Ανελέητο κυνήγι και σκληρή τιμωρία φέρνει το 2015 σε όλους εκείνους που κόπιασαν να φτιάξουν ένα σπίτι και το οποίο στη συνέχεια ενοικίασαν για να έχουν ένα πρόσθετο εισόδημα. Οι μεταβολές που έρχονται στο νέο έτος περιλαμβάνουν τόσο εξοντωτικούς φόρους, ώστε να φτάνουν σε σημείο οικονομικής παραφροσύνης.
Ειδικότερα, οι φορολογούμενοι που εισέπραξαν φέτος πολύ χαμηλά ποσά ενοικίων και δεν έχουν εισοδήματα από άλλες πηγές, τότε, θα έρθουν αντιμέτωποι με υψηλό φόρο εισοδήματος. Αυτό θα συμβεί διότι το εισόδημα του φορολογουμένου θα υπολογίζεται σύμφωνα με τα τεκμήρια διαβίωσης (τεκμαρτό εισόδημα) κι όχι επί των πραγματικών εισοδημάτων που θα παρουσιάζονται από τα ενοίκια.
Πρακτικά, εφόσον όλοι οι πολίτες φορολογούνται στη λογική των τεκμηρίων διαβίωσης, εκείνοι που ζουν μόνο μέσα από τα ενοίκια, θα πρέπει να καταβάλλουν φόρο ως εξής: με ποσοστό 11% για το ύψος των εισπραχθέντων ενοικίων και ακολούθως με ποσοστό 26% για τη διαφορά μεταξύ των ύψους των ενοικίων και του τεκμαρτού εισοδήματος. Η πρόσθετη αυτή διαφορά, με το νέο έτος θεωρείται ως «εισόδημα από επιχειρηματική εμπορική δραστηριότητα» και θα φορολογείται με τον συντελεστή 26% που προβλέπεται για το εισόδημα αυτής της κατηγορίας.
Επιπλέον, οι συγκεκριμένοι φορολογούμενοι, θα υποχρεωθούν να καταβάλουν και προσαύξηση 55% επί του ήδη εξοντωτικού κύριου φόρου εισοδήματος. Συνολικά, δηλαδή, θα κληθούν κι αυτοί να πληρώσουν φόρο έως και 40% επί ενός τεκμαρτού – μη πραγματικού – εισοδήματος.
Ισως αυτοί οι όροι να εμφανίζονται απολύτως λογιστικοί, ωστόσο η πραγματικότητα που υπάρχει πίσω από αυτά τα μεγέθη είναι τραγική. Στην κατηγορία εκείνων που ζουν από τα ενοίκια δεν βρίσκονται μόνο μεγαλοϊδιοκτήτες ακινήτων και πρόσωπα με πολυτελή αυτοκίνητα και εξοχικές κατοικίες. Στη Ρόδο του σήμερα υπάρχουν πάρα πολλά πρόσωπα που έχουν χάσει τις δουλειές τους, ή δεν μπόρεσαν να συμπληρώσουν τον προβλεπόμενο αριθμό ενσήμων για να βγουν στη σύνταξη. Ετσι, για τα πρόσωπα αυτά το μοναδικό έσοδο που υπάρχει είναι ένα ενοίκιο από κάποιο πατρογονικό σπίτι, ή ένα δεύτερο σπίτι που ήρθε ως αποτέλεσμα ενός γάμου. Το έσοδο από το ετήσιο ενοίκιο ενός τέτοιου σπιτιού συνήθως δεν υπερβαίνει τα 3.000 έως 5.000 ευρώ.
Τα χρήματα αυτά, για πολλές τοπικές οικογένειες, πολλές μονογονεϊκές οικογένειες, αρκετούς ανέργους ή υπερήλικους μη συνταξιούχους, αποτελούν το μοναδικό εισόδημα. Εάν τα πρόσωπα αυτής της κατηγορίας έχουν ένα μικρό αυτοκίνητο στην κατοχή τους και διαμένουν σ’ ένα σπίτι κοντά στα 70 τμ, τότε αμέσως συγκεντρώνουν κριτήρια διαβίωσης που με το ισχύον σύστημα δικαιολογούνται μόνο με εισοδήματα της τάξεως των 12.000 ευρώ (τεκμαρτό εισόδημα). Αρα, τα πρόσωπα αυτά, μέσα στην ανέχειά τους, μέσα στην οικονομική τους αδυναμία, θα πρέπει να καταβάλλουν πρόσθετο φόρο περίπου 1800 ευρώ, για τη φορολόγηση μεταξύ πραγματικού εισοδήματος από ενοίκια (5.000 ευρώ) και τεκμαρτού εισοδήματος (12.000 ευρώ).
Ο παραλογισμός του νέου συστήματος φορολόγησης είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερη πτώση στην ήδη πληγωμένη αγορά των ακινήτων. Επιπρόσθετα, σίγουρα θα οδηγήσει τους ιδιοκτήτες στο να επιλέξουν είτε να κρατήσουν τα ακίνητά τους κλειστά, είτε με κάποιο τρόπο να μη δηλώσουν τα εισπραττόμενα ενοίκια.
