Στην απελθούσα δημοτική αρχή, επί θητείας της οποίας εντάθηκαν οι προσπάθειες της Διεύθυνσης Προστασίας Μεσαιωνικής Πόλης για την κήρυξη της Μεσαιωνικής Πόλης ως αρχαιολογικού χώρου, χωρίς να ληφθεί μέριμνα για την επίλυση του μείζονος θέματος της τροποποίησης των όρων των εμπορικών μισθώσεων, που δεν υπάγονται πλέον στο καθεστώς των προστατευόμενων μισθώσεων, επιρρίπτει ο Δήμαρχος Ροδίων κ Χ. Χατζηευθυμίου τις ευθύνες για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί!
Ο κ Χατζηευθυμίου εξέδωσε χθες ανακοίνωση με την οποία δεσμεύεται να προβεί σ’ όλες τις απαιτούμενες ενέργειες για την έκδοση τροπολογίας που θα βγάλει τους επιχειρηματίες της περιοχής από το αδιέξοδο που έχουν περιέλθει.
Την ίδια ώρα σύμφωνα με στοιχεία που φέρνει σήμερα στο φως της δημοσιότητας η “δ” μείζον όμοιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι μισθωτές καταστημάτων στον οικισμό της Λίνδου, που έχει οριοθετηθεί ως αρχαιολογικός χώρος από το έτος 2003!!
Εν πάση περιπτώσει στην ανακοίνωση του Δήμου Ροδίων αναφέρονται τα εξής:
“Η ανακήρυξη της Μεσαιωνικής Πόλης της Ρόδου ως αρχαιολογικού χώρου, με απόφαση του ΚΑΣ (Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου), δημιουργεί σοβαρά προβλήματα ως προς την λειτουργία της και κυρίως όσον αφορά το καθεστώς που διέπει τις εμπορικές μισθώσεις, χωρίς ταυτόχρονα να δίνει λύση στον καθορισμό των χρήσεων γης για την προστασία των κατοίκων που διαβιούν εντός των τειχών.
Η απόφαση του ΚΑΣ, αν και στην αρχή θεωρήθηκε ξαφνική, εν τούτοις, από τα έγγραφα που αναζήτησε και βρήκε ο Δήμος, προκύπτει ότι είναι αποτέλεσμα διαδικασιών που ξεκίνησαν πριν από 5 χρόνια. Μετά τη δημοσίευση της εν λόγω απόφασης στο ΦΕΚ, είναι προφανές ότι βρισκόμαστε μπροστά σε τετελεσμένα γεγονότα, τα οποία θα μπορούσε να είχαν αποφευχθεί, εάν γίνονταν στον κατάλληλο χρόνο οι πρέπουσες ενέργειες.
Ο Δήμος Ροδίων ξεκίνησε ήδη συζητήσεις με τους αρμόδιους του Υπουργείου Πολιτισμού, προσωπικά δε ο Δήμαρχος κ. Χατζής Χατζηευθυμίου έχει ζητήσει συνάντηση με τον Υπουργό Πολιτισμού κ. Αντώνη Σαμαρά, προκειμένου να διορθωθεί η απόφαση κατά τρόπο που να διασφαλίζει την προστασία των εμπορικών μισθώσεων και ταυτόχρονα την έκδοση απόφασης που να καθορίζει τις χρήσεις γης που κατατείνουν στην προστασία του μνημείου και ως χώρου ζωντανού, με χιλιάδες κατοίκους, ντόπιους και ξένους.
Όσοι κίνησαν τις διαδικασίες πριν από πέντε χρόνια για την ανακήρυξη της Μεσαιωνικής Πόλης ως αρχαιολογικού χώρου διέπραξαν ολέθριο λάθος, δεδομένου ότι θα έπρεπε να προηγηθεί η απόφαση για τις χρήσεις γης, γεγονός που δεν θα οδηγούσε στα σημερινά μεγάλα προβλήματα.
Ο Δήμαρχος θα εξαντλήσει όλα τα μέσα για την απάλειψη των μεγάλων προβλημάτων που δημιουργούνται και, προς την κατεύθυνση αυτή, θα συνεργαστεί με όλους τους φορείς. Σε κάθε περίπτωση πάντως τα πράγματα δεν πρόκειται να αφεθούν στην τύχη τους και να μετατραπεί η Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου σε μια νεκρούπολη.
Η προστασία της Μεσαιωνικής Πόλης με το καθεστώς που ίσχυε μέχρι τώρα και σε συνδυασμό με την ανακήρυξή της ως μνημείου παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς ήταν εξασφαλισμένη. Η Μεσαιωνική Πόλη ήταν ανέκαθεν ζωντανό μνημείο με όλων των ειδών τις δραστηριότητες, ήταν χώρος μόνιμης κατοικίας και έτσι θα πρέπει να παραμείνει”.
Ο Δήμαρχος Ροδίων έχει ήδη ζητήσει από το νομικό σύμβουλο του Δήμου Ροδίων κ Θ. Παπαγεωργίου να εξετάσει ενδελεχώς το ζήτημα και να συντάξει εισήγηση για την έκδοση τροπολογίας που θα διασφαλίζει σε πρώτο στάδιο τις εμπορικές μισθώσεις εντός του αρχαιολογικού χώρου της Μεσαιωνικής Πόλης.
