Την αρχειοθέτηση της ποινικής δικογραφίας που σχηματίστηκε μετά από μήνυση συγγενούς του αποθανόντος σε ηλικία 93 ετών στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου, ιδιοκτήτη της εφημερίδας «Πρόοδος» Γεωργίου Διαμαντίδη με τους εκ διαθήκης φερόμενους ως κληρονόμους του και τους εμπλεκόμενους στη διαδικασία σύνταξης της διαθήκης του, αποφάσισε με διάταξη που εξέδωσε η Αντεισαγγελέας Πλημμελειοδικών Ρόδου κ Αιμιλία Σοφία Μέρη.
Ο μηνυτής και οι δικηγόροι του κ.κ. Γ. Χαρίτος και Στ. Στεφανίδης έχουν ήδη λάβει αντίγραφα της ογκώδους δικογραφίας που έχει σχηματιστεί και θα προσβάλουν τη διάταξη ενώπιον του Εισαγγελέα Εφετών Δωδεκανήσου εντός της τρίμηνης προθεσμίας που τάσσει ο νόμος.
Θυμίζουμε ότι την 15η Μαρτίου 2007, η Ελένη Διαμαντίδη, υπέβαλε αίτηση ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου για την ακύρωση της διαθήκης του εκλιπόντος αδελφού της. Την 13η Απριλίου 2007 απεβίωσε και έκτοτε την υπόθεση χειρίζεται ο κ. Ιωάννης Κιουπέλης του Κωνσταντίνου, εγγονός της.
Με τη μήνυση που υπέβαλε ο κ. Κιουπέλης ζητήθηκε η άσκηση ποινικής δίωξης και η τιμωρία 4 προσώπων που φέρονται να ενεπλάκησαν στη διαδικασία σύνταξης της διαθήκης ενώ στρέφεται και κατά παντός άλλου υπευθύνου, φυσικού ή ηθικού αυτουργού ή συναυτουργού ή συνεργού καθ’ οιονδήποτε τρόπο η δράση του οποίου θα προκύψει από την ανακριτική και εν γένει την αποδεικτική διαδικασία. Όπως ισχυρίστηκε, ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας απεβίωσε σε ηλικία 93 ετών, τη 18η Ιανουαρίου 2007, και ώραν 15.00, συνεπεία καρδιακής ασυστολίας, στη Μονάδα Εντατικής Παρακολουθήσεως Εμφραγμάτων (ΜΕΠΕ) του Γενικού Περιφερειακού Νοσοκομείου Ρόδου, όπου είχε εισαχθεί επειγόντως την 14η Ιανουαρίου 2007 και ενοσηλεύετο, ένεκα συγκοπτικού επεισοδίου, εντεροραγίας, στεφανιαίας νόσου, συνδρόμου νοσούντος φλεβοκόμβου, νεφρικής ανεπάρκειας, υποτροπιαζούσης κολπικής μαρμαρυγής και εκκολπωματώσεως.
Υποστηρίζει παραπέρα ότι από την εισαγωγή του στο νοσοκομείο η κατάσταση της υγείας του ήταν κρίσιμη και έμεινε καθ’ όλην την διάρκεια της νοσηλείας του στη ΜΕΘ, όπου οι επισκέψεις, πλην ιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού, ήταν λίαν περιορισμένες και ολιγόλεπτες.
Ισχυρίζεται ακόμη ότι είχε συνεχώς μάσκα παροχής οξυγόνου, σωληνώσεις μεταγγίσεων πλάσματος και συμπυκνωμένων ερυθρών αιμοσφαιρίων, τακτική φαρμακοληψία και αδιάκοπη παρακολούθηση από τους θεράποντες ιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό της ως άνω κλινικής.
Διατείνεται ακόμη ότι η κατάσταση της υγείας του παρά τη φροντίδα των ιατρών ήταν συνεχώς επιδεινούμενη με επανειλημμένες αιμορραγικές κενώσεις και ισχαιμικές κρίσεις την 15η Ιανουαρίου και έμφραγμα μυοκαρδίου την 16η Ιανουαρίου 2007. Παρουσίασε δύσπνοια και κοιλιακή ταχυκαρδία την 21.00 της 17ης Ιανουαρίου 2007 και την επόμενη ημέρα 18 Ιανουαρίου 2007 και με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο την ίδια ημέρα οπότε και κρίθηκε επιβεβλημένη από τους θεράποντες ιατρούς η μεταφορά του, διασωληνωμένου όντος, σε Νοσοκομείο των Αθηνών, κληθέντος προς τούτο, την 18η Ιανουαρίου 2007, του ΕΚΑΒ. Ευρισκόμενος στην προεκτεθείσα κατάσταση της υγείας του, όπως ισχυρίζεται ο κ. Κιουπέλης, δεν είχε τη δυνατότητα σύνταξης διαθήκης τρεις ώρες πριν το θάνατό του, ενώπιον συμβολαιογράφου και 3 μαρτύρων.