Στο στόχαστρο και
τα χαμηλά εισοδήματα
Στο έτος που πέρασε ήταν χιλιάδες όλοι εκείνοι οι άνεργοι που προσπάθησαν να βρουν μια μερική απασχόληση με εξαιρετικά χαμηλές αποδοχές. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν και αρκετές χιλιάδες ξενοδοχοϋπαλλήλων που εργάσθηκαν μόνο για τέσσερις μήνες μέσα στη σεζόν και το υπόλοιπο διάστημα πέρασαν στις λίστες ανεργίας του ΟΑΕΔ. Σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, τα πρόσωπα αυτά θα φορολογούνται για εξωπραγματικά τεκμαρτά εισοδήματα τα οποία θα προσδιορίζονται από τις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών με βάση τα τεκμήρια διαβίωσης.
Οι φόροι που καλούνται να πληρώσουν θα υπολογίζονται:
-Mε 26% από το πρώτο ευρώ των τεκμαρτών εισοδημάτων, για όσους έχουν αποκτήσει εισοδήματα από περιστασιακή απασχόληση.
-Mε 26% επί της πρόσθετης διαφοράς εισοδήματος που θα προσδιορίζουν τα τεκμήρια διαβίωσης, για όσους έχουν δηλώσει μόνο εισοδήματα από τόκους.
Επιπλέον, οι φορολογούμενοι αυτοί θα επιβαρύνονται και με προκαταβολή φόρου που θα προσαυξάνει κατά 55% τον εξωπραγματικό κύριο φόρο εισοδήματος που θα έχει προκύψει με βάση τα τεκμήρια.
Πρέπει να σημειωθεί ότι μέχρι πρότινος οι φορολογούμενοι αυτής της κατηγορίας είχαν ξεφύγει από τα τεκμήρια και τους υπέρογκους φόρους. Αυτό είχε συμβεί λόγω της ρύθμισης που είχε ισχύσει για τα εισοδήματα του 2013 (οικονομικό έτος 2014), σύμφωνα με την οποία φορολογήθηκαν ως μισθωτοί και είχαν αφορολόγητο 9.550 ευρώ με την προϋπόθεση το πραγματικό τους εισόδημα να ήταν έως 5.000 ευρώ.
Επίθεση στα… μπλοκάκια
Στο στόχαστρο της εφορίας θα βρεθούν φέτος και όλα εκείνα τα πρόσωπα που έχουν μια εργασία ως μισθωτοί και ταυτόχρονα διατηρούν ένα μπλοκ παροχής υπηρεσιών προκειμένου να ασκούν και μια δεύτερη δραστηριότητα.
Ακόμα κι αν τα εισοδήματα που αποκτούνται από τα «μπλοκάκια» είναι εξαιρετικά χαμηλά, τα πρόσωπα αυτά θα φορολογηθούν υποχρεωτικά από το πρώτο ευρώ με συντελεστή 26%.
Παράλληλα, οι φορολογούμενοι αυτοί θα κληθούν να πληρώσουν και τέλος επιτηδεύματος αυξημένο από τα 500 στα 650 ευρώ.
Μέχρι και τη χρονιά που απήλθε, οι φορολογούμενοι αυτής της κατηγορίας είχαν τη δυνατότητα για τα εισοδήματα αυτά να επιλέξουν να φορολογηθούν είτε με την κλίμακα των μισθωτών υπό προϋποθέσεις (έως 3 εργοδότες με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ή σε περισσότερους από 3 εργοδότες και τουλάχιστον το 75% των αμοιβών προέρχεται μόνο από ένα εργοδότη) είτε με την κλίμακα φορολόγησης των εισοδημάτων από επιχειρηματική δραστηριότητα.
Από σήμερα όλα αλλάζουν και πλέον τα εισοδήματα από τα δελτία παροχής υπηρεσιών θα φορολογηθούν αυτοτελώς με συντελεστή 26% από το πρώτο ευρώ και ταυτόχρονα θα επιβαρυνθούν και με τέλος επιτηδεύματος 650 ευρώ.
Ασφυξία
Σήμερα στη Ρόδο, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα ο πολίτης ζει και λειτουργεί σε καθεστώς απόλυτης ασφυξίας. Με τις βασικές τιμές να βρίσκονται στα ύψη (καύσιμα, ΔΕΚΟ), με τους φόρους να διαδέχονται ο ένας τον άλλον, με τη βάση της οικονομίας (τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις) να έχουν καταρρακωθεί, άπαντες ζουν την απόλυτη εξαθλίωση. Η εξαθλίωση δεν αφορά μόνο την αδυναμία διατροφής, ή ένδυσης. Εξαθλίωση αποτελεί και η παντελής αδυναμία σχεδιασμού για το Αύριο, η αδυναμία να δοθούν εχέγγυα στον μέσο πολίτη να προγραμματίσει κινήσεις που θα βελτιώσουν τη ζωή του ιδίου και της οικογένειάς του.
Υπό το πρίσμα αυτό, οι πολιτικές εξελίξεις αποκτούν δευτερεύουσα σημασία, καθώς το αποτέλεσμά τους ελάχιστα τελικά επηρεάζει την πραγματικότητα που ζουν και θα συνεχίζουν να ζουν στην πλειονότητά τους οι Ελληνες.
