Με την έκδοση ακόμη ενός παραπεμπτικού βουλεύματος ολοκληρώθηκε η προδικασία στην πολύκροτη υπόθεση ασφαλιστικού συμβούλου, ο οποίος καταγγέλθηκε για παρατραπεζική δραστηριότητα, εκδίδοντας εικονικά αµοιβαία κεφάλαια σε ανυποψίαστους επενδυτές.
Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου μελετώντας τα στοιχεία που προέκυψαν από έρευνα που προκάλεσε μήνυση μιας κατοίκου Παραδεισίου (έχει εκδοθεί άλλο βούλευμα μετά από μήνυση του συζύγου της) έκρινε ότι δεν προκύπτουν ενδείξεις ενοχής σε βάρος του ασφαλιστικού συμβούλου για την πράξη της πλαστογραφίας κατ’ εξακολούθηση από την οποία ο υπαίτιος σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλους περιουσιακό όφελος βλάπτοντας τρίτον και το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία υπερβαίνουν τις 120.000 ευρώ.
Εκρινε επίσης ότι δεν προκύπτουν ενδείξεις ενοχής σε βάρος ενός τραπεζικού υπαλλήλου για τις πράξεις της πλαστογραφίας κατ’ εξακολούθηση από την οποία ο υπαίτιος σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλους περιουσιακό όφελος βλάπτοντας τρίτον και το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία υπερβαίνουν τις 120.000 ευρώ και της πλαστογραφίας μετά χρήσεως κατ’ εξακολούθηση, κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια, όπου το συνολικό όφελος και η συνολική ζημία υπερβαίνουν τις 30.000 ευρώ.
Κρίθηκε επιπλέον ότι δεν προκύπτουν ενδείξεις ενοχής σε βάρος ακόμη ενός ασφαλιστικού συμβούλου για καμία από τις πράξεις για τις οποίες ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βάρος του.
Αντιθέτως, κρίθηκε ότι προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις ενοχής του ασφαλιστικού συμβούλου για υπεξαίρεση κατ’ εξακολούθηση αντικειμένου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας που το είχαν εμπιστευθεί στον υπαίτιο λόγω της ιδιότητάς του ως εντολοδόχου και διαχειριστή ξένης περιουσίας, ενώ το συνολικό αντικείμενο της πράξης υπερβαίνει το ποσό των 120.000 ευρώ και για πλαστογραφία μετά χρήσεως κατ΄εξακολούθηση, κατ΄επάγγελμα και κατά συνήθεια όπου το συνολικό όφελος και η συνολική ζημία υπερβαίνουν τις 30.000 ευρώ, του τραπεζικού υπαλλήλου για άμεση συνέργεια σε υπεξαίρεση κατ’ εξακολούθηση αντικειμένου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας που το είχαν εμπιστευθεί στον υπαίτιο λόγω της ιδιότητάς του ως εντολοδόχου, και διαχειριστή ξένης περιουσίας.
Τον Ιούνιο του 1998 ο ασφαλιστής, όπως ισχυρίζεται η μηνύτρια, την έπεισε ότι επέρχεται χρηματιστηριακή κρίση και ότι έπρεπε να εξαγοράσει σταδιακά τα μετοχικού χαρακτήρα μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων και να τα επενδύσει σε μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων ομολογιακού χαρακτήρα.
Αναφέρεται εν συνεχεία στις περιοδικές ενημερώσεις για την πορεία των επενδύσεών της στα αμοιβαία του μηνυόμενου ασφαλιστή και υποστηρίζει πως την παρέπεισε να επενδύσει σε πρόσθετη επένδυση σε άλλα αμοιβαία κεφάλαια μέσω τράπεζας που δραστηριοποιείται στη Ρόδο, που ήταν δήθεν μεσεγγυούχος και θεματοφύλακας της επένδυσης, ενέργεια στην οποία, όπως καταγγέλλει, είχε αρωγό και συνεργάτη του τραπεζικό υπάλληλο, με συνέπεια να υποστεί ζημιά ύψους 323.725 ευρώ.
Ο ασφαλιστικός σύµβουλος υποστηρίζει στον αντίποδα ότι η µηνύτρια είχε πλήρη ενηµέρωση για την επένδυση των χρηµάτων της, πράγµα το οποίο φέρεται να συνοµολογεί σε εξώδικό της η ασφαλιστική εταιρεία.
Υποστηρίζει ότι της έχουν αποδοθεί οι επενδύσεις της, ενώ κάνει λόγο και για ένα δάνειο ύψους 147.000 ευρώ που είχε λάβει από το σύζυγό της και την ίδια το οποίο, όπως διατείνεται, έχει επιστρέψει.
Ο ταμίας της τράπεζας αρνείται κατηγορηματικά τα καταγγελλόμενα σε βάρος του επισημαίνοντας ότι η μηνύτρια είχε αναλάβει 10.000 ευρώ έχοντας υπογράψει σχετικό ένταλμα πληρωμής πράγμα που ισχύει και για τη δεύτερη ανάληψη που έκανε ποσού 21.000 ευρώ, αλλά και ακόμη μια ύψους 40.000 ευρώ.
Επί του εντάλματος πληρωμής, όπως τόνισε, υπάρχει και σημείωση για κατάθεση με συμψηφισμό σε λογαριασμό που ανήκει στον ασφαλιστή η οποία προφανώς του δόθηκε, όπως εξήγησε, από τη μηνύτρια.
Υποστηρίζει επιπλέον ότι η μηνύτρια μετέβαινε στην τράπεζα μαζί με τον ασφαλιστή και προέβαιναν μετά από μεταξύ τους συνεννοήσεις σε διάφορες αναλήψεις και καταθέσεις.
Επεσήμανε, επιπλέον, ότι από τον Ιούνιο του 2008 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2010 οπότε και υπεβλήθη η μήνυση η μηνύτρια δεν είχε ποτέ ξανά διαμαρτυρηθεί.
Το δικαστικό συμβούλιο διαπίστωσε ότι η μηνύτρια υπήρξε αντισυμβαλλόμενη της ασφαλιστικής εταιρείας σε επτά λογαριασμούς (μητρώα) αμοιβαίων κεφαλαίων και ότι όλα τα ποσά των εξαγορών των επενδύσεων πιστώνονταν για λογαριασμό της στην Εμπορική Τράπεζα.
Ο κατηγορούμενος φέρεται μολονότι εισέπραττε με την ιδιότητα του ασφαλιστικού συμβούλου ποσά από τον λογαριασμό της στην Εμπορική Τράπεζα, προκειμένου στη συνέχεια να τα επανακαταθέσει για λογαριασμό της σε λογαριασμό, που τηρούσε η Γενική Τράπεζα στην Εμπορική Τράπεζα ως θεματοφύλακας των προαναφερομένων αμοιβαίων κεφαλαίων, εντούτοις ιδιοποιήθηκε παράνομα τα χρήματα, που περιήλθαν στην κατοχή του.
