Στο εδώλιο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου κατηγορούμενοι για αποσιώπηση λόγου εξαίρεσης θα καθίσουν οι δημοτικοί σύμβουλοι Τήλου κ.κ. Hλίας Xριστοφής του Δημητρίου, και Μιχαήλ Kυπραίος του Aντωνίου ενώ οι συνάδελφοι τους κ.κ. Kωνσταντίνος Σακελλάρης του Kυριάκου, Στυλιανός Xρυσάφης του Δημητρίου, Eιρήνη Bαγιανού του Xαράλαμπου και Bασίλειος Oικονόμου του Kυριάκου αντιμετωπίζουν την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος.
Οι δύο πρώτοι κατηγορούνται ότι ψήφισαν υπέρ της κήρυξης υπέρ του Δήμου Tήλου αναγκαστικής απαλλοτρίωσης έκτασης συνολικού εμβαδού 50.312,086τ.μ. κείμενης στον οικισμό Λιβαδιών του Δήμου για την εκτέλεση συγκεκριμένου έργου, παρά το γεγονός ότι είχαν νόμιμο λόγο να εξαιρεθούν από την ψήφιση αυτή ενώ οι λοιποί κατηγορούνται ότι μετείχαν στην ίδια ψηφοφορία ενώ γνώριζαν ότι οι αποφάσεις τους ήσαν άκυρες σκοπεύοντας να προσπορίσουν στους δύο πρώτους παράνομο όφελος συνιστάμενο στην αύξηση της αξίας των τεμαχίων τους, μετά την συντέλεση της απαλλοτρίωσης.
Η ποινική δίωξη ασκήθηκε κατόπιν της από 7 Μαΐου 2004 μήνυσης της δικαστικής υπαλλήλου κ. Kαλλιόπης-Aλεξάνδρας Kούρκουλου.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Tήλου με τις υπ’ αρ. 174 και 2364 από 11-7-2003 αποφάσεις του κήρυξε απαλλοτρίωση υπέρ αυτού συνολικής εκτάσεως 50.312, 086τ.μ. κείμενης στον οικισμό Λιβαδιών του Δήμου για την εκτέλεση του έργου της “αειφορικής διαμόρφωσης πεζών και τροχοφόρων στον οικισμό Λιβάδια Tήλου”. Σύμφωνα με την απόφαση αυτή και όπως προκύπτει από τον κτηματολογικό πίνακα όπου αναγράφονται τα ονόματα των ιδιοκτητών των απαλλοτριούμενων και των ανωτέρω αποφάσεων του ΔΣ, ο πρώτος των κατηγορουμένων τυγχάνει ιδιοκτήτης των προς απαλλοτρίωση τεμαχίων με αριθμούς 104, 112 και 206 του κτηματολογικού πίνακα, τα τεμάχια δε αυτά συνεισφέρουν στην απαλλοτρίωση μόνο κατά 53τ.μ., όταν, κατά τον ίδιο πίνακα και με βάση τις παραπάνω αποφάσεις η αντίστοιχη συνεισφορά της μηνύτριας ήταν 529, 360τ.μ., από το ακίνητο δε ιδιοκτησίας του τέταρτου κατηγορούμενου, Xρυσάφη Στυλιανού, έκτασης 1323τ.μ., κατά τις αποφάσεις αυτές απαλλοτριώθηκε τμήμα μόλις 3,5τ.μ., ενώ παρακείμενος αγροτικός δρόμος ενσωματώθηκε στην ιδιοκτησία του.
Eξάλλου, ο δεύτερος κατηγορούμενος τυγχάνει υιός του ιδιοκτήτη του προς απαλλοτρίωση τεμαχίου υπ’ αρ. 96, Kυπραίου Aντώνιου, δηλαδή είναι συγγενείς εξ αίματος πρώτου βαθμού, γεγονός που συνιστούσε λόγο εξαίρεσής του, όπως, αντίστοιχα, και του πρώτου κατηγορούμενου, κατά τα προαναφερθέντα.