Ταυτόχρονα, παρά τις προφορικές διαβεβαιώσεις αρμοδίων της 4ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων ότι μετά την κήρυξη δεν πλήττεται το καθεστώς εκδόσεως αδειών στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος της περιοχής, ο Τμηματάρχης της Πολεοδομίας του Δήμου Ροδίων κ Νικόλαος Μανίκαρος ζήτησε χθες από την αρχαιολογία να του γνωρίσει εγγράφως εάν η αρμοδιότητα χορήγησης αδειών ίδρυσης και λειτουργίας καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος καθώς και ανάκλησης αυτών είναι πλέον αρμοδιότητας του Υπουργείου Πολιτισμού.
Σύμφωνα συγκεκριμένα με το Ν. 2557/1997 “Θεσμοί, μέτρα και δράσεις πολιτιστικής ανάπτυξης” (ΦΕΚ 271/A’/24.12.1997) και το άρθρο 7… “η άδεια ίδρυσης και λειτουργίας καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος εντός αρχαιολογικών χώρων και μουσείων χορηγείται αποκλειστικά από τον Yπουργό Πολιτισμού”.
Πέραν των ανωτέρω στο νέο αρχαιολογικό νόμο και στο άρθρο 14 προβλέπεται ότι “στους ενεργούς οικισμούς ή σε τμήματά τους που αποτελούν αρχαιολογικούς χώρους απαγορεύονται οι επεμβάσεις που αλλοιώνουν τον χαρακτήρα και τον πολεοδομικό ιστό ή διαταράσσουν τη σχέση μεταξύ των κτηρίων και των υπαίθριων χώρων».
Επιτρέπεται, όπως τονίζεται, μετά από άδεια που χορηγείται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, η οποία εκδίδεται μετά από γνώμη των οικείου γνωμοδοτικού οργάνου, «η χρήση κτίσματος ή και των ελεύθερων χώρων του, εάν εναρμονίζεται με το χαρακτήρα και τη δομή τους».
Για τον καθορισμό της χρήσης κτίσματος ή ελεύθερου χώρου αυτού ή κοινόχρηστου χώρου χορηγείται άδεια με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, που εκδίδεται ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου.
Επιπλέον μέσα στους αρχαιολογικούς χώρους που είναι ενεργοί οικισμοί καθορίζονται, με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση των Υπουργών Πολιτισμού και Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και του τυχόν άλλου κατά περίπτωση συναρμόδιου Υπουργού, ειδικές ρυθμίσεις όσον αφορά τους περιορισμούς της ιδιοκτησίας, τις χρήσεις γης ή κτηρίων, τους όρους δόμησης ή τις επιτρεπόμενες δραστηριότητες.
Καθίσταται έτσι σαφές ότι απαιτείται αποσαφήνιση του νομικού καθεστώτος και για το ζήτημα της λειτουργίας των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος στον αρχαιολογικό πλέον οικισμό της Μεσαιωνικής Πόλης.
Η ΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΛΙΝΔΟΥ
Και ενώ ο θόρυβος γύρω από το καθεστώς εμπορικών μισθώσεων που ισχύει στη Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου μετά την οριοθέτηση της ως αρχαιολογικού χώρου δεν έχει καταλαγιάσει όμοιες επιπτώσεις υφίστανται και οι μισθωτές καταστημάτων στον κηρυγμένο από το έτος 2003 οικισμό της Λίνδου!
Με την αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/47922/3359 (ΦΕΚ Β΄ 1786/2.12.2003) απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού οριοθετήθηκε ο αρχαιολογικός χώρος της Λίνδου Ρόδου.
Ο τότε Υπουργός αφού έλαβε υπόψιν του την 94262/5720/28.12.1959 απόφαση (ΦΕΚ 24/Β/22.1.1960) κήρυξης του οικισμού Λίνδου ως ιστορικού διατηρητέου συγκροτήματος, την 15794/19.12.1961 απόφαση (ΦΕΚ 35/Β/2.2. 1962) κήρυξης, ως αρχαιολογικού χώρου, του πεδινού τμήματος κάτω από την κεντρική πλατεία του οικισμού της Λίνδου, μέχρι τη θάλασσα, την Α1/Φ22/5932/170/30.1.1981 απόφαση (ΦΕΚ 129/Β’/4.3.1981) «περί κήρυξης της περιοχής της Λίνδου ως τόπου ιστορικού και ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους», την ομόφωνη γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, όπως διατυπώθηκε στην αρ. 25/20.5.2003 Συνεδρία του, το ΥΠΠΟ/ΓΔΑ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/35765/2384/1.7.2003 έγγραφό σχετικά με τις δραστηριότητες εντός οριοθετημένου αρχαιολογικού χώρου Λίνδου και το Τ/7465/19.8.2003 έγγραφο της Δ/νσης Τουριστικής Πολιτικής & Συντονισμού του Υπ. Aνάπτυξης, αποφάσισε τον χαρακτηρισμό όλου του οικισμού ως αρχαιολογικού χώρου.
Τις επιπτώσεις στις εμπορικές μισθώσεις της απόφασης που είχε εκδώσει την 17η Νοεμβρίου 2003 ο τότε Υπουργός κ Ευάγγελος Βενιζέλος φέρονται να αγνοούσαν όλες οι συναρμόδιες υπηρεσίες!
