Και νέα διάσταση, που δεν εξετάστηκε στο πλαίσιο της ποινικής έρευνας που διενεργήθηκε και έχει πλέον υποπέσει σε παραγραφή, προσλαμβάνει το σκάνδαλο της υφαρπαγής δημοσίων ακινήτων με τη χρήση ανυπόστατων αποφάσεων εκποίησης τους στα πλαίσια του Νόμου 719/1977.
Σε 5 περιπτώσεις δημοσίων ακινήτων, που περιήλθαν πλέον στην ιδιοκτησία καλόπιστων αγοραστών, προέκυψε συγκεκριμένα εμπλοκή με τη δασική υπηρεσία αφού πέραν της πλαστότητας των πράξεων εκποίησής τους από την Κτηματική Υπηρεσία Δωδεκανήσου, διαπιστώθηκε και πλαστότητα πράξεων χαρακτηρισμού τους ως μη δασικών!
Το κύκλωμα που έδρασε, με πρωταγωνιστή δικηγόρο, που έχει αποβιώσει, φέρεται συγκεκριμένα να καταπάτησε και δασώδη ακίνητα τα οποία εκχέρσωσε και πώλησε σε ιδιώτες ως καθαρά.
Το κύκλωμα εξαπάτησε τους καλόπιστους αγοραστές, αφού στα συμβόλαια αγοραπωλησίας παρουσίασε βεβαιώσεις αλλά και βεβαίωσε ότι πρόκειται για άρτια και οικοδομήσιμα ακίνητα, ενώ εφοδίασε τους αγοραστές με πλαστές βεβαιώσεις του δασαρχείου προκειμένου να τις χρησιμοποιήσουν για την έκδοση οικοδομικών αδειών!!
Ετσι πλέον, πέραν της καλοπιστίας, που καλούνται να αποδείξουν οι αγοραστές ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, κατά την εξέταση των διεκδικητικών αγωγών, που έχει ασκήσει το Ελληνικό Δημόσιο, οι ίδιοι βρίσκονται αντιμέτωποι και με διοικητικές πράξεις της Διεύθυνσης Δασών Δωδεκανήσου, που κρίνουν αναδασωτέα τα ίδια ακίνητα!!
Τα τεκμήρια για την απόδειξη της καλοπιστίας των αγοραστών είναι αρκετά αν και προκύπτει ότι το κύκλωμα έδρασε αριστοτεχνικά.
Πιο συγκεκριμένα σε όλες τις περιπτώσεις εκποίησης δασικών δημοσίων ακινήτων από τους τίτλους του κτηματολογίου, φέρεται να προκύπτει ότι τα ακίνητα δεν είναι χαρακτηρισμένα ως τέτοια. Στις εγγραφές στα οικεία βιβλία υφίστανται εξάλλου και οι πράξεις των κτηματολογικών δικαστών, που επέτρεψαν την μετεγγραφή των ιδιοκτησιών δυνάμει των πλαστών αποφάσεων εκποίησης στην ιδιοκτησία των δήθεν δικαιούχων, που στη συνέχεια τα εκποίησαν.
Ακολούθησε ο έλεγχος από το συμβολαιογράφο, η υπογραφή του συμβολαίου και η έκδοση των οικοδομικών αδειών, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις υπήρξε και ο έλεγχος της επιτροπής ΕΠΑΕ, πριν την έκδοση της οικοδομικής άδειας, μετά από αυτοψία στο ακίνητο!
Κανείς δεν είχε λόγο δηλαδή να αμφισβητήσει το καθεστώς των ακινήτων αυτών, που ενώ έχουν οικοδομηθεί, έχουν πλέον χαρακτηριστεί από τη Διεύθυνση Δασών αναδασωτέα!!
Σε μια περίπτωση μάλιστα δασικός υπάλληλος έχει βεβαιώσει ότι το ακίνητο δεν ήταν δασικό μετά από αυτοψία και στην πορεία διαπιστώθηκε από την ίδια υπηρεσία ότι η βεβαίωση, περί μη δασικού που είχε χορηγηθεί, ήταν πλαστή.
Η προϊσταμένη της Διεύθυνσης Δασών Δωδεκανήσου κ. Αικ. Μπαλατσούκα εξήγησε χθες ότι η υπηρεσία θεωρεί ότι οι συγκεκριμένες πλαστογραφίες έγιναν το έτος 1990.
Ενώπιον του Μεταβατικού Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς εκκρεμεί εξάλλου η εξέταση αίτησης ακύρωσης απόφασης του πρώην Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου για την κατεδάφιση μονοκατοικιών, που κατασκευάστηκαν σε ιδιωτικό δάσος και αναδασωτέα έκταση, εντός ακινήτου του δημοσίου, το οποίο υφαρπάχθηκε με τη χρήση ανυπόστατης απόφασης εκποίησής του, που φέρει πλαστή υπογραφή Νομάρχη Δωδεκανήσου.
Ο πρώην Γενικός Γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου κ. Φώτης Χατζημιχάλης μετά από σχετικές εισηγήσεις της Διεύθυνσης Δασών Δωδεκανήσου είχε εκδώσει συγκεκριμένα 4 αποφάσεις για την κατεδάφιση των συγκεκριμένων κατοικιών.
Το Ελληνικό Δημόσιο έχει προσφύγει ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου επιχειρώντας την αποκατάσταση της ιδιοκτησίας του στο δημόσιο ακίνητο στο οποίο διατάχθηκε η κατεδάφιση των 4 μονοκατοικιών.