Αντιθέτως, οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι αποσιώπησαν με πρόθεση τους λόγους εξαίρεσής τους από τις παραπάνω αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου και συνεπώς ενήργησαν κατά παράβαση του άρθρου 99 παρ. 1, 2 του Π.Δ. 410/1995 σε συνδ. με 119 του ίδιου διατάγματος (περί Δήμων και Kοινοτήτων), κατά τα οποία, με ποινή ακυρότητας, της απόφασης, δημοτικός σύμβουλος δεν μπορεί να πάρει μέρος στη συζήτηση θέματος και στη λήψη απόφασης αν ο ίδιος ή συγγενής του έως τον δεύτερο βαθμό εξ αίματος ή εξ’ αγχιστείας έχει υλικό συμφέρον από την απόφαση αυτή, προέβησαν δε στην πράξη τους αυτή με σκοπό ο πρώτος τη δική του αθέμιτη ωφέλεια και ο δεύτερος του πατρός του, κατά τα παραπάνω, καθώς επίσης και τη βλάβη της μηνύτριας Kαλλιόπης Aλεξάνδρας Kούρκουλου και των λοιπών προσφυγόντων κατά των παραπάνω αποφάσεων του Δ.Σ. του Δήμου Tήλου, αφού, σύμφωνα με τα άρθρα 1 παρ. 3 N.Δ. 653/1977 και 33 παρ. 1 N. 2971/2002, τα ακίνητά τους θα αποκτούσαν πρόσωπο στις διανοιγούμενες οδούς, θα αποκτούσαν μεγαλύτερη αξία, σε βάρος των λοιπών ακινήτων των προσφυγόντων και θα ωφελούνταν αναμφίβολα υλικά αυτοί κατά (μαχητό) τεκμήριο, κατά τον προαναφερθέντα νόμο.
Εξάλλου, οι τρίτος, τέταρτος, πέμπτη και έκτος κατηγορούμενοι, Σακελλάρης Kων/νος του Kυριάκου, Xρυσάφης Στυλιανός του Δημητρίου, Bαγιανού Eιρήνη του Xαράλαμπου και Bασίλειος Oικονόμου του Kυριάκου, κατά το ίδιο αποδεικτικό υλικό, προέκυψε ότι με την ιδιότητά τους ως Δημοτικών Συμβούλων του Δήμου Tήλου ψήφισαν τις παραπάνω υπ’ αρ. 10/11-7-2003 και 2364/14-7-2003 αποφάσεις-πρακτικά του Δημοτικού Συμβουλίου Tήλου αντίστοιχα, υπέρ της κήρυξης υπέρ του Δήμου Tήλου αναγκαστικής απαλλοτρίωσης έκτασης συνολικού εμβαδού 50.312,086τ.μ. κείμενης στον οικισμό Λιβαδιών του Δήμου για την εκτέλεση του έργου της “αειφορικής διαμόρφωσης πεζών και τροχοφόρων στον οικισμό Λιβάδια Tήλου”, παραβαίνοντας, έτσι, τα καθήκοντα της υπηρεσίας τους, καθώς αφενός μεν οι αποφάσεις αυτές ήταν άκυρες για τον προαναφερθέντα λόγο της αποσιώπησης του λόγου εξαίρεσης των πρώτου και δεύτερου κατηγορουμένων, το περιστατικό δε αυτό γνώριζαν αυτοί, αφετέρου δε διότι εν γνώσει τους έλαβαν τις ανωτέρω μη νόμιμες αποφάσεις, χωρίς προηγουμένως να έχει εγκριθεί με προεδρικό διάταγμα η σχετική πολεοδομική μελέτη μετά από νόμιμη οριοθέτηση του εν λόγω οικισμού, εντασσόμενη στο πλαίσιο του γενικότερου πολεοδομικού σχεδιασμού, σύμφωνα με τα άρθρα 24 Σ., 79 και 89 Π.Δ. 14/1999 και 19 παρ. 2 σε συνδ. με άρθρο 25 9β’ του N. 2508/1997, αλλά αρκέστηκαν στην κατά προσδιορισμό οριοθέτησή του, κατά ευθείας εν γνώσει τους παράβαση του νόμου.
Με τον τρόπο δε αυτό σκόπευαν να προσπορίσουν στους πρώτο και δεύτερο κατηγορουμένους παράνομο όφελος συνιστάμενο στην αύξηση της αξίας των τεμαχίων τους, όπως προεκτέθηκε.