Ο κ. Κιουπέλης υποστηρίζει προς επίρρωση τόσο της ακυρότητας της διαθήκης όσο και των ισχυρισμών του για την τέλεση ποινικών αδικημάτων κατά τη διάρκεια σύνταξής της ότι στον ασθενή είχαν χορηγηθεί κατασταλτικά και ναρκωτικά φάρμακα και συγκεκριμένα Μορφίνη και Aloperidin.
Τα φάρμακα αυτά του χορηγήθηκαν σύμφωνα με στοιχεία που επικαλείται ο κ Κιουπέλης την 16η Ιανουαρίου 2007 και 17 Ιανουαρίου 2007, τονίζοντας ότι δεν δύναται κάτω από την επήρεια των ισχυρών αυτών ναρκωτικών ο Διαμαντίδης να είχε πλήρη διαύγεια και να υπαγόρευσε τη διαθήκη του 3 ώρες πριν πεθάνει. Ο κ. Κιουπέλης αναφέρεται εξάλλου και σε γραφολογική γνωμοδότηση της κ. Ιωάννας Βουρδογιάννη-Παντελαίου. Η γραφολόγος αποφαίνεται στη γνωμοδότησή της ότι η υπογραφή του Γεωργίου Διαμαντίδη στο κείμενο της διαθήκης δεν είναι δική του, πιθανολογώντας παραπέρα, ότι τέθηκε με την υποβοήθηση αγνώστου ατόμου.
Η πλευρά των μηνυομένων με τη σειρά της προσκόμισε στα πλαίσια της ίδιας έρευνας γραφολογική εξέταση πραγματογνώμονα, που όρισε, ο οποίος αποφάνθηκε ότι η υπογραφή Διαμαντίδη στη διαθήκη είναι γνήσια.
Στα πλαίσια της προκαταρκτικής εξέτασης η Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Ρόδου ανέθεσε σε πραγματογνώμονα γραφολόγο τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης. Η έκθεση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η υπογραφή στη διαθήκη είναι του Διαμαντίδη αλλά δεν αποκλείει να τέθηκε με υποβοήθηση. Αποφαίνεται, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ότι δεν τέθηκε με καθοδήγηση.
Εν πάση περιπτώσει στη διάταξη που εξέδωσε η κ. Εισαγγελέας αναφέρεται εισαγωγικά ότι με τη διαθήκη ο ανωτέρω διαθέτης εγκατέστησε ως κληρονόμους του το «Δημοσιογραφικό Ιδρυμα Γεώργιος Διαμαντίδης» καθώς και τη σύζυγό του.
Εκρινε παραπέρα ότι από το περιεχόμενο της δικογραφίας, προκύπτει ότι ο εγκαλών προέβη σε ουσιαστικά αβάσιμη έγκληση με κίνητρο προφανώς το προσωπικό του όφελος διότι…
“δεν προέκυψε από κανένα στοιχείο της δικογραφίας ότι ο διαθέτης Γεώργιος Διαμαντίδης, ο οποίος απεβίωσε στις 18 Ιανουαρίου 2007 σε ηλικία 93 ετών στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου, δεν είχε πλήρη επίγνωση των όσων υπέγραφε στην επίδικη διαθήκη.
Αντιθέτως, απεδείχθη ότι οι ισχυρισμοί του εγκαλούντος είναι παντελώς ψευδείς αφού από τα όσα οι μάρτυρες – ιατροί κατέθεσαν και οι οποίοι ουδέν προσωπικό όφελος είχαν, ο θανών είχε διαύγεια, δεν ήταν διασωληνωμένος, η δε φαρμακευτική αγωγή που ελάμβανε τον βοηθούσε στις πνευματικές του λειτουργίες και δεν τον κατέστελλε, όπως ισχυρίζεται ο εγκαλών. Η δε γραφολογική πραγματογνωμοσύνη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο γραφικός χαρακτήρας επί της διαθήκης ανήκει στο διαθέτη, οι όποιες δε διαφορές με το συνήθη γραφικό του χαρακτήρα οφείλονται στην κατάσταση της υγείας του”.
