Αθώοι διάπραξης των αδικημάτων της ψευδούς βεβαίωσης και της ηθικής αυτουργίας σε ψευδή βεβαίωση κρίθηκαν χθες από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου ένας υπάλληλος της Δασικής Υπηρεσίας Δωδεκανήσου και ο Διευθυντής της.
Ο τελευταίος κατηγορήθηκε όπως έγραψε η “δ” ότι την 6η Μαρτίου 2003 με πρόθεση προκάλεσε τον συγκατηγορούμενο του να βεβαιώσει ότι τμήμα 25.838 τ.μ. της κτηματολογικής μερίδας 1028Α Κοσκινού συνολικής έκτασης 40.640 τ.μ. αποτελούσε χέρσα γεωργική έκταση η οποία κατά την εξέταση παρουσίαζε και διάσπαρτη χορτολιβαδική βλάστηση και δεν αποτελούσε δασική έκταση όπως πραγματικά ήταν.
Προέβη στην έκδοση πράξεως χαρακτηρισμού η οποία τελεσίδικησε και δημοσιεύθηκε στον τύπο αποκτώντας ισχύ έναντι πάντων.
Από την πολύωρη ακροαματική διαδικασία προέκυψε ωστόσο ότι επουδενή διαπράχθηκε από τον υπάλληλο το αδίκημα της ψευδούς βεβαίωσης καθώς εκείνος εισηγήθηκε στον προϊστάμενο του την έκδοση της απόφασης και η εισήγηση του δεν αποτελεί έγγραφο που έχει έννομες συνέπειες. Από εκεί και πέρα κρίθηκε παραπέρα ότι ο διευθυντής της υπηρεσίας δεν επηρρέασε με κανένα τρόπο τον υπάλληλο να εκδόσει την επίμαχη εισήγηση παρά μόνο του είχε ζητήσει την επίσπευση των διαδικασιών ενώ τέλος δεν προέκυψε ότι η απόφαση που εκδόθηκε ήταν λανθασμένη.
Εν πάση περιπτώσει ο διευθυντής της Διεύθυνσης Δασών απολογούμενος επέρριψε όλες τις ευθύνες στον υφιστάμενο του επισημαίνοντας ότι δύο χρόνια μετά την υπογραφή της πράξης χαρακτηρισμού της ως άνω μερίδας και ενάμιση χρόνο μετά την τελεσιδικία της ο ίδιος υπάλληλος μετά από καταγγελία διαπίστωσε ότι η πράξη χαρακτηρισμού που είχε εκδοθεί από δική του εισήγηση ήταν εσφαλμένη. Υποστήριξε μάλιστα ότι μετά την διαπίστωση αυτή η υπηρεσία προχώρησε σ’ όλες τις προβλεπόμενες ενέργειες πλην όμως η πράξη είχε τελεσιδικήσει.
Το συγκεκριμένο ακίνητο περιλαμβάνεται εξάλλου, όπως απεκάλυψε η “δ”, μεταξύ εκείνων που υφαρπάχθηκαν από την περιουσία του Δημοσίου με τη χρήση ανυπόστασης απόφασης εκποίησης του και συγκεκριμένα με την χρήση της υπ’ αρίθμ. ΔΚ1818/25-7-2000.
Η “μαϊμού” απόφαση εκποίησης του μεταγράφηκε στον τόμο της συγκεκριμένης μερίδας την 24η Νοεμβρίου 2000. Ως δικαιούχοι του δημοσίου αυτού ακινήτου εμφανίζονται 14 ομογενείς από το Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνιας των H.Π.A.. Το ακίνητο αυτό πωλήθηκε την 29η Δεκεμβρίου 2000 με το υπ’ αρίθμ. 20581 συμβόλαιο που μεταγράφηκε στο κτηματολόγιο την 24η Νοεμβρίου 2000 έναντι ποσού 50 εκατ. δρχ σε ανώνυμη τουριστική, εμπορική και αεροπορική εταιρεία και την 16η Φεβρουαρίου 2005 πωλήθηκε σε έναν εργολάβο της Ρόδου αντί τιμήματος 230.000 ευρώ.
Στο συγκεκριμένο ακίνητο έχουν κτιστεί πλέον 16 μεζονέτες οι οποίες έχουν πωληθεί σε ιδιώτες. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ακίνητο εμφανίζεται στο συμβόλαιο ως αγρόκτημα.
