιστα, η ίδια η Νέβες καθώς και υπόλοιποι εθελοντές είχαν στείλει από το 2010 μια επιστολή σε έλληνες πολιτικούς, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μέχρι και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ενωση, καταθέτοντας τους την εμπειρία τους από το κέντρο περίθαλψης.
Το μόνο που εισέπραξαν, σημειώνει το BBC, ήταν ευχαριστήρια σημειώματα κι υποσχέσεις για άμεση διευθέτηση του ζητήματος. Τότε, η έκθεση των εθελοντών υπέπεσε στην αντίληψη του έλληνα Συνηγόρου του Πολίτη, ο οποίος συνέταξε μία καταδικαστική έκθεση όπου γινόταν αναφορά και σε αρκετούς θανάτους λόγω ελλιπούς επίβλεψης.
Η έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη είχε χαρακτηρίσει τα κλουβιά αυτά ως «μια ξεκάθαρα παράνομη πρακτική, που έρχεται σε απευθείας αντιδιαστολή με την υποχρέωση σεβασμού και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Ο αντίλογος έρχεται από τον Γιώργο Γώτη, που εργάζεται εδώ και είκοσι χρόνια ως εθελοντής γιατρός στο κέντρο.
«Το κέντρο περίθαλψης στα Λεχαινά είναι ένα από τα καλύτερα ιδρύματα για παιδιά με ειδικές ανάγκες όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη. Πολλά από τα παιδιά που φιλοξενούνται εδώ, κατάφεραν να ξεπεράσουν κατά πολύ το προσδόκιμο ζωής τους. Τα ειδικά αυτά, πανάκριβα κλουβιά κατασκευάστηκαν για να προφυλάσσουν τα παιδιά από αυτοτραυματισμούς».
«Προφανώς και δεν θα έπρεπε να έχουμε κλουβιά, αλλά είναι αδύνατο για εμάς να τα καταφέρουμε χωρίς αυτά με τόσο λίγο προσωπικό. Κάποια απ’ αυτά τα παιδιά έχουν εκδηλώσει αυτοκαταστροφικές τάσεις ή μπλέκουν σε καυγάδες και έτσι -πάντα κατόπιν συμβουλής γιατρού- πρέπει να χρησιμοποιούμε αυτά τα ξύλινα διαχωριστικά.
Αλλά τα παιδιά παρόλα αυτά είναι ελεύθερα να επικοινωνούν και σε κάποιο βαθμό να αλληλεπιδρούν, δηλώνει στο BBC η νέα διευθύντρια του κέντρου Τζίνα Τσουκαλά που επισημαίνει πως η ίδια δεν έχει πληρωθεί εδώ και έναν χρόνο, αλλά ούτε και θέλει να υποβάλει την παραίτησή της λόγω της «υποχρέωσης που αισθάνεται έναντι των παιδιών που διαμένουν εκεί».
Ταυτόχρονα καταγγέλλει πως «τα 2/3 των παιδιών που μένουν στο κέντρο περίθαλψης έχουν εγκαταλειφθεί από τους γονείς τους κι εμείς τους προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή ψυχολογική υποστήριξη» ενώ παραπονιέται πως «κάνουμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό, αλλά διαθέτουμε ελάχιστο υπαλληλικό προσωπικό και πενιχρά οικονομικά μέσα».
«Τα κλουβιά αυτά δεν προορίζονται για την προστασία των παιδιών, αλλά του προσωπικού. Βασίζονται σε ένα μοντέλο φροντίδας που έχει να κάνει με τον εξαναγκασμό και τον περιορισμό των ατόμων με αναπηρία, κι όχι με τη μεταχείρισή τους ως ανθρώπινα όντα με ίσα δικαιώματα», λέει στο BBC ο Στίβεν Άλεν, εκπρόσωπος του MDAC, μιας διεθνούς οργάνωσης για την προστασία των δικαιωμάτων των ανθρώπων με νοητική υστέρηση.
«Ο εγκλεισμός σε ένα κλουβί δημιουργεί ψυχολογικά και ενδεχομένως σωματικά προβλήματα, ενώ δεν έχει απολύτως καμία θεραπευτική αξία. Υπάρχουν δε περιπτώσεις όπου παρόμοια κλουβιά έσπασαν και τα δοκάρια τους τραυμάτισαν σοβαρά τους ασθενείς που βρίσκονταν μέσα σε αυτά», προσθέτει ο Άλεν, καταλήγοντας πως οι μόνες άλλες χώρες που χρησιμοποιούν παρόμοια κλουβιά είναι η Τσεχία και η Ρουμανία.
Το άρθρο καταλήγει με την επισήμανση πως έκανε αίτηση να κάνει ρεπορτάζ σε κάποιο από τα υπόλοιπα δώδεκα αντίστοιχα κέντρα περίθαλψης παιδιών στην Ελλάδα, όπως στην Αθήνα και το Σιδηρόκαστρο, αλλά το αίτημα τους δεν έγινε δεκτό.