Με αναγνωριστική αγωγή της κυριότητας του επί ακινήτου στη μερίδα ΚΜ 1028Α γαιών Κοσκινού στρέφεται συγκεκριμένα κατά του προϊσταμένου του Κτηματολογίου Ρόδου, 14 κατοίκων ΗΠΑ που φέρονται να ενσωμάτωσαν το ακίνητο στην περιουσία τους, με την πλαστή απόφαση εκποίησής του, μιας ξενοδοχειακής εταιρείας, που το αγόρασε από τους ομογενείς, δύο εργολάβων που το αγόρασαν, 18 κατοίκων Ρόδου που αγόρασαν ιδιοκτησίες σ’ αυτό (16 βίλες) αλλά και 5 τραπεζών, που έχουν εγγράψει βάρη (προσημειώσεις και υποθήκες) για λογαριασμό των τελευταίων.
Με πρόσφατη απόφασή του το Εφετείο Δωδεκανήσου απέρριψε αίτηση της Attika Bank για την εγγραφή προσημειώσεων στο ίδιο ακίνητο και κατάσχεσης, κρίνοντας ουσία ότι κακώς είχε μετεγγραφεί στην ιδιοκτησία τρίτων από τη στιγμή που έχει υφαρπαγεί από το δημόσιο με τη χρήση ανυπόστατων αποφάσεων εκποίησής του.
Εν πάση περιπτώσει με τις 4 αποφάσεις του ο πρώην Γενικός Γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου διατάσσει την κατεδάφιση αυθαίρετου κρίσματος εμβαδού 84 τ.μ. και περίφραξης από μπετόν μήκους 78 μέτρων ακινήτου, κτίσματος εμβαδού 70 τ.μ., κτίσματος εμβαδού 110 τ.μ. και περίφραξης μήκους 83 μέτρων και περίφραξης μήκους 22 μέτρων.
Με δεδομένο ότι στο συγκεκριμένο ακίνητο υφίστανται 16 μεζονέτες εκτιμάται ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες όμοιες αποφάσεις.
Όπως έχει αποκαλύψει η «δ», με την χρήση της υπ’ αριθμ. ΔΚ1818/25-7-2000 απόφασης εκποίησης του πρώην προϊσταμένου της Κτηματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου εξαφανίστηκαν από την περιουσία του δημοσίου 40.640 τ.μ. δασικής έκτασης στην ΚΜ1028Α μερίδα στα Κοσκινού.
Το συγκεκριμένο ακίνητο είχε μετεγγραφεί στην ιδιοκτησία του Ελληνικού Δημοσίου την 17η Μαΐου 1975 και η «μαϊμού» απόφαση εκποίησής του μετεγγράφηκε στον τόμο της συγκεκριμένης μερίδας την 24η Νοεμβρίου 2000. Ως δικαιούχοι του δημοσίου αυτού ακινήτου εμφανίζονται 14 ομογενείς από το Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνιας των H.Π.A..
Εν πάση περιπτώσει οι 14 κάτοικοι των ΗΠΑ εμφανίζονται, αφού μετέγγραψαν την ανυπόστατη απόφαση στον οικείο τόμο του Κτηματολογίου, να το πώλησαν, εκπροσωπούμενοι με το ως άνω πληρεξούσιο από μια «μεσίτρια», την 29η Δεκεμβρίου 2000 με το υπ’ αριθμ. 20581 συμβόλαιο, που μετεγγράφηκε στο Κτηματολόγιο την 24η Νοεμβρίου 2000, έναντι ποσού 50 εκατ. δρχ σε ανώνυμη τουριστική, εμπορική και αεροπορική εταιρεία που δραστηριοποιείται στο νησί.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το δασικό αυτό ακίνητο εμφανίζεται στο συμβόλαιο ως αγρόκτημα.
Για το χαρακτηρισμό του συγκεκριμένου ακινήτου είχε σχηματιστεί εξάλλου δικογραφία σε βάρος επιτελούς της Διεύθυνσης Δασών, ο οποίος φερόταν την 6η Μαρτίου 2003 να είχε προκαλέσει υπάλληλο της ίδιας υπηρεσίας να βεβαιώσει ότι τμήμα 25.838 τ.μ. της κτηματολογικής μερίδας 1028Α Κοσκινού αποτελούσε χέρσα γεωργική έκταση, η οποία κατά την εξέταση παρουσίαζε και διάσπαρτη χορτολιβαδική βλάστηση και δεν αποτελούσε δασική έκταση, όπως πραγματικά ήταν.
Προέβη μάλιστα στην έκδοση πράξεως χαρακτηρισμού, η οποία τελεσιδίκησε και δημοσιεύθηκε στον τύπο αποκτώντας ισχύ έναντι πάντων. Ο επιτελής της Διεύθυνσης Δασών απολογούμενος επέρριψε όλες τις ευθύνες στον υφιστάμενό του, επισημαίνοντας ότι δύο χρόνια μετά την υπογραφή της πράξης χαρακτηρισμού της ως άνω μερίδας και ενάμιση χρόνο μετά την τελεσιδικία αυτής, ο ίδιος υπάλληλος, μετά από καταγγελία διαπίστωσε ότι η πράξη χαρακτηρισμού που είχε εκδοθεί με δική του εισήγηση ήταν εσφαλμένη. Υποστήριξε μάλιστα ότι μετά την διαπίστωση αυτή η υπηρεσία προχώρησε σ’ όλες τις προβλεπόμενες ενέργειες πλην όμως η πράξη είχε τελεσιδικήσει. Και οι δύο κρίθηκαν αθώοι στην ποινική δίκη που ακολούθησε.
